kletskoek

De kant-en-klare maaltijden zijn in opspraak. Ze beloven namelijk van alles, maar maken het niet waar.
Het lijkt de politiek wel.
Steeds meer 'snelle' twee-verdieners' en ouderen willen een even snelle hap. En het liefst met weinig moeite en toch smakelijk. Die combinatie, en dat is opmerkelijk, bijt elkaar! Ze willen het deels vanwege tijdsgebrek, een chronische ziekte van deze tijd, en deels omdat ze niet meer precies weten hoe het moet, of gewoon geen zin hebben. De ingrediënten, die op de verpakking beloofd worden, zitten er niet in, of teveel. En de consumentenbond, het woord zegt het al, zij verdedigen onze belangen, constateren tevens dat het "nergens naar smaakt". Maar op de FB-pagina van het betreffende bedrijf is het gros best tevreden....
Hoe kan dat?
Consumentenbond gebruikt termen als: bar en boos, niet om over naar huis te schrijven(wie wil dat nou?), te lang doorgekookt, rubberen gehaktballen enz enz. Teveel zout of suiker is een standaard constatering. De producenten beloven, daar zijn ze heel goed in, beterschap. Maar de constateringen waren al bekend, al jaren. De beloftes ook, dus niet nagekomen. "Wij nemen uw opmerkingen serieus", is het standaard actieplan. Waarom zie ik steeds meer overeenkomsten met de politiek?
En wij gaan door met verder consumeren en er gebeurt niets. Heeft ook geen consequenties, ook al staat er verkeerde informatie op het pak.
We onderzoeken ons te barste, hele bureaus leven ervan. Vaak wordt er met de resultaten niets gedaan. Ze verdwijnen in een lade, vaak de onderste. Waarom dan dat onderzoek?
Soms is er geen onderzoek en verandert er toch iets, terwijl we tevreden waren met het oude.
Ik duid even op de bekende container, waarin urine moet worden opgevangen. Er moet nu voor betaald worden.
Het hek is van de dam.
Of de apotheek van het potje is gerukt. Het was altijd gratis! en nu......€ 0,30. Dat kan echt niet!! "Dan doe ik het wel in een jampotje", pruilde een mevrouw aan de balie. En een andere wilde het wel proberen in een potje te doen, waar de chinees sambal-bij in doet. En de apothekersassistente moet blijven lachen.
We zijn verwend met een gezondheidszorg, die tot de beste en de goedkoopste van de wereld hoort. En dat is niet onderzocht door de consumentenbond, gelukkig.
Kijk en lees hoe het geregeld is in de landen om ons heen. Je staat verbaasd en zit met open mond.
Bij de huisarts is het potje trouwens nog gratis maar....ik kreeg er een pipetje bij en dat moest op een bepaalde manier in een ander potje worden gestopt. En dan had je precies zoveel als de arts nodig had. Ze schijnen namelijk teveel urine te krijgen in 90% van de gevallen. Is weer onderzocht, lees ik.
Ik vertel het wat ongelukkig, het zal best innovatief zijn, maar ik had geen idee hoe het moest.
Ik heb toch even het sambalpotje overwogen.....

Duitse namaak

Deze week waren we met ons kleinkind en haar vriendin in Brüggen, ligt bij de oosterburen. Het is een "Tier- und Naturpark". De naam vermoedt dus een combinatie van dieren en speeltuin. Ik zou willen beamen dat het dit is. Maar het behoeft enige toelichting want het is ook behoorlijk oubollig. Zo'n park exploiteren is economisch bijna onmogelijk. De dieren vreten het grootste deel van de entreeprijs op. Vooral als je weet dat kamelen en grote grazers deel uit maken van het te bezichtigen dierenspul.

En de kamelen worden slecht onderhouden. Een APK is hier nooit toegepast. Dat zag ik aan het gebit toen ik trachtte een cracker bij hem of haar naar binnen te werken. Het onderscheid tussen hem of haar is ook een lastig punt bij kamelen. Die bulten zitten bij beide geslachten, of kan ik het ook anders zien? Het beest spreidde vol verwachting zijn bek ver open en liet zien dat een tandtechnicus geen overbodige luxe zou zijn. Dat hij de cracker nog kon kauwen was al een wereldprestatie, of een attractie, zo zou je het ook kunnen noemen.

De eigenaar van het park was, dat kon je zien, ook wel eens bij de Efteling geweest. Er stond ook een holle bolle Gijs maar dan de Duitse uitvoering. Ik hoef niet te beschrijven, denk ik, hoe die eruitzag. Verder "ezeltje-strekje". Er kwamen ondefinieerbare snoepjes uit zijn bek en wat hij nou precies blaatte, geen idee.

En toch hadden de kinderen plezier, heel veel plezier. Wij volwassenen kijken veel te kritisch. Onze ogen zijn te volwassen, en we zeuren graag. En ik kan, na dit geschreven te hebben, mijzelf zonder enige wetenschappelijke analyse, best even onder de zeurcategorie rekenen. Is ook wel eens verhelderend dat je daarachter komt als je naar zo'n "Tier- und Naturpark" bent geweest.

Overigens was de beer er niet meer....., wat er met hem gebeurd is, stond er bij zijn verlaten kooi niet bij.

Gezien de entreeprijs was er, volgens mij, na de kamelen, geen voedsel meer over voor hem, maar dat is mijn vermoeden, mijn volwassen vermoeden.

Ons kleinkind zei gewoon dat hij dood was….

zwembroek

Verkoeling zoeken aan het strand was een van de doelstellingen. Aan de kust is het altijd een aantal graden minder warm (ik durf niet meer te schrijven minder koud...) dan in het zuid-oosten. Noordwijk, lekker diep aan de kust. Wij komen aan op de dag dat het 37 c is. En van de alom bekende vleugjes wind vanuit zee, het waait er immers altijd wordt beweerd in de folders, was op deze dag geen sprake. Geen enkele vlag was herkenbaar, slap en futloos. Alsof alle biersoorten aan het staken waren en niet gezien wilden worden.
En de zee ... geen golf, de zee verzuchtte ook: wat is het heet. Het zand, en dat ligt er voldoende, zinderende.
Parasols waren alleen na een interne wedstrijd te bemachtigen. Het personeel op de terrassen uitgeput. Diverse strandtenten, alsof ze het er om deden, serveerden niet binnen, werden binnen dicht gehouden. Het leek wel een strafmaatregel!
Dan maar naar het hotel, waar we niet eerder mochten inchecken dan 15:00 uur. Blij waren we dat we erin konden. Minder toen we ontdekten dat er geen airco was.......
Wat maken we toch mee en wat zijn de vooruitzichten. Ik las dat we over tien jaar nog eens terugdenken aan 2018 als een koele zomer.
Een paar dagen later had ik een een koel plekje gevonden toen de temperaturen weer als vanouds koeler aan zee waren dat in het zuid-oosten. Een heerlijke cappuccino had ik besteld en degene die het mij bracht was vrolijk, vriendelijk, zeg maar weer op temperatuur.
Maar voordat ik mijn heerlijk bijgeleverd koekje kon gaan soppen, was een meeuw mij te snel af. In een geoefende duik, graaide hij of zij mijn lekkernij van het schoteltje. De koffie liet hij ongemoeid. Ik nam aan dat het een Amsterdamse meeuw was, brutaal en zonder enige vorm van schaamte.  Maar ik was niet de enige, dat scheelde. Zelfs op de menukaart werd gewaarschuwd dat de meeuwen vooral zalm erg lekker vinden....
Het werd hoe dan ook toch een mooie dag aan zee. Waarbij aangetekend dat er toch veel mannen en vrouwen zijn, die met het gekozen badpak denken veel jonger te zijn dan dat het past. Enfin ik ga verder geen uitleg geven.
Ik ben weer thuis aan de cappuccino zonder koekje, anders past mijn zwembroek niet meer.

onderwerp

Ik ga er altijd even voor zitten en vaak rolt er dan een blog uit. Soms luchtig, soms wat zwaar weer. En dan verzin ik ook meestal een bruggetje, zoals bijvoorbeeld nu met het woord "weer". Als ik wil kan ik alle samenvattingen over de zin en onzin van het weer gaan bespreken. Ik heb mij voorgenomen dat niet te doen. Vooral omdat het onderwerp elke avond op TV of radio (met het oog op morgen zelfs) langs komt. De boer vertelt over zijn oogst, de marktman en vrouw over te weinig klandizie. Iedereen zit binnen en verzucht: warm. Het KNMI en de NOS vertellen ons, terwijl het zweet ons in de bilnaad loopt, dat het een officiële hittegolf is. En ook dat deze nu weer voorbij is. En dat er weer eentje aankomt.
Het is nieuws waar iedereen die het warm heeft, op zat te wachten. Gisteren kwam er bruin water uit de kraan! Dat is pas nieuws. Of de drukste dag op Schiphol. Nu al? Nee ik ga er geen letter aan vuil maken. Het woord vuil....ik zie toch nog mensen hun auto wassen. dat was al milieuonvriendelijk vertelden de wasstraten al jaren, maar nu er tekort dreigt..... Niet doen hoor! Ook geen ramen wassen, dan maar even vuil naar buiten kijken. Ziet trouwens niemand, want de rolluiken zijn dicht: te warm.
En vaak rolt voorbij dat het allemaal de schuld is van de opwarming van de aarde en tegelijkertijd klagen we over windmolens in onze achtertuin. Raar volkje zijn we toch. Klagers en maar zeuren over het weer.

Ik ben blij dat ik er geen aandacht aan besteed....