de kip of het ei

In Nederland zijn we gezegend met best veel informatie, die ons op allerlei manieren bereikt. Teveel informatie geeft aanleiding tot achterdocht.

De kledingindustrie heeft zoal z'n labels. Als we niet uitkijken, zoveel in een blouse of broek, dat er bijna extra voor betaald moet worden.

En wat er dan op vermeld staat.

Hoe je moet wassen en ook hoe niet, je maat, in allerlei varianten. Vaak zoveel varianten dat ik echt niet meer weet, welke nu voor mij bedoeld is. Ik kies dan altijd maar de kleinste, soort ‘wishfull thinking’.

Italianen, Denen, Fransen, iedereen heeft, in het kader van één Europa, een andere maatvoering. Lekker handig.

Op etenswaar vind je ook veel informatie, maar dan over de voedingswaarde. Vinden we belangrijk om te weten: hoeveel vet, hoeveel koolhydraten, hoeveel zout enz.

We plakken er een keurmerk op, zodat we die informatie kunnen overslaan en we gefeliciteerd worden met "een gezonde keuze".

Nu neem ik 's morgens nog wel eens een eitje, vind ik lekker.

Per ongeluk had ik nu eens niet het vier-granen-ei gekozen, maar het buitenei.

En waarom ik normaliter een vier-granen-ei kies....geen flauw idee.

En het buitenei, zo lees ik op de verpakking, wordt gelegd door:  de blije Kip.

Gelijk vraag ik mij af, hoe ik kan zien of een kip blij is en ook welke invloed dat heeft op de kwaliteit en smaak van mijn ei.

Kippen zijn kippen en kijken als kippen, we noemen dat in de volksmond: kippig.

Ik heb die nog nooit zien lachen…. maar ook niet huilen. Er wordt beweerd, dat ze soms ploffen, maar verder?

Kippen hebben een overzichtelijk leven. Je bent er ineens, je eet je vol en daarna lig je tussen de wokgroenten. Als dat niet overzichtelijk is, dan weet ik het niet meer.

Er staat op het doosje van 6 stuks ook het keurmerk van de dierenbescherming, met een aanduiding van twee sterren. Geen idee of dat goed is, er kunnen er drie op, het is een gemiddeld-beter-leven-ei. Alleen die naam al: een-beter-leven-ei

Ik lees even verder op mijn beter-leven-eierdoosje en dat is gniffelen geblazen. Ik moest zelfs lachen en bij mij is dat zichtbaarder dan bij de genoemde kip.

Ik citeer:" Eieren van kippen met een onbezorgd leven." Ik wist ook niet dat er kippen waren, die nagedacht hebben over hun leven en constateerde: "Jeejte wat maak ik mij zorgen en wat heb ik toch een bezorgd kippenleven". Er is dus schijnbaar onderscheid, ook bij kippen.

Ik leer er nog wat van. Ik lees verder: " Ik loop beschut in een overdekte ren of kan lekker naar buiten wanneer ik maar wil".

Dat maakt natuurlijk dat de kip blij is. Ze heeft een keuze. Ze heeft zoals het doosje verder beweert: de vrije uitloop.

Spontaan komen er tranen van ontroering.

Kippen hebben ‘n keuze, wat zijn we toch goed bezig. Verder zie ik dat de kippen een eigen facebookpagina hebben en een Twitter account.

U kunt alles nog eens rustig nalezen op www.blijekip.nl.

En na dit verhaal wordt mijn nieuwsgierigheid gewekt wat er op de pakken van havermout en rum-rozijnenvla staat. In die laatste zit een bescheiden scheutje rum, vandaar rum-rozijnen, logisch.

Er wordt ontraden om na 128 pakken nog achter het stuur te gaan zitten. Dat weten we dan ook weer. Dat de koeien die de melk leveren voor dit pak zoveel mogelijk buiten lopen in de vrije natuur wisten we al, want we kijken massaal naar boer zoekt vrouw.

Valkenburg, ons pittoresk bergdorpje in het zuiden, is in opspraak, omdat er mannen betaald hebben liggen snoepen van een 16-jarige meisje.

Mag niet en dat weten die mannen ook. Inmiddels schijnen het er tachtig te zijn. Het hotel…. weet van niks. Ik probeer me de receptionist voor te stellen, die toch met de regelmaat mannen ziet binnen komen, die eigenlijk geen kamer hebben. Wat doet zo'n receptionist dan eigenlijk. De loverboy in kwestie beweert, dat de 16-jarige niet zonder hem kan en er zelfs voor wilde betalen om bij hem te zijn.

De 16-jarige had geen geld om dat te doen, … tja en dan is dit wel een hele makkelijke oplossing.

En de advocaat van de mannen heeft ze ontraden om vrijwillig DNA af te staan. Bang dat ze veroordeeld worden? Bang dat hun andere speeltjes er achter komen?

Zullen deze mannen ook een ontbijtje samen met de 16-jarige hebben gehad en dan ook zo'n blije-kip-eitje getikt hebben?

waarom

En ik had mijzelf nog zo voorgenomen om niet gelijk te denken, dat 2014  door zou terroriseren in 2015.
Ineens staan er heel veel Charlies in beeld, heeft iedereen een mening in de hoop dat dit morgen nog zo kan zijn.
We staan op en dat beperkt zich niet tot 's morgensvroeg.
We schreeuwen: Stop de strijd om God of hoe je deze dan ook wil noemen.
Geeft vrijheid aan andersdenkenden, geeft vrijheid aan vrouwen, kinderen en mannen.
We vinden ook ineens dat Rutte een goede toespraak heeft gehouden op de Dam in Amsterdam. Hij pleitte voor vrijheid van alles en iedereen. Het woord vrijheid krijgt bij mij dan ook wel een bittere associatie.
Welke vrijheid bedoelt hij dan?
De vrijheid waarmee je als individu mag kiezen, wie er aan je lichaam zit als er iets te repareren valt?...
Vrijheid is betrekkelijk geworden. Vrijheid is een woord, net als God.
Wij bepalen wat het inhoudt.
Wij bepalen wat waar en wanneer iedereen gelijk heeft. Relevantie vraag: Waarom moet iedereen toch altijd gelijk hebben?
Wij bepalen ook, dat we daarin niet gelijk zijn. En daar maken we ruzie over, al zolang de mensheid bestaat. De middelen waarmee we dat gelijk willen onderstrepen of zelfs bereiken, maken we ook zelf.
Vroeger met leeuwen in een arena(dat mocht toen schijnbaar wel nog...) en nu met kalasjnikovs.
Het is een bittere strijd, waarbij de rijen zich meer dan ooit sluiten. De samenkomsten zijn indrukwekkend, totdat een of andere gek het een mooie gelegenheid vindt om er tussen te gaan staan met een bommengordel. Ik moet er niet aan denken. Daarom schrijf ik het maar even van mij af en gebruik ik jullie daarvoor. Niet erg hoop ik?

Het geloof....., ooit schreef ik "wat is dat geluive?" Tja een goede vraag en van alle tijden. "Ik geloof in mijzelf", zei ik ooit tegen een Italiaanse, die mij rondleidde in een prachtige kerk in Italië en vroeg waar ik in geloofde. Zij keek mij ongelovig aan. Begreep niet wat ik daarmee bedoelde. Na uitleg, nog niet. Ik probeerde nog, maar gaf het al gauw op.

In de mars, die van Parijs, liepen wereldleiders voorop. Ook degene die elkaar liever niet zien. Die elkaar bestrijden met alle middelen, die zij nu afzweren door mee te lopen.
Israëlische kranten fotoshopten een aantal van hen er gewoon af. Alsof ze er niet waren....
Boter op je hoofd, als je meeloopt tegen terreur maar dat zelf bedrijft tegen iemand die vlak naast je loopt.... maar Je suis Charlie, ja ja....

En Wilders maakt zich kwaad over een cartoon op de site van de VARA....en de VARA haalt de cartoon van de site.....je suis Charlie..

Ik hoor op Tv een cartoonist zeggen: "Mag ik nog wel beledigen?"
Dan borrelt mijn burgerlijke opvoeding op. Ik denk aan de woorden van mijn vader en moeder.
Zij verboden (zij noemden dat gewoon opvoeden) beledigen. Met simpele woorden als: Past niet, hoort niet...
Nu is het onderwerp van gesprek: het hoort bij de vrijheid van meningsuiting. En dan gaat het zoals het gaat..... en dat is niets meer dan een constatering.

Ik weet het soms echt niet meer. Ik grijp vaker terug naar mijn eigen opvoeding. Niks te Charlie, achter niemand aanlopen, gewoon mijzelf en mijn ouders....hadden vaak gelijk.
Hoe zouden zij naar deze wereld kijken vraag ik mij wel eens af. Goed dat ze er niet meer zijn, klinkt cynisch, maar komt uit de grond van mijn hart.

En tot slot van deze hectische week, lees ik een toespraak van Henk Krol,
Als je meer dan 50 jaar op deze aardkloot leeft, gaat hij jouw belangen behartigen.  Ik zeg jouw, omdat ikzelf ruim die vijftig al gepasseerd ben, maar zeker niet in de pas ga lopen met dit rekenwonder.
Hij gaat ons uitleggen waarom dit kabinet niet deugt, terwijl hij  geen enkele keer zijn eigen gereken heeft kunnen verklaren. Lopen ik achter hem aan? Je suis Henk?
Dacht het niet. Ook niet omdat een zangwonder uit de jaren zestig, zeventig, ene Sandra( U weet wel van Sandra en Andres) assistent is van Henk.
Het moet niet gekker worden.
En Samson vergelijkt, weliswaar in woorden, Wilders met de terroristen die de aanslagen gepleegd hebben. Daarmee maakt hij Wilders in één klap de grootste partij van Nederland.

Ik blijf binnen vandaag. want ze zeggen dat het gaat sneeuwen....

het jaar van...

Het jaar van het jaar

En dan ineens rollen de oliebollen door het einde van het jaar en kondigt zich, niet verrassend overigens, een nieuw jaar aan.

Brand op een veerboot, weer een vliegtuig vermist. Gelukkig gebeurde het nog net in 2014 en kunnen we het achter ons laten. Ook de voorspelde sneeuw, althans in Geleen, laten we achter ons. En de berichten in 2014 dat je niet ouder wordt op de skies, zetten mij niet alsnog op de latten. 

Ook las ik: Brood waakt over al teveel optimisme...Ik dacht gelijk, mogen we zeker nu weer geen brood meer eten. Heeft een of andere wetenschapper ontdekt dat brood ongezond is. Word ik trouwens wel een beetje onzeker van. De ene keer eet ik kerngezond en dan lees ik opeens dat wat ik eet helemaal niet kerngezond is. Neem nou een ei. Ik hoor ze het nog zingen: Eénmaal per etmaal een eimaal! Toen bleken eieren ineens slecht voor je cholesterol.

En nu zijn er zelfs dieetversies met heel veel eieren.

Overigens dat van "Brood waakt over al teveel optimisme..."ging niet over het brood maar over de trainer van NEC.

Zo hebben we ook altijd thema's: het jaar van de mijnen bijvoorbeeld, het komende jaar. Maar zo zijn er ook: het jaar van het gras, het jaar van dementie, snel vergeten zou ik zeggen, het jaar van het asfalt, het jaar van de muis, het hert, het varken en.... het jaar van het jaar. En dit jaar, ik hoorde het vanmorgen in het programma “vroege vogels”: het jaar van de bodem….

En al die onzin inhaleren we via kranten, radio, tv en internet. Er ontgaat ons niets. Zelfs al pakt Facebook ons vanaf 1 januari alle privacy af, we blijven liken, we blijven delen, we blijven vertellen dat we gaan slapen, dat we maar drie keer hebben geplast vandaag, dat we ons vervelen en niet meer weten wat we anders moeten doen.

En dat dit dan de hele wereld moet weten en vervolgens diezelfde hele wereld het moet lezen.

Waar gaan we heen of liever waar staan we. We hoeven eigenlijk nergens heen, wij zitten goed. Wij zitten beregoed. Ik moet uitkijken dat mijn geschrijf zich niet elke keer in een bootje naar de vluchtelingen drijft.

Zij weten niet waarheen, weten alleen dat waar ze vandaan kwamen, ze nooit meer zullen terug keren. Gaan met hun kinderen op gammele bootjes en hebben aan boerenhufters veel geld betaald. En diezelfde hufters weten wat er gaat gebeuren. Maken misbruik van onoplosbare gangen naar het donker. En als ze dan de kant hebben gehaald, willen wij ze niet, sturen we ze terug. Europa is vol.

Sodemieter op. Niks is vol.

Kom laat ik het nieuwe jaar even afwachten en niet nu al denken dat het weer hetzelfde zal zijn. Het wordt waarschijnlijk een mooie zomer. Ik zeg ook maar wat. Want ook ik zat te zeuren toen er geen 20 cm sneeuw was gevallen. Terwijl alle weeralarmen af waren gegaan, zeker in Limburg. En dat de treinen gehalveerd zouden worden, tenminste de dienstregeling. Ik ben net een mens.

Ach, maak me wat druk over de NS, de sneeuw...hou op!

De oliebollen zijn gelukt, de champagne stond koud en geproost hebben we ook. Het vuurwerk was al begin oktober in onze wijk te horen. Dus we vierden al heel lang twaalf uur...

En ook 2015 levert weer boeren op, die op zoek zijn..... en dat nu weer met camera gaan doen. 

Er komt weer een bakker van Nederland, ontroerende familieleden, die de tranen niet kunnen bedwingen, omdat iemand iets lekkers bakt.

De vraag komt al gauw "wie is de mol?", de wereld die door blijft draaien. De Pauw die nog later wakker is en de TVshow met een presentator die vooral zichzelf belangrijk maakt. En als Ivo gaat zingen....

Een oudejaarsconference van Freek of Youp. Het liefst alletwee wat mij betreft. Kanjers!

Het wordt me t jaartje wel. Misschien wel het jaar van het Eurovisiesongfestival. Want wij winnen.

En onze koning kust dan Trijntje...ik hoop dat zij op tijd rijdt.

Voor dat ik dit schreef heb ik even een toastje zalm gegeten, hoef ik jullie niet te kussen, als ik een goed en gezond Nieuwjaar wens.