zaterdag 17 december 2016

En nu?

Je bent zo geneigd aan het einde van jaar nog eens alles op 'n rijtje te zetten. Of te gaan zingen over witte vlokken die al jaren niet meer vallen. Kinderen weten niet meer wat sneeuw is. 
Nou bij Intratuin ligt het nog.
De engelen worden vanaf volgend jaar zwart heb ik vernomen, want die zijn altijd wit geweest en dat kan echt niet meer. Dit borrelde boven toen ik een oud interview zag met Mohammed Ali. Hij verbaasde zich als kind dat alles wit was. Verbazend dat het huis van de president "the Whitehouse" werd genoemd. Dat er sprake was van blackmail en geen whitemail. Het was een boeiend interview met een Ali die niet werd onderbroken in zijn betoog. De interviewer wist van zijn rechtse direkte. 
Maar ik kan n iet zomaar voorbij gaan in deze dagen aan de ellende van Aleppo, sorry ik kan het niet. Ik zag zelfs Astrid Kersseboom geëmotioneerd vertellen wat zij eigenlijk niet voor mogelijk hield. In het journaal komt alles voorbij en je hebt het maar voor te lezen.
En wij aanschouwen het of zetten het af, dat kan ook. 
We weten allemaal van de -nie-wieder-krieg. En het gebeurt gewoon toch. En wat kunnen we doen, is dan altijd de vraag. 
Geld op  999? 
En dan weer horen dat er veel aan de strijkstok bleef hangen. Maar wat dan? De mensen laten creperen. In de steek laten? Het is Kerstmis mensen, doe wat!!
Hou op met zingen van stille nacht, ga de straat op en schreeuw het uit, dat het moet stoppen en hopen dat iemand het hoort en vooral dat je niet alleen bent...
In de winkelstraten klinkt: "and so this is christmas......." Ik kan het niet meer horen. Ook niet dat wij in zo'n mooi vredig land wonen en het zo goed hebben en vooral niet mogen klagen. Dat mogen we wel! Als elders in de wereld, ook al kun je er niet direct iets tegen doen, mensen elkaar afslachten..., ben solidair met degene die het minder hebben,  die in de ellende zitten en laat je stem in ieder geval horen. Vind er wat van, alles helpt, ook al word je soms mismoedig en weet je het niet.
Respect kreeg ik voor die Italiaanse journaliste Francesca Borri, die als een van de weinige in Allepo blijft, omdat de mensen het verdienen. Borri's getuigenis over die oorlog komt binnen als een mokerslag. Zij deelt de O met ons. De O van onthutst en ontmoedigend. Er kwam een man bij haar en zei:'Neem mijn plaats. Jouw leven als journalist is belangrijker dan het mijne. Jij moet de wereld laten weten wat we meemaken." En weg was hij, hij verdween letterlijk is de stofwolken. "En daarom wil ik niet opgeven", zegt Borri. " Voor hem, en voor mijn lezers." Borri, ik heb diep respect voor je!
Sander van Hoorn, ook iemand die altijd aanwezig is. Altijd in een werelddeel dat in brand staat.

Tja en dan Kerstmis en straks weer oud en nieuw. In Keulen is alles geregeld. Er staan zoveel camera's dat iedereen wel even op tv is. En de banken gaan, volgens Europa, informatie delen over ons betaalgedrag. Vragen over privacy wellen op. Is dat nou waar wij als Europeanen op zitten te wachten. Of toch meer het Europa dat besluiten neemt over een kerncentrale vlak over de grens, waarover de Belgen slap ouwehoeren, en wij(nou ja wie eigenlijk...)ons ongerust over maken.

Ik kom echt in de kerststemming.....dat merkt U wel!

Vanavond ga ik buiten schreeuwen: dat het moet ophouden in Aleppo....ik denk dat het helpt.

woensdag 30 november 2016

kijken of kopen?

De kudde, Ik heb ze gezien. Ze zaten allemaal aan het ontbijt voor €1. Er waren ook stieren, maar deze waren gesommeerd mee te gaan door de grotere aantallen, toch voornamelijk koeien. Tevreden kijkend over het behaalde voordeel en dat al om 9:00.
Waarom ik er was? Ik ga mij even verantwoorden.
Ik was er om te kijken naar een nieuw dressoir, maar was te vroeg! En had ook al ontbeten.
Heel dom van mij.
Je krijgt namelijk waar voor je geld. Croissant, eitje, boter, jam, kaas en 'n kaiserbrötchen. Dat laatste speciaal voor onze Oosterburen die er dan ook massaal waren. Zeg nou zelf €1, is geen geld.
Hollandse zuinigheid beloond door een Zweedse keten met 'n Duits broodje. Wat een Europees gevoel gaf dat zeg!
De meeste ontbijters waren grijs en gaan naar het ontbijt toch nog even door de winkel en worden dan zo verleid dat alle voordeel, triomfantelijk behaald door het ontbijt, teniet wordt gedaan door alle andere, vooral onnodige, verleidingen. Op feesten en partijen wordt het voordelige ontbijt aangehaald en zelden de andere aankopen.
Ik was in het grootste koop-Sinterklaas-dorp van Limburg. Op een vrijdag met veel Belgen en Duitsers. Weer dat Euro-gevoel. Zij komen massaal naar ons en wij gaan massaal naar hen. We lijken net garnalen. Ik zie man met vrouw(of andersom)zwaar gebukt onder vele aankopen zichzelf over de markt slepen. 
"Zo die hebben hun slag geslagen", hoor ik mensen om mij heen fluisteren. Ze bedoelen natuurlijk vooral de winkel waar het gekocht is.... 
In deze tijd zijn er ook al kerstmarkten. Elk stadsbestuur kopiëert alle dommigheid waar onze oosterburen mee begonnen zijn. Valkenburg voorop. Massaal lopen we al jaren de grotten in. Diep de grotten in. En zonder enige nooduitgang...We vinden het sfeervol en gezellig. De koppen van elanden, donzige uilen en knuffelige ijsberen, we kopen ze massaal. Zo ook de landschappen met watten-sneeuw, treintjes en echte ski-liften. En elk jaar komen er bussen vol, zelfs uit Engeland.
We waren ooit(want ook wij zijn net mensen)in Keulen. Hadden nog nooit een kerstmarkt van die grootte gezien. Het was er druk, dus we besloten even een hapje te gaan eten, dan zou het wel minder worden. We kwamen buiten en konden midden op de markt onze benen gewoon optrekken. We bleven hangen... En dat is nou precies de kern, waarom deze markten blijven bestaan en steeds groter worden. Er komen steeds meer mensen op af.
En laat vooral iedereen die er plezier aan heeft, gaan.
Van Andre Rieu houdt ook niet iedereen en toch doen zijn dvd's het goed bij Sinterklaas.
Dat brengt mij op de discussie over emotie-TV-Programma's, waar ook massaal naar gekeken wordt.
Ranzige programma's waar amusement gemaakt wordt over de ellende van slachtoffers! Er wordt veel geschreven over de makers, maar de kijkers zijn de uiteindelijke veroorzakers is mijn mening.
Zij hebben invloed, niet de makers. Als niemand kijkt, verdwijnt het van de buis. We willen echter mensen zien met angsten, willen weten met wie Irene Moors het bed gaat delen, willen zien hoe moeilijk het is rond te komen van de bijstand. Vooral van diegene die ook nog niet de verleiding kunnen weerstaan van Bol.com, de winkel van ons allemaal.
We willen het zien en daarom bestaat het. Artikelen die door niemand gekocht worden, verdwijnen uit de schappen. Een oude, eerlijke kruidenierswijsheid.
Sinterklaas komt eraan, hij is dicht in de buurt, ik voel het. Zwarte Piet ook.
Die blijven komen, er is behoefte aan.



zaterdag 19 november 2016

Geen idee

Het komt niet zo vaak voor dat je voor je scherm zit en zoveel in je hoofd hebt dat je op papier wil zetten. Vaak waar je al eerder over geschreven hebt, soms kritisch, soms met wat humor.
Om te beginnen moet ik even aandacht besteden aan mijn eigen leeftijdsgroep.
Ik had er echt geen idee van dat het ook bij ouderen een probleem is geworden. Ik schreef al vaker over comazuipers. Ooit adviseerde ik zelfs om er eens eentje te laten liggen in plaats van behandelen.
Werd mij niet in dank afgenomen. Nu lees ik, dat ook tussen 55 en 65 plussers, het dronken zijn veelvuldig voorkomt. Het is nog niet in coma, maar beschonken 's nachts de trap aflopen komt steeds vaker voor en is risicovol. Gebroken heupen en zelfs overlijdens zijn hierbij geen uitzondering. Wat ben ik blij dat ik gelijkvloers woon.
Ouderen wonen langer thuis. Wiens schuld is dat? Of is er geen schuld? Ik hoop zolang mogelijk op deze plek, waar ik nu woon, te blijven wonen. Eenzaamheid schijnt ook een groot probleem en oorzaak te zijn. Oudjes voelen zich eenzaam, lossen dat op met de fles. Kinderen zijn druk. Bejaardenhuizen( daar ben je in ieder geval niet alleen) zijn massaal gesloten. Alcohol weren uit de supermarkt? Ach iemand die echt wil, komt er toch wel aan. Via de kinderen is misschien wel een manier, zodat zij ook vaker op bezoek komen....Het mes snijdt dan aan twee kanten.

Zal ik over Trump, Wilders of toch maar weer Henk Krol die een referendum wil gaan houden over zwarte Piet.
Nee.... even wat anders.

Deze week ging ik nostalgieën ( nieuw werkwood) bij de documentaire film over "the fab four".
The Beatles. Wat een succes hadden die zeg! Het succes dat hen ook opbrak en daarover gaat nou juist deze documentaire. Ze hadden het zwaar. Konden zich amper nog buiten een hotel vertonen. De kleren werden van hun lijf getrokken, letterlijk. Gillende keukenmeiden, overal waar ze kwamen. Bij een live-optreden was Ringo Star niet meer in staat om het ritme te vinden, omdat hij de anderen niet hoorde spelen.
En vooral de beelden loodste mij naar vroeger. Naar mijn eigen radio thuis. Bij ons was radio-Luxemburg DE ZENDER. Beatles waren dus nog niet aan de orde
Vooral veel "Deutsche schlagers". En als je daar nog eens naar gaat luisteren en letterlijk neemt welke teksten toen voorbij kwamen! Wat dacht U van: "heidschi bumbeitschi bum bum" van onze Hein uit Kerkrade. Ik heb het nog proberen te vertalen via Google, maar dat lukte niet. En wat te denken van:"ich bau dir ein Schloss", dat gaf al aan dat hij in onroerend goed zou gaan.
Jantje Smit was ook zo'n kind-artiest bij onze oosterburen. Hij is nu de weg kwijt, en zit in vaste dienst bij Pearl. 
"Acropolis adieu", zong Mireille Mathieu. Zij had al een vooruitziende blik dat het met de Grieken niet goed zou gaan aflopen. Freddy Quin zong: "Junge komm bald wieder" terwijl hij net het zeegat gekozen had.
"Lass die Sonne in dein Herz", door de Duitse groep WIND, hoe duurzaam kun je zingen.

Hoe dan ook de film over the Beatles vond ik zeer de moeite waard. Het is gebruikelijk dat je de filmzaal verlaat als de aftiteling bijna klaar is, bij deze film komt daarna nog een liveconcert van die vier. Dus als je er naar toe gaat, even blijven zitten. Net doen of je weer op school zit, gewoon blijven zitten!

Toch nog even over de verjaardag van Sinterklaas:
Gisteren kwam ik langs een huis waar kinderen op de straat een aparte parkeerplaats hadden getekend voor de Sint. Ik werd er vrolijk van en dat blijf ik gewoon vandaag. Doen jullie mee?




zondag 6 november 2016

Verwarrend

De papieren krant lacht mij 's morgens toe en al vanaf 7:00 uur aan. De bezorger geef ik bij deze een compliment voor zijn of haar accuratesse. Elke morgen zo'n krant bezorgen en vooral zo vroeg, knap hoor! En zelden te laat. Het lezen van die krant is soms verwarrend. Vooral als er berichten in staan die de volgende dag weer worden ontkent of betwijfeld. U kent ongetwijfeld de schijf van vijf. Kaas, groente, enfin u kent hem. De ene keer is kaas bijzonder gezond en vult al onze dagelijkse behoefte voldoende aan, de volgende dag wordt beweerd dat het allemaal een stuk minder is. Soms raak ik vertwijfeld wat ik moet eten. En het is vaak "soms".
Zo ook over kerncentrales. Er liggen er een aantal op de loer, kort bij Limburg. Rapporten over veiligheid spreken elkaar tegen. Wisten van elkaar niet dat ze geschreven en al überhaupt niet gelezen waren. En als we niet uitkijken, en dat doen we niet in Limburg, gaat het niet meer over het gevaar maar over wie nu welk rapport had moeten lezen.
Theo Vullers de aandachtscoördinator van de veiligheidsregio (die functie wil ik ook wel) beweerde het laatste Oostenrijkse rapport, over de gevaren van de centrale in Tihange, alleen uit de krant te kennen maar het met belangstelling te gaan lezen. Nu pas….
Ondanks de verschillende rapporten, die allen behoorlijk andere conclusies trekken, is er dus nu één van de veiligheidsregio die schrijft dat het allemaal wel meevalt. Evacuatie of schuilen
(waar dan?) is vanwege de afstand niet nodig, jodiumpillen wel. Waar zijn die dan? Ondanks dat ze het rapport dus nog niet helemaal gelezen hebben, veranderen zij hun ingenomen standpunt van 2014 niet. Ze hebben, zo beweren zij zelf, ook niet de expertise ervoor.... Kunnen we het nog volgen Limburgers?
Ik snap er helemaal niks van. Je leest het rapport niet, zegt niet de expertise te hebben maar verandert niks....
Goed onderzoek en veiligheidsinstructies zijn cruciaal bij een kernramp. In Tsjernobil maar ook Japan weten ze er alles van.
En in onze regio wordt er via kranten gediscussieerd over wat er nu wel en niet nodig is. Ik woon er toevallig wel. En ik begrijp al helemaal niks van -wat er moet gebeuren als-. Is het misschien niet verstandiger die centrale gewoon te sluiten dan is er geen als....?
Niet eenvoudig maar wel een stuk veiliger. 
Hoewel Den Haag ligt behoorlijk ver weg....

Het plascontract. Knipkaart met drie tegoedbonnen in een verpleeghuis dat al onder toezicht staat. En Staatssecretaris van Rijn vindt dat het niet kan, goh! Het reguleren van toiletgang is strijdig met waardig bestaan, vindt hij, goh!
Het personeel mag niet met de media praten en de directie beweert dat het hier maar om drie patiënten gaat. Dus eerst weer heibel omdat er een contract schijnt te bestaan en een dag later roepen dat het maar om drie patiënten gaat. Alsof het voor die niks uitmaakt. De patiënten schijnen niet meer te weten dat ze geplast hebben......goh!

En vlak daarna weer die spot van Rutte: Hij begrijpt onze zorgen over de zorg, en dat wij ons zorgen maken daarover...bla bla bla. Goede zorg om zeep geholpen en dan nu net doen alsof.  
Hij was in Born om met de nodige trots de nieuwe mini te bewonderen. En ging, uit betrouwbare bron, slechts één keer plassen.

Mini Meneer Rutte,  dat zou ik mij voelen als ik het durf om zo'n spotje telkens weer met droge ogen uit te zenden. Geen VVD, geen Rutte, maar ja wat dan wel?

Ik ga voor de mini!

zondag 16 oktober 2016

Heet

Het WK wielrennen was heet, extreem heet. Discussie over kosten van hotels is in het voordeel van de renners beslecht. De eerste overwinning voor de renners in deze hitte was binnen.  Dat was dan toch weer geen reden om niet op die fiets te klimmen. Dit was de kans, volgens mij, voor al die vrouwen en mannen om eens een echt statement te maken. Niet fietsen!
"Het is net een sauna", foeterde Roxane Kneteman.
Het was 38 graden...ga dan niet fietsen! Nee toch fietsen, wereldkampioen worden en blij zijn.
Als de fietsende vrouwen geen vuist maken, hoe moet dat dan met de voetballers. En met het haar van Ronaldo onder deze temperaturen. Dat gaat niet goed komen. Ook de FIFA wil voetballen in die hitte.
Eén gastarbeider daagt de FIFA voor de rechter. Nadim Alam, wat mij betreft een standbeeld voor die gozer. Voor de bouw van de stadions voor het WK voetbal van 2022 maakt Qatar gebruik van honderdduizenden bouwvakkers uit Nepal, India, Sri Lanka, de Filipijnen en Bangladesh. Zij werken onder meer met het omstreden kafala-systeem. In het kort komt dat erop neer, dat de werkgevers het volledig  voor het zeggen hebben als het gaat om arbeidsuren- en omstandigheden voor de werknemers. Al die arbeiders hebben dus geen rechten, behalve hard werken en zweten. Mishandeling en uitbuiting zijn er aan de orde van de dag. En zij mogen niet wisselen van werkgever. Zij zitten gevangen in een systeem waarin vijf stadions uit de grond gestampt moeten worden, kost wat kost.
En eindelijk pikt één werknemer dat niet, Nadim Alam uit Bangladesh. Hulde!
Hij is een rechtszaak begonnen in het Zwitserse Zürich tegen de FIFA. U weet wel, de organisatie die net verlost is van Blatter en nu weer een andere corrupte bestuursvoorzitter heeft, Gianni Infentino. Het eerste wapenfeit van hem was: klagen over zijn salaris. Ga eens langs bij Blatter zou ik zeggen, die weet hoe je dat omhoog krikt.

Post punt nl weet ook hoe het moet, in 11 jaar de prijs van een postzegel gewoon verdubbelen.
Van 39 naar 78 cent. Ik ben wel benieuwd of Henk Krol nu op de banken gaat staan voor al die ouderen die nog wel plakken. Maar hij praatte nog over de PTT.... dus reken ik er maar niet op.
En dan gebeurt er van alles in de cockpits van Transavia vliegtuigen. Maar Transavia vindt privé-informatie hierover verspreiden ongepast, omdat het de betrokkene in ernstige verlegenheid brengt. Dus als wij denken dat we terecht gekomen zijn in turbulentie, niet prettig overigens, zou het zo maar kunnen zijn dat de piloot "foepjanfiedelt" met een of andere stewardess of steward.
En wij mogen er niets van zeggen. Zwijgen hierover vindt Transavia collegiaal gedrag.
Ik probeer het mij voor te stellen in zo'n cockpit maar het lukt mij moeilijk.
Trump heeft een eigen vliegtuig en zet daar ook nog zijn naam op. Ik kan mij zomaar voorstellen wat er in zo'n vliegtuig van hem allemaal gebeurt, tja dat dan weer wel.

Tot slot onze oranjes, zij schijnen een belastingcompensatie te krijgen voor de aanslagen op het rendement van hun vermogen. Hebben het  nicht gewusst....
Onze Amalia krijgt 1,5 miljoen op haar 18e. "Kan wel iets minder", zei Samsom. Alle bijstandsmoeders waren het met hem eens en zullen zeker op de PVDA gaan stemmen.

En de kamer....weer moet de onderste steen boven komen, lees ik. "Onacceptabel!", roepen diverse Kamerleden die waarschijnlijk zaten te slapen toen zij zelf deze wet hebben goedgekeurd. Maar Rutte moet op het matje komen. Dat matje is al zo versleten dat er een nieuwe is besteld. Levering vanaf maart 2017, door de winkel van ons allemaal . En die Erik Wiebes, van onze belastingen, is heel goed bezig. Ik was vergeten mijn jubileumuitkering op te geven in 2014. Dus kreeg een forse naheffing van €27,50, goed bezig die Wiebes! Er is geen sprake van enige chaos, merk ik! Weg met dat matje!




donderdag 29 september 2016

natuur(lijk)

Steeds vaker merk ik dat als ik in de natuur rond loop, ik alle wereldse problemen kan vergeten. Natuur zuivert, althans bij mij. Het is dan geen desinteresse, maar het groen en de vergezichten slurpen mij gewoon op. Ook wel een heerlijk gevoel, even niets....
Maar ook wel vreemd, want hoe dan ook, de wereld draait gewoon door. Onze minister-president is op de dag van de uitslag over de MH17 niet bij de nabestaanden, maar in Zuid-Korea op een handelsmissie.
Tja je moet keuzes maken.
Minister Schippers is niet heel erg verbaasd dat ineens de premie 7 à 8% gaat stijgen. Eerst even afwachten wat de andere zorgverzekeraars doen. Tot dan doet zij niets, dan zorgen dat haar kapsel goed zit.
Ik kan mij wel vinden in de actie die de SP heeft opgestart over een andere manier van zorg verzekeren. Doet mij ook denken aan het  simpele ziekenfonds. En ach, natuurlijk de gezondheidszorg is duurder geworden, maar waardoor dan? 
Omdat de pillenindustrie er veel teveel aan verdiend? 
Zij zeggen van niet en de apothekers klagen ook.
"Ga ik iets aan doen....", ik hoorde het Schippers nog zeggen. Vooralsnog moet ze eerst zelf leren rekenen en zit het haar buitengewoon netjes.
Er was een tijd dat de huisarts gewoon gebeld kon worden als er iets aan de hand was. Ineens denk ik aan het moment waarop mijn zieke vader mijn wereld wilde verlaten en ik aardig in paniek raakte. Wist ik hoe dat eruitzag, doodgaan. In paniek was ik en niet zo zuinig.
Dus op zondagmiddag de dokter gebeld. Ik kreeg hem zelf aan de lijn, iets wat je nu niet meer zou lukken. Alle assistenten hebben maar een opdracht: doorvragen en niet doorverbinden.
Hoe dan ook, de dienstdoende arts wilde niet komen want de spreekkamer zat vol met allemaal zieke en wachtende patiënten.
"U moet komen, mijn vader gaat dood...", haalde hem uiteindelijk over, om zijn wachtkamer te laten voor wat het was. En ik...ik stond zenuwachtig te wachten in de gang om hem zo snel als mogelijk naar de juiste kamer te loodsen. Mokkend en morrend kwam hij binnen. Hij stapte de kamer in waar mijn vader lag dood te gaan.... en op dat ogenblik stak mijn vader een sigaar op....
In die laatste vijf minuten was hij weer zichzelf geworden, op zijn manier hersteld en dat "vierde" hij altijd met een sigaar. De dokter keek mij vragend aan: "Moet ik daarom mijn wachtkamer laten zitten?"
 Al wat daarna gebeurde zal ik U besparen. 
Aleppo. Grote mensen zoals Poetin en Assad gooien met bommen op ziekenhuizen en hulpkonvooien. Geven iedereen de schuld behalve zichzelf. En de Veiligheidsraad.....
Ban Ki-moon noemde gisteren Aleppo nog erger dan een slachthuis. De artsen die al jaren geen grenzen meer zien, weten zich geen raad meer. Welk kind wel of niet nog te helpen. De stad en de mensen liggen in puin.
Maar het leven gaat door....in de natuur. De economie moet groeien, de studenten ontgroenen en de handelsmissie blijft belangrijk. Heel Holland bakt door. Merkel blijft erbij " wir schaffen das". 
Maar niemand weet meer wat, waar en wanneer. 
Ik verlang terug naar de bergen, het kletterende water, de mooie vergezichten met alleen bomen en gras.

Misschien ga ik wel aan de sigaar of krijg er een uit eigen doos.....

dinsdag 13 september 2016

Vlogger

Zaandam is nieuws. En nu eens even niet omdat de grootgrutter verkeerde bitterballen en kroketten in de schappen had liggen maar vanwege jeugdig ongedierte. Zij nemen het woord en vaak ook nog het beeld. Kijken zelf donker door de zonnebril en blijven zichzelf interessant noemen. Onze politici staan achter het spreekgestoelte veilig te blaten wat er allemaal moet gebeuren. En dat doen ze al veel te lang. Er gebeurt namelijk te weinig. Agenten worden niet beschermd, plaatselijke politici in de kou gezet en burgemeesters zijn in geen wegen te bekennen.
Waarom gebeurt er te weinig? 
Te weinig geld? Onzin! Er is genoeg. 
Te weinig durf? Zeker! Roepen is zo makkelijk. En ook ik in deze column beperk ik mij tot constateren. Wat kan ik doen? In ieder geval in de bres springen als er mensen van de fiets getrokken worden en ik zie dat gebeuren. Maar ook die burgerplicht van medemenselijkheid is soms ver te zoeken. Voorzichtig opereren we achter de muur van" ja maar ik heb geen zin in klappen!", of erger nog: " het is niet mijn pakkie an.." 
Wie dan wel? Rutte, Buma? Straks Wilders? 
Vrijheid van meningsuiting, tot hoever kan dat gaan?
Een van deze dagen kwam in alle hevigheid weer 9/11 voorbij. Elke keer als ik het zie geloof ik niet dat het gebeurt is. Ik was ooit op groundzero de plek waar het allemaal gebeurde. Politieagenten hielden in de gaten dat er geen selfies of anderszins genomen werden van de voor velen zo verdrietige herinneringsplek. Overal staan die gekken die met telefoons en tablets zichzelf op de foto willen zetten.
Respectloos en hufterig gedrag wil ik het noemen. Op het plein van de helden in Boedapest boven op de bronzen beelden gaan staan om vervolgens jezelf te vereeuwigen. Walchelijk gedrag. En dat gedrag is te vergelijken met de Zaanse jeugd(met zonnebril dan) die deze week voorbij kwam. Onfatsoenlijk het gelijk aan je kant claimen. Geen discussie is er te voeren, laat staan een gewoon gesprek. Waarom komen die gasten überhaupt binnen in die TV-studio met zonnebril en pet op. Een burka vinden we niet goed, en wat is dit dan?
Charlie Hebdo, u weet wel van dat massale "Je suis Charlie", werd aangeklaagd door het Italiaanse stadje Amatrice, u weet wel van die aardbeving. Het satireblad publiceerde namelijk een spotprent(en ik heb de prent gezien) waarop  slachtoffers van de recente aardbeving, afgebeeld waren als pastagerechten. Een man met bebloede zwachtels als "penne in tomatensaus", een vrouw met opgezwollen gezicht vol schrammen als "penne au gratin" en een ingestort pand waar armen en benen uitsteken als "lasagne". En dan nu weer "je suis Amatrice" of wat....?
Ik had graag mijn tweede column willen besteden aan de vele fladderende vlinders in mijn tuin, aan het goede weer. Maar mijn gedachten duwen mij de andere kant op. 
Ik ben optimistisch van aard en dat zou je niet zeggen als je voorgaande leest. Optimistisch is wat mij betreft niet gelijk geschakeld met niet meer kritisch zijn. Er kan en moet wel iets gebeuren. In maart 2017 hebben we kansen. Voor die tijd moeten we dealen met mogelijke partijpolitieke voorstellen, die stranden in het pand van compromissen en coalitie. Dat kan zo zijn, maar die oprecht er voor gaan, kan ik waarderen. Zij die bereid zijn verder te gaan dan alleen roepen, krijgen mijn steun. En die zijn er…. gelukkig.


Met de Louis d'or prijs voor Hans Kesting, de Dutch open voor Luiten en de vele medailles van onze paralympische  sporters, verandert mijn week toch nog in fladderende vlinders in mijn hoofd en erbuiten.

vrijdag 2 september 2016

Sorry

Sorry, dat ik er even twee maanden niet was. Het verschil met mijn sorry en die van Rutte(zonder N) is, dat ik mij gehouden heb aan wat ik schreef/zei. Dus mijn sorry is eigenlijk niet nodig, maar wel net zo voorspelbaar als die van onze minister president.
"Hallo!", is meer op z'n plaats.
Allemaal terug van een heerlijke vakantie?
Heerlijk ontevreden over de neerslag , de onvoorspelbaarheid van het weer, over vieze hotelkamers, lange files, tegenvallende vakantieoorden..of zijn er ook tevreden geluiden. Op vakantie überhaupt is al luxe, en dan niet in gammele bootjes op zoek naar geluk voor heel veel geld, maar een ontspannen voorspelbare vakantie met veel vertier voor onze kinderen en kleinkinderen. Wat een voorrecht toch. Niet zeuren over wat er dan, eigenlijk in het klein, nog minder goed is gegaan.
Maar wat gebeurt er veel in twee maanden. Greenpeace sluit vrede met de visserij, om maar eens wat positiefs te noemen. Franciscus haalt de bezem, de grote bezem door het Vaticaan. Terug naar "de arme kerk voor de armen". Hij gaat zelf de sectie vluchtelingen op zich nemen. Een moedige stap in zo'n vastgeplakt wespennest.
Dan laat Rusland en de VS maar ruziën over wie nu Abu Mohammed al Adnani heeft gedood.
Trump heeft toch maar een Mexican hat opgezet, want het werd ietwat te warm onder zijn voeten. Maar muren blijft hij bouwen, muren die zorgen voor verdeeldheid, haat en agressie. Mij hoor je niet zeggen dat Mevr. Clinton de ideale kandidaat is, maar hier is kiezen uit twee mindere wel heel makkelijk.
Nabestaanden van MH17-slachtoffers vragen, smeken de Europese Unie om hulp bij het loskrijgen van meer informatie over de vliegramp. Ik hoor en zie het Rutte nog zeggen: " de onderste steen komt boven..." Ik heb nog geen excuses kunnen vast stellen hierover. Ook onze Limburger Timmermans is gehuld in stilte. Hij maakte een verrassend frisse start in Brussel, maar is weggezakt tot een gemiddelde diplomaat, die ook niet meer weet wat er zo allemaal speelt. Denken dat het akkoord met Turkije zal worden uitgevoerd, zegt al genoeg. Die gaan hun eigen weg met Erdogan voorop, bijna  heel Turkije volgt en wie dat niet doet....
De Spelen. Wat een spektakel. Schippers, Sanne Wevers, de handbalsters, volleybalsters, de hockeydames, wat een feest al die vrouwen! En Youri...ach die leert het nooit. Vandaag niet, morgen niet, nooit niet. Laat deze makker volgend jaar op Pinkpop zijn kunsten vertonen en daarna (of vooraf, want dat weet je nooit bij hem) rustig een pilsje pakken. 
De Britten maken het bont, anderhalf miljard uitgeven voor transfers in de Premier League. Zou dat aan de Brexit te wijten zijn? 
O ja en wij gaan meer betalen aan de EU. 
Nou is rekenen niet mijn favoriete sport geweest, maar mijn gezond verstand zegt, dat als een land eruit stapt, ook geen bijdrages meer worden uitgekeerd, minder ambtenaren in Brussel nodig zijn, dus ja...sorry, maar zo zie ik het.
Ach nou zeg ik toch weer sorry!!
O ja en de pepernoten liggen al in de winkel!!!

zondag 19 juni 2016

pinkpop of donor?


Het donorsysteem zou op de schop gaan. Als je tegen bent dan moet je dat zeggen, in alle andere gevallen kunnen o.a. hart en nieren beschikbaar worden. Jaren lang was het CDA de grootste dwarsligger. Maar de verkiezingen komen eraan dus er was twijfel. De meerderheid van de Nederlanders is wel voor die nieuwe optie en dan gaat CDA twijfelen. Maar uiteindelijk, toen SGP en Christenunie principieel bleven, werd het te gevaarlijk voor het CDA en dus.....gaat het toch weer niet door.
Jammer, gemiste kans voor al die CDA mannen en vrouwen die wachten op een donor.
Trouwens ook voor al die anderen.
En de meest gehoorde reden om het niet te worden: Dan trekken ze eerder de stekker eruit....

In Europa, over één Europa gesproken, is er verdeeldheid over
1. Je moet toestemming geven :opt in
2. Je bent donor mits je aangeeft het niet te willen zijn:opt out

Onderstaand de verdeeldheid in beeld:

'Opt Out' (Presumed Consent)
'Opt In' (Informed Consent)
België (1986)
Cyprus
Finland
Denemarken
Frankrijk
Duitsland (1997)
Italië
Griekenland
Luxemburg (1982)
Groot Brittanië
Oostenrijk (2000)
Ierland
Portugal
Nederland (1996)
Slovenië (2000)
Noorwegen
Spanje
Turkije
Zweden
Hongarije
Kroatië (2004)


U kunt nog verhuizen....!

Na ruim 40 jaar waren wij weer op Pinkpop. En er waren heel veel potentiële donoren!! 
De organisator is niet veranderd: Jan Smeets en 7000 vrijwilligers helpen hem daarbij. 
Het festival zelf is trouwens behoorlijk anders. Een vergelijk met 40 jaar geleden is snel gemaakt. 
Toen kon je nog zelf een verkoopstandje in de Kummenaedestraat zetten. Je verkocht  gesteriliseerde melk en hanteerde één zakje thee voor 10 hete kopjes en rekende 50 cent af per kopje. En van al dat verdiende geld kocht je een nieuwe auto. Dat waren nog eens tijden!
trouwens nu was er ook wel wat te eten op het terrein. Wat te eten.....? Alle gerechten die je maar kunt verzinnen, waren verkrijgbaar. En ook drank. Aan hooligans werd geen alcohol geschonken. Waren die er dan?  Nee, die waren zich aan het voorbereiden op het Europees kampioenschap voetballen.
Het verliep allemaal in love and peace. Zelfs nog beter dan 40 jaar geleden. Hoe is dat mogelijk?. Ik weet het niet, ik weet het echt niet.
Er zijn regels en er is handhaving, zou het dat zijn?
Er is plezier, veel plezier. Vaders, moeders, opa's en oma's en kleinkinderen, het is één groot feest. En iedereen gedraagt zich gewoon netjes. Tenminste ik heb geen enkel opstootje gezien.
En de muziek... staat soms wat hard, maar dat ligt aan mijn leeftijd.
Ik had nog een van de suppoosten gevraagd:"kan het wat zachter?", maar hij verstond mij niet, de muziek stond te hard, zei hij.
En ja Paul, Sir Paul McCartney is iets minder bij stem. Maar love me do en let it be worden zo hard meegezongen, dat zijn valse, geknepen stem amper opvalt.
Als je 73 bent en nog een dikke twee uur het publiek kan vermaken , echt vermaken met vuurwerk, prachtige beelden en mooie muziek...dan hoor je mij niet vragen:"kan het wat zachter?"
Aan het einde van zo'n bijzondere popdag komt Jan Smeets ons nog even vertellen dat we wel moeten gaan stemmen volgend voorjaar. "En niet fucking rechts," adviseert hij.
Jan je bent een kanjer! Lintje voor die man. Heeft ie al? Nog een dan maar!


Dit is mijn laatste column voor de vakantie. Ondanks mijn pre-pensioen ga ik er columnloos nog meer van genieten. We horen en lezen elkaar terug vanaf september. Ik wens iedereen een mooie zonnige, maar vooral ook gezonde vakantie toe!


En zoals gebruikelijk en ook zoals Pinkpop werd afgesloten: the Beatles met all you need is love...

zondag 29 mei 2016

Waar waren jullie?

Met paraplu als enige wapen, togen wij naar Maastricht om mee te lopen met de protestmars voor sluiting van de kerncentrales van Tihange en Doel. 
Gevaarlijke scheurtjes en betonrot maken dat velen zich zorgen maken.
Waaronder wij. 
Behalve België zelf. Zij zijn bezig met tol te heffen op wegen. Eet niet voordat je in België de weg op gaat, de hutspot is zomaar voor een tweede consumptie beschikbaar. Maar de Belgische regering gaat euro's vragen. "En we wonen in één Europa!", hoor ik jullie roepen. "Ja!", geef ik als antwoord, "maar wij betalen al langer overal en voor van alles. In Oostenrijk, in Tsjechië en in Duitsland, bij de één heet het tol, bij de ander milieustikker, maar betalen moeten we. En wij, in ons kikkerland voor niks, nada, nul", som ik in volgorde op.
En die Belgen hebben een aantal kerncentrales, die scheurtjes vertonen. Onveilig weet elke wetenschapper ons te vertellen, maar ook onze eigen minister Schulz vindt van niet. Ik had nog gehoopt  dat Timmermans in de stoet van Maastricht zou meelopen, maar hij is bezig een deal te sluiten met de Turken. Timmermans gelooft dat de Turken aan alle voorwaarden gaan voldoen. 
Hij had hier als spreker moeten zijn!  Hier in zijn Limburg, waar we gevaar lopen. Waar we groot gevaar lopen Frans!!

Limburg ontbrak sowieso. De enige die ik nog gezien heb is Paul Weelen en zijn vriend. Was ik wel blij mee, want ik hoorde alleen en voornamelijk Duits om mij heen. Hoewel t kirchraods....,sorry Paul!!
Maar waar waren jullie allemaal?
In de ochtendkrant was de vernieuwde Limburger helemaal niet vernieuwend. Een bijna halve pagina wijden aan een protestmars voor van Rey waar een handvol gekken meeliepen, voornamelijk familieleden. Daaronder een heel klein redactioneel stukje over het gevaar van Tihange en Doel. 
Limburgers(ik generaliseer maar even), jullie vallen mij tegen. Jullie hadden er allemaal moeten zijn. Het protest klonk stil, door een handvol medemensen, die het belangrijk vinden dat we veilig wonen. Dat WE veilig wonen, maar WE waren er niet. 
En ook de provincie schitterde door afwezigheid. Of waren jullie bezig met de Libelledagen, die versleten worden als innovatief. Libelle gaat een eigen tv-zender met praktische video's lanceren. Hebben we echt nodig en dat noemen zij dan innovatie. Een woord dat lekker modern klinkt.
 We hebben nog geen tv genoeg schijnt het. Donder op!,
En de Belgen doen niks, vinden het hele land veilig, wij weten inmiddels hoe dat kan aflopen. Ze kletsen maar wat in de ruimte....ruimte waar wij niet meer zomaar doorheen mogen rijden. 
Ik hoop dat de scheurtjes tot jullie doordringen.....
En oh, oh wat zijn we verheugd dat ze er eindelijk zijn. De joint strike fighter. Zelfs de minister is de twee toestellen tegemoet gevlogen. Dat doen we niet eens met Sinterklaas. Vliegtuigspotters zijn massaal aanwezig. Er wordt 5,2 miljard uitgetrokken om 37 toestellen te bemachtigen. Het kost teveel,  veel teveel. Het is een uitgave waar we prachtige andere dingen mee hadden kunnen doen.
Ik mis alle politici die huilend komen vertellen dat dit echt niet kan. En nu is ook nog van Muiswinkel geen hoofdpiet meer.

Wie spelen we nu die zwarte piet toe? Frans Timmermans dan maar....?

zondag 15 mei 2016

Viezerik

De titel van deze blog is een bewuste keuze. Het woord verraadt dat dit geen fijn verhaal wordt, dus als je daarop niet zit te wachten, niet verder lezen.

Ik dacht, dat wil ik wel eens met eigen ogen gaan zien. Ik lees in de krant over de agressie langs de voetbalvelden, dus ik ga naar een wedstrijd van de jeugd. Het doet er even niet toe welke wedstrijd maar het was Roda-Feyenoord.
Alle voetballertjes rond 14 jaar en de vaders en moeders, dan wel opa's en oma's ( vooral ook die groep niet uitvlakken), zaten langs de lijn. Het was een hoog rollator-gehalte.

De scheidsrechter was, zoals ik dat zag, net in het nieuw gestoken. Strak pak en hij liep als een paradepaardje. Een lippizaner had zo op hem kunnen zitten.
Niks mis mee overigens, als die arrogante houding niet terug te vinden zou zijn in zijn fluiten. Maar... waarom je oorverdovend moet fluiten, terwijl de spelers op kleine afstand staan, is mij onduidelijk. De tribune geeft toch wel commentaar, daar hoef je dit volume niet voor te gebruiken.

De scheids(ik leer het jargon snel) maakt natuurlijk fouten. Eigenlijk niks mis mee tot het moment dat er over die foute beslissing discussie gaat ontstaan op de publieke tribune. Het is van alle tijden, dat de beste stuurlui aan wal staan. De spelregels zijn maar op één manier uit te leggen en dat is in het  voordeel van de "hardschreeuwende" toeschouwer. 

"Viezerik", zo werd de scheids beticht door de Rotterdammers.

En ik...ik had geen vreemde beweging kunnen ontdekken aan die scheids, waarmee het aan hem toebedeelde woord enigszins recht deed.
De Rotterdammers lieten op die manier even weten het oneens te zijn met de arbitrage...oh...dat was het!
 De Roda-aanhang sommeerde de "Hollenjers" op subtiele wijze  met "hou je bek", geen aanmerkingen meer te maken op de leiding. 

Ik kreeg plezier in de wedstrijd. 

Over en weer werd ik afgeleid door de scheldkanonnades achter mij.  Feyenoordsupporters vonden dat zij alle recht hadden om kritiek te uiten op de scheids en ook op het harde spel van de 14-jarige Rodaspelers. Daarmee vroeg op enig moment de Roda-aanhang of zij überhaupt wel in dit land mochten wonen.... 

Het werd grilliger, merk ik even op.

Roda won uiteindelijk met 4-1.  Er was nog twee minuten te spelen. 
"Kom op jongens", schreeuwde de Feyenoordaanhang, " het kan best nog!" 
Dat is vragen om commentaar van een blije Roda-aanhang. Ik laat even de laatste opmerking van die groep, vanwege mijn eigen censuur, achterwege. 

Het eindsignaal klonk als een verlossing. 

 De scheids viel eigenlijk best wel mee en het veld lag er keurig bij, de lijnen prima getrokken...het zonnetje scheen welig. 
Het enige dat ik miste waren de herhalingen en de mogelijkheid om het geluid uit te zetten.
Toch maar eens aan oordoppen denken bij een volgend bezoek, dat er overigens niet meer zal komen.

Ach... en nou kan ik een makkelijke bruggetje maken over dat er ook bij de wereldproblemen de oorzaak vaak ligt in verdraagzaamheid en een beetje tolerantie. Het is "een inkoppertje" maak ik er maar van.


De boer weet er alles van en......hij ploegde voort maar dan op een ander veld....

temperatuur

 Schrijven of praten over het weer, welk gesprek begint er niet mee? En als het koud is en regenachtig, geen betere aanleiding. Want het is ...