het jaar van...

Het jaar van het jaar

En dan ineens rollen de oliebollen door het einde van het jaar en kondigt zich, niet verrassend overigens, een nieuw jaar aan.

Brand op een veerboot, weer een vliegtuig vermist. Gelukkig gebeurde het nog net in 2014 en kunnen we het achter ons laten. Ook de voorspelde sneeuw, althans in Geleen, laten we achter ons. En de berichten in 2014 dat je niet ouder wordt op de skies, zetten mij niet alsnog op de latten. 

Ook las ik: Brood waakt over al teveel optimisme...Ik dacht gelijk, mogen we zeker nu weer geen brood meer eten. Heeft een of andere wetenschapper ontdekt dat brood ongezond is. Word ik trouwens wel een beetje onzeker van. De ene keer eet ik kerngezond en dan lees ik opeens dat wat ik eet helemaal niet kerngezond is. Neem nou een ei. Ik hoor ze het nog zingen: Eénmaal per etmaal een eimaal! Toen bleken eieren ineens slecht voor je cholesterol.

En nu zijn er zelfs dieetversies met heel veel eieren.

Overigens dat van "Brood waakt over al teveel optimisme..."ging niet over het brood maar over de trainer van NEC.

Zo hebben we ook altijd thema's: het jaar van de mijnen bijvoorbeeld, het komende jaar. Maar zo zijn er ook: het jaar van het gras, het jaar van dementie, snel vergeten zou ik zeggen, het jaar van het asfalt, het jaar van de muis, het hert, het varken en.... het jaar van het jaar. En dit jaar, ik hoorde het vanmorgen in het programma “vroege vogels”: het jaar van de bodem….

En al die onzin inhaleren we via kranten, radio, tv en internet. Er ontgaat ons niets. Zelfs al pakt Facebook ons vanaf 1 januari alle privacy af, we blijven liken, we blijven delen, we blijven vertellen dat we gaan slapen, dat we maar drie keer hebben geplast vandaag, dat we ons vervelen en niet meer weten wat we anders moeten doen.

En dat dit dan de hele wereld moet weten en vervolgens diezelfde hele wereld het moet lezen.

Waar gaan we heen of liever waar staan we. We hoeven eigenlijk nergens heen, wij zitten goed. Wij zitten beregoed. Ik moet uitkijken dat mijn geschrijf zich niet elke keer in een bootje naar de vluchtelingen drijft.

Zij weten niet waarheen, weten alleen dat waar ze vandaan kwamen, ze nooit meer zullen terug keren. Gaan met hun kinderen op gammele bootjes en hebben aan boerenhufters veel geld betaald. En diezelfde hufters weten wat er gaat gebeuren. Maken misbruik van onoplosbare gangen naar het donker. En als ze dan de kant hebben gehaald, willen wij ze niet, sturen we ze terug. Europa is vol.

Sodemieter op. Niks is vol.

Kom laat ik het nieuwe jaar even afwachten en niet nu al denken dat het weer hetzelfde zal zijn. Het wordt waarschijnlijk een mooie zomer. Ik zeg ook maar wat. Want ook ik zat te zeuren toen er geen 20 cm sneeuw was gevallen. Terwijl alle weeralarmen af waren gegaan, zeker in Limburg. En dat de treinen gehalveerd zouden worden, tenminste de dienstregeling. Ik ben net een mens.

Ach, maak me wat druk over de NS, de sneeuw...hou op!

De oliebollen zijn gelukt, de champagne stond koud en geproost hebben we ook. Het vuurwerk was al begin oktober in onze wijk te horen. Dus we vierden al heel lang twaalf uur...

En ook 2015 levert weer boeren op, die op zoek zijn..... en dat nu weer met camera gaan doen. 

Er komt weer een bakker van Nederland, ontroerende familieleden, die de tranen niet kunnen bedwingen, omdat iemand iets lekkers bakt.

De vraag komt al gauw "wie is de mol?", de wereld die door blijft draaien. De Pauw die nog later wakker is en de TVshow met een presentator die vooral zichzelf belangrijk maakt. En als Ivo gaat zingen....

Een oudejaarsconference van Freek of Youp. Het liefst alletwee wat mij betreft. Kanjers!

Het wordt me t jaartje wel. Misschien wel het jaar van het Eurovisiesongfestival. Want wij winnen.

En onze koning kust dan Trijntje...ik hoop dat zij op tijd rijdt.

Voor dat ik dit schreef heb ik even een toastje zalm gegeten, hoef ik jullie niet te kussen, als ik een goed en gezond Nieuwjaar wens.