welke boter

De ING gaat ons betaalgedrag in een profiel stoppen en beschikbaar stellen aan bedrijven. Een behoorlijke ophef vloeit over de oranje leeuw.

Wat gaan we nu krijgen!?

En ook politici zijn er als de kippen bij. Het is immers verkiezingsstrijd. Christen Unie, doorgaans gematigd in actualiteit, roert zich. Zij overwegen de rekening op te zeggen, kondigt Slob aan en hij kijkt er zuinig bij.

Wat een boter op ons hoofd zeg!

En welke boter jij op je hoofd hebt, weten de supermarktketens al jaren. Zij houden via allerlei kassatransacties precies bij wat, hoeveel en waar je koopt. Zij doen je voorstellen, speciale voorstellen die het gevolg zijn van je eigen aankoopgedrag. Dus ik krijg eindelijk een aanbieding van iets wat ik echt nodig heb. Handig of niet? Of zit iedereen nog altijd te wachten op folders van alle aanbieders, waar je dan uren doorheen moet om uiteindelijk te verzuchten in: ik heb geen luiers meer nodig...!

Zorgverzekeraars zouden hier ook best nog wat van kunnen leren.

De marketingstrategie van ING slaat echter de plank mis. Zij vertellen alleen maar wat dit hen als voordeel oplevert. En dat is niet handig, dan is het oranjegevoel al snel uit de leeuw.

De verkiezingen zijn een actualiteit waar ik niet omheen kan. Er gebeurt veel, heel veel. Ronselen van stemmen bijvoorbeeld.

Het gebeurde al langer op kleinere schaal, dan viel minder of niet op. 
De media zit er nu bovenop. Ook de taak van de media. 
Stop met roddelverhalen over de dames Paay en Brard, maar signaleer verkeerde praktijken. Mijn zegen hebben je.

Het wordt erger, we vergrijzen en als de politiek niet uitkijkt, is deze groter wordende groep niet meer in staat om te stemmen en zullen ze vaker gebruikt of zelfs aangezet worden, om te stemmen op een partij die zij niet eens kennen, met of zonder volmacht. Sterker nog, ze weten misschien niet eens meer dat er verkiezingen zijn.

Maar laat ik mij niet beperken tot het vergrijzende deel massa, onder jongeren zie je ook een aflatende belangstelling voor politiek. Er zijn uitzonderingen natuurlijk. 
Populisme blijkt wel de voorkeur. Dom om Wilders te vergelijken met Hitler. Excuses maken lijkt meer regel te worden. 
Nadenken voor je wat zegt, een uitzondering.

Ik kreeg via mail van een tachtiger de vraag waar het toch naar toe moet. Inval bij directeuren van een woningvereniging, ronselen in Roermond en als laatste vraag: "Houdt het dan nooit eens op".

Een man met ervaring, die de kern raakt wat hem bezig houdt. 
Hij is ongerust.

Uli Hoeness is ongerust rijk. 
Uli Hoeness wilde nog rijker worden om zijn gokverslaving te kunnen blijven betalen.

Voelde nattigheid toen hij op de middenstip stond en het veld van zijn Bayern besproeid werd.

" Laat ik het maar eerlijk vertellen", heeft hij gedacht. Maar ja, ik blijf natuurlijk wel liegen over hoeveel dan. Wat er eenmaal inzit, gaat er niet zomaar uit. En hij loog niet zo'n beetje. 

In zijn drieëneenhalf jaar dat hij achter de tralies moet, zit er geen pay-tv in het abonnement van zijn cel dus geen wedstrijden van zijn kluppie
Tip: misschien ook geen kranten en mobieltje?

Laat ik eens wat vrolijks vertellen over mijn tweede vrije reis met de NS. Ik ging naar Amsterdam op zoek naast herkenning bij de tentoonstelling " honderd jaar reclame met BN-ers" in de beurs van Berlage. Zonder enige problemen kwamen wij keurig op tijd in Amsterdam aan. De zon schijnt, terrassen zitten heerlijk vol, de economie bloeit.

Lopend in de zon, stelde mijn vrouw voor even langs een net gerestaureerd museum " onze lieve heer op Solder" te gaan. Een prachtige kerk midden in de rosse buurt van Amsterdam. Het was een goede tip.

Om even over zeven zaten wij weer in de trein naar Geleen-Oost. En om halftien zouden we weer thuis zijn. Zouden..... Onze vrije reis werd verlengd. In plaats van half tien waren we om half twaalf thuis. De NS liet ons twee uur langer genieten van station Eindhoven. Vertraging. En er werd mondjesmaat gecommuniceerd. De aanwezige NS-ers op het station werden omgeven door een ware rugbyscrum van reizigers, die maar een vraag hadden: " Wanneer vertrekt er weer een trein naar het zuiden".

Zo duurde ons dagje uit toch maar mooi twee uur langer dan gepland. Heerlijk. Ik verheug me op de volgende reis.

Ge Reinders beweerde gisteren in zijn column, dat hij weer naar de kerk is geweest. Twee keer zelfs. Zo zie je de een vertelt dat hij een treinreis maakt de ander dat hij naar de kerk is geweest. En jullie moeten het allemaal lezen.

Ge beweert genoten te hebben, vanwege het feit dat er in de mis Gregoriaans gezongen werd. Dat kan, tot zover niks mis.

Ik haakte af toen hij schreef en ik citeer: "De katholieke kerk heeft volgens mij een grote fout gemaakt toen zij Nederlands gingen zingen. Dom! Om te geloven hoef je namelijk de teksten niet te begrijpen" einde citaat.

Ineens komt er spontaan Louis van Gaal boven drijven: Ben ik nou zo slim of is Ge zo dom?

We hebben tot slot een primeur in Geleen: De eerste Hema is failliet. En we hebben een record. De eerste Hema met een doorstart die al bekend was voor dat hij failliet ging. Echt HEMA!

Nog lang niet klaar...

De lente is binnen en hoe. Mijn fiets lacht mij blij toe en vraagt om wat lucht. Beide genieten we van de lucht die ons toekomt. Strak blauwe hemel laat ons snuiven aan wat we al verwachtten maar niet durfden te hopen.

Op aswoensdag loop ik door de centra van Geleen en Sittard. Word nog volop aangemoedigd door Beppie Kraft om "in den hiemel"  te komen. Het carnaval is er nog volop,  er heeft iemand vergeten de banden te wisselen. Mijn fiets lacht erom.

Snippers, slingers, bierplastic en confetti worden door te smalle bezems aan de kant geschoven. Carnaval zou voorbij moeten zijn. Zo staat ook het gezicht van de bezemhoudster.

En als zij er dan toch is, er komen verkiezingen aan.

Al weken gaan onze teleurstellende kopstukken van Den Haag vertellen dat je vooral op de grote partijen moet stemmen.

Hoe een PVDA nog kan volhouden sociaal te zijn of te willen zijn, is mij een raadsel. Zou het nog moeten komen? De mens met een handicap zo in de kou laten staan, illegaliteit strafbaar te stellen en daarmee de ogen sluiten voor de schrijnende gevallen van radeloosheid. Concessies doen daar zijn grenzen aan, dames en heren.

Gaan de lokale partijen dat dan oplossen?.

Welnu een ding is zeker, Gemeenten krijgen heel veel taken erbij. 

Een goede bestuurlijke raad is gewenst. 

"Dat kan nooit met de versnippering die gaat ontstaan door teveel plaatselijke partijen", blaten de landelijke kopstukken. 

Ik spreek de hoop uit dat de plaatselijke partijen niet na een dag al afstappen van hetgeen zij zo beloofd hebben, ook al moeten er coalities gevormd worden. Er zijn grenzen aan dat zwalken van de ene dag op de andere.

Het is ook een uitgelezen kans om te laten zien dat het roer om moet. 

Dichter bij de burger, eerlijker, socialer en dat hoeft niet altijd links of extreem rechts.

Verzorgingshuizen sluiten, verpleeghuizen met zo weinig personeel dat in bed plassen een vanzelfsprekendheid is geworden en verschonen een uitzondering.

Deze week zag ik een aanplakbiljet op een raam van het verpleeghuis hangen. Een personeelslid die ook kandidaat is, vond het best kunnen. Zij was immers een van de lijsttrekkers.

Toen zij vervolgens ook nog een persoonlijke brief stuurde naar ons, omdat we in het adressenbestand van het verpleeghuis stonden als contactpersoon voor mijn schoonvader, schoot mij dat in het verkeerde keelgat. 

Wie daarvoor toestemming had gegeven deze adressen te gebruiken, geen idee. 

Integriteit is ver te zoeken.... nu al. Het was een nieuwe lokale partij, DNA genaamd.  

Dat DNA wil ik niet hebben en ze hebben nog geen stem veroverd.

Ik verheug mij op de verkiezingen.

Ik ben strijdbaar en dat word je, als je dichterbij zorg komt, er dagelijks mee geconfronteerd wordt. Je ziet waar het fout gaat, wilt meedenken om het beter te maken, niet alleen kritiek uiten, een echt luisterend oor moet ik nog tegen komen.

Er kan veel meer en beter als dat het nu gaat. Die partij die daar mee aan de slag wil, krijgt mijn stem. En ik ga stemmen, onze Burgermeester vraagt dat van zijn medeburgers en terecht.

Op donderdag ga ik met mijn schoonpa luisteren naar klassieke muziek in zijn verpleeghuis. Het valt mij op dat niemand zijn gsm hoeft uit te schakelen. Het valt mij op dat niemand naar Facebook kijkt, geen geluidjes van berichtjes die je MOET lezen. Het is warm en de muziek slaapt ons samen.

Zou hier nog iemand aan stemmen denken?