verbetering...?

Wat kan er toch veel eigenlijk, en wat is er toch veel veranderd. Allemaal statements, waar je een boek over kunt schrijven. Op allerhande gebied, bedoel ik dan, niet alleen medisch.
Inmiddels heb ik wel de leeftijd dat dit laatste, in mijn ogen te vaak, zwaar onderwerp van gesprek is. Als we bekenden tegenkomen, is het eerste kwartier, in het gunstigste geval, gevuld met beperkingen, operaties en andere gezondheidsperikelen. De details probeer ik altijd te vermijden, maar ook ik heb voor iemand gestaan, die mij zijn rits liet zien van zijn open hartoperatie. Hoeft voor mij niet, maar bij hem had ik geen keuze, de rits was al zichtbaar. Het hemd was open voordat ik iets kon zeggen. Hij was er een beetje trots op, leek het wel. Ik was blij dat de rits niet open kon.
Vaak, heel vaak kunnen we verheugd zijn na de ingreep, omdat het medisch probleem is opgelost. Neem nou staar. Iemand ziet slecht. Laten we zeggen een vrouw van middelbare leeftijd. Haar man was er eigenlijk niet ongelukkig mee, omdat zij dan niet alle vuiltjes en stofjes zag. De stofzuiger bleef verrassend vaak in de kast. Het opzetten van een kerstboom werd niet gecorrigeerd door de vrouw des huizes. Zij zag het niet of onvoldoende. Lampjes en ballen hingen in een mum van tijd op de plaats. Tuin in de zomer....geen probleem. Er stond onkruid maar zij zag het niet..... Auto smerig....geen probleem, haar in de war, zij zag het niet.
En dan nu, na de staar-operatie.
Nu zijn haar ogen scherp, zelfs zonder bril kan zij alles waarnemen, en dat doet zij dan natuurlijk ook. Er ging een wereld voor haar open en voor haar man dicht.
De auto krijgt wekelijks een poetsbeurt. De kerstboom is in zijn geheel al diverse keren verplaatst en vier keer opnieuw opgetuigd. De stofzuiger wordt twee keer per dag gebruikt want er liggen naalden, die zij eerst niet zag. "Er moet eens nodig geverfd worden en onze meubels zijn ook aan vervanging toe". Haar man is wanhopig....
Het bezoek van mijn eigen echtgenote aan de optometrist, stellen wij zolang mogelijk uit, als het aan mij ligt. En de slogan:"was nou maar naar Specsavers gegaan!", wordt bij ons met hoongelach ontvangen, en dat houden we voorlopig zo.
Dan toch nog even over de verandering, want daar begon ik mee. Dat het file-probleem steeds nijpender wordt, dat ervaren we allemaal wel eens. En toch zijn er verbeteringen te melden, als we nog eens terugkijken. In 1956 waren er 1600 verkeersdoden. Vooral omdat in die jaren de aandacht naar de auto was gegaan, en fietsers en voetgangers een totaal vergeten groep in het verkeer waren. In 2014 waren er 520 verkeersdoden....en dat vinden we onacceptabel veel, en terecht. Maar als de trend van 1956 zich had doorgezet, dan zouden we nu 42000 verkeersdoden betreuren. Er is op verkeersveiligheid dus veel gebeurd, gelukkig maar. En het verbieden van de smartphone op de fiets kan vandaag nog geregeld worden, we hoeven beste minister niet te wachten tot 2019, de btw-verhoging kan ook per 1 januari...,toch? En ja, ik weet dat het één 'n wet is en het ander....

Het sneeuwde buiten en de alarmfase stond op oranje en rood. Het land is in rep en roer als het even vriest en sneeuwt. Wij hebben nog nooit de kerstboom opgetuigd met sneeuw en warme chocolademelk. Maar dit jaar .....
De boom staat en mooi....daar kan geen staar iets aan veranderen.
Fijne dagen en tot aan de andere kant van 31 december.

metingen

Er wordt wat gemeten en gewogen in dit land. Ik lees te vaak: "onderzoeken wijzen uit", en dan is het voor mij maar de vraag of deze onderzoeken, hoe betrouwbaar ook gesuggereerd, de werkelijkheid weergeven. Bovendien varen de bureau's die het uitvoeren er vaak heel wel bij. Natuurlijk moet je op zoek gaan naar feiten en vaak zijn deze te vinden door gedegen onderzoek, snap ik. Maar waarom telkens ook  de opleiding erbij betrokken wordt, is mij een raadsel. Bijvoorbeeld de verzekering Promovendum.

Een verzekering die in de reclames wordt aangeprezen voor alleen hoger opgeleiden. Op de site geven zij uitleg over waarom alleen voor hoger opgeleiden.

Het antwoord::" Sinds onze oprichting richten wij ons al op hoger opgeleiden. Op basis van schadestatistieken en jarenlange ervaring, blijkt dat zij minder schade maken. Hierdoor kunnen wij onze klanten verzekeringsproducten bieden met een lage premie en uitstekende voorwaarden."

Als zij sinds de oprichting zich al op hoger opgeleiden richtten, konden zij zelf geen ervaring hebben met schadeclaims. Bovendien is er op geen enkele manier enige cijfermatige onderbouwing van deze stelling. Het riekt naar discriminatie van lager opgeleiden. Die toevoeging irriteert mij al langer.

Geert Wilders hier liggen je echte kansen! In plaats van de premier aan te klagen, is bij Promovendum wat te halen, mits jij zelf natuurlijk hoog opgeleid bent..... en dat kan haast niet zo zijn, dat laatste zal ik door een erkend bureau laten onderzoeken.

Ik was bevoorrecht vorige week woensdag bij de presentatie te mogen zijn van het boek "Altijd tot het uiterste". Een openhartige biografie van Maartje Paumen, één van de beste hockeysters van de wereld.  De biografie is opgetekend door Robèrt Misset, sportjournalist bij de Volkskrant.

Boeken lezen is niet mijn eerste ding. Ik doe het wel, maar het kost moeite. Geboeid worden en blijven, is hiervan bij mij soms de oorzaak.

Tot mijn verbazing lees ik dit boek in twee dagen uit. Het boeit vanaf de eerste tot de laatste bladzijde. Wat dan? Vooral het verschil in beeld wat ikzelf had van topsport. Zelf ooit wel gesport, van voetbal, handbal tot volleybal, maar nooit op enig niveau. Dat laatste is een conclusie die ik gerust mag stellen, na het lezen van haar biografie.

En op onderdelen ben ik ook wel blij dat ik deze beleving en passie gemist hebt. Soms wordt er, in mijn ogen, onmenselijke trainingsarbeid verricht en ook verwacht. Maartje had deze passie en gedrevenheid in alles. Alles moest wijken, echt alles. Het prachtige aan dit boek is die beschrijving, maar zeker ook haar persoonlijke worsteling. En ze laat ons dichtbij komen in die worsteling, en dat maakt het een heel boeiend boek. Hoe kwetsbaar zij zich in dit boek opstelt, dwingt diep respect af, heel diep respect. Dat vind ik. Wil je echt weten hoe topsport offers vraagt, wil je echt weten wat dat met een lichaam en geest kan doen, lees deze biografie en oordeel zelf. Het is bijna Sinterklaas, de avonden worden sneller donker, en waar het kan gaat de haard aan. Dit boek is het ultieme cadeau voor degene die willen weten hoe topsport bedreven wordt. Niet hoe het hoort, maar hoe het gebeurt. En Maartje had mijn waardering al en krijgt er wat mijn betreft nog een paar sterren bij.