volgend jaar...

Ik loop door het huis. Omgeven door lichtjes die doen niet alleen vermoeden dat het Kerst wordt. De wens borrelt ook op om gezellig samen te zijn met geliefden. Die worden nu beperkt tot ons twee. Ook niks mis mee, maar om een of andere reden (en die reden weten we), verlangen we naar meer. En juist dat steeds verlangen naar meer, daarvan hoop ik dat we leren om ook minder een kans te geven. Minder groei behalve de net-geborene. Onze kinderen en ook wij hebben te maken met de eerste echte tegenslagen in ons leven. Ik zal niet oordelen over de velen die door ziekte of anderszins toch al een beschadigd bestaan hebben ervaren. Als je de oorlog niet hebt meegemaakt, leef je al heel lang in vrede. Of die vrede ook in je hoofd is neergedaald, is de vraag. Eenzaamheid is als oorlog, zeker als het je laatste uren zijn. Doodsoorzaak: eenzaamheid... Je vooruitzicht, als het je overkomt en ook voor al die geliefden die normaal om je heen staan, is ondraaglijk. Deze tegenslagen laten ook hun sporen achter. Meer dan we misschien zo denken. De kerstkaarten zijn zwanger van gezondheidswensen voor 2021. En om een of andere reden wordt toch ook bijgehouden van wie heb ik wel en niet... En als niet, dan gaat er een streep door voor volgende jaren. Zo hartelijk en vol van kerstgedachten. Bijzonder ook de wensen via facebook. En daarop weer reageren kun je heel lang volhouden. Zo van "ja, jullie ook fijne dagen" en dan hij weer "oké dankjewel" en dan ik weer "geen dank", soms lijkt het bezigheidstherapie van een eenzame ziel. Ook de zinnen als: "het kan alleen maar beter" worden afgewisseld met: "slechter kan niet". Het bekende halfvol en halfleeg. We wensen elkaar veel goeds toe. Meer nog dan andere jaren. Hier blijven we gelukkig  ook groeien.

De lampjes blijven aan, de hele dag. De kerstboom staat er mooi bij. Het is veertien graden buiten. De kerst-vetbollen voor de vogels, blijven onaangeroerd. Voor hen is het al maanden kerst. De tuin wacht op de lente. Wat er ook verder gebeurt, het wordt uiteindelijk 1 januari, met of zonder vuurwerk. Het vuurwerk zit in onszelf. Die energie kunnen we best kwijt. Zonder lawaai, of oooooh, of aaaah. Laten we al die energie gebruiken om elkaar te zien en aandacht te geven, of ben ik nou al te belerend. Ach wat maakt het ook uit. Het is er de tijd van het jaar voor. Iemand schreef op een van de kerstkaarten:" Hopelijk zijn we snel van de mondkapjes af en van die ellendige 1,5 meter. Alleen van het idee al worden we blij..!" 

Trouwens fijne dagen en wij hoeven geen kaart terug...

Spuitje?

 Een vaccin ontwikkelen is ingewikkeld. Werkt het? Dat  is natuurlijk de eerste vraag. Uitproberen dus op zoveel mogelijk vrijwilligers. Zijn dat vrijwilligers of worden ze betaald, geen idee. En als je dan hoort dat het werkt, komen de vragen: is dat dan voor iedereen en voor hoelang? Toch willen we het allemaal gisteren eigenlijk al weten en vullen we al weken talkshows met deskundigen of wat ervoor doorgaat die het ook niet weten maar doen alsof. De antwoorden zijn eigenlijk voorspelbaar. En toch maar blijven vragen, praten, meningen delen, discussiëren. Enquete houden wie laat zich wel en niet? Weer een onderwerp van discussie. De pandemie zorgt voor mediawerk misschien wel een ongewenste bijkomstigheid. Maar gelukkig hebben we ook nog USA, altijd de laatste vier jaar wel reden voor zes bladzijden in de krant( in mijn vorige blog schreef ik acht, wat vliegt die tijd...). Op youtube komen de laatste weken vaker filmpjes langs waarin ze in een ruk laten zien hoevaak Trump onwaarheden (is hetzelfde als leugens maar klinkt vriendelijker) heeft gebezigd. Zou zijn hoofd nog roder worden of kan hij blijven zeggen dat dit van de zonnebank komt? En die zonnebank uiteraard de beste die er is...

Limburg kleurt kerst. Eerder en uitbundiger. De lampjes branden bij, inmiddels, lente temperaturen. Let it snow en White Christmas, blijven hopen. Sneeuw wordt een zeldzaamheid in onze winters. De zon gaat al om half vijf onder en zorgt voor een vroege avond. Een lange avond. Het zouden kerstdagen moeten zijn met familie, vrienden. Het is even niet anders. Ook alle verplichte "nummers" kunnen met reden van corona worden verklaard: "dat gaat echt niet dit jaar...". Cruyff komt voorbij met 'elk nadeel heb z'n voordeel'.  Ik zie, net als jullie, beelden voorbij komen met vluchtelingen, meer dan ooit. Moet ik altijd aan mijn moeder denken die steevast zei als wij eens zeurde: "wat dacht je van die kinderen in Africa?" 

Het oude en nieuwe jaar wordt met een vuurwerkverbod rustiger. Ik geloof dat niet zozeer. En ik verbaas me over de vuurwerkshows buiten voetbalstadions. Deze week bij Emmen tegen ADO, zo'n hevige rookontwikkeling, dat de wedstrijd gestaakt moest worden. Ik lees dat we veel agenten de jaarwisseling niet thuis laten vieren maar beschikbaar zijn om te handhaven. Waar zijn deze nu dan? Voorspelbaar gedrag en vuurwerk dat nu al verboden is. En je weet dat ze er zijn en ook waar. Hoe eenvoudig kan handhaven zijn.

De komende weken wordt het ook rustig in de winkelstraten, geen gedoe van mondkapjes en grote borden aan welke kant van de stoep, anderhalve meter enz. Binnen blijven, een goed boek, kerstboom aan, een goed gesprek met elkaar. Er is nog zoveel wat wel kan.                                                               

We kijken uit naar 2021. Een jaar waarin de vooruitzichten beter zullen zijn dan 2020. Wat hebben we allemaal meegemaakt en dat geldt voor iedereen. Geniet van rustige Kerstdagen en een rustige jaarwisseling en...misschien gaat het wel sneeuwen...

maak je druk!

Je leest de krant, kijkt tv, bezit een smart telefoon en tablet. Hoeveel kun je aan? Het journaal nog maar even niet genoemd, hoewel dat doe ik nu toch. "Ik lees geen krant meer en kijk geen journaal", is wat ik vaker hoor van medemensen die het zat zijn. Ouderen vooral. Reden voornamelijk het negatieve nieuws. En zo vaak en zoveel. En toch dient het ergens voor. Kritische journalisten maar ook wij, blijven nodig. Het is niet bij voorbaat negatief als je kritisch bent. Soms zie je iets en raakt het je of je dat nou wil of niet. Erover schrijven is mijn uitlaadklep.

Zo zag ik een dag na de veroordeling van Jos B een pagina grote advertentie van het boek over "Nicky Verstappen" in de Limburger. Niet zozeer dat het boek door journalisten is geschreven, een samenvatting maken van jarenlang volgen en observeren en dat als boek uitgeven, niks mis mee. Vrijheid van pers, zal ik maar zeggen. Kan ik begrijpen. Mij stoorde meer de aanprijzing in de Limburger. Smakeloze aanprijzing van een boek over deze droevige zaak. Vooral voor alle betrokkenen. Ik citeer: "Uniek boek over 20 jaar wanhoop, woede en verdriet" einde citaat. Ik maakte er een FB-bericht van omdat het mij raakte en ik besloot: ik meld dat. Dan is altijd de relevante vraag, moet dat? Nee dat moet niet. Maar als iedereen maar accepteert dat dit een normale manier is om zo'n boek aan te prijzen met zo'n tekst erbij, dat stijgt die behoefte bij mij. Als antwoord kreeg ik bijval maar ook "waar maak jij je druk over?" Iedereen mag er van vinden wat hij wil ik blijf het smakeloos vinden. Ik moest ook denken, weet niet hoe dat kan, aan het nummer van Herman van Veen "Als het net even anders was gegaan..." geschreven door Herman van Veen en Willem Wilmink.  Mooie tekst hoe het had kunnen aflopen als niemand was opgestaan tegen wat er allemaal gaande was tussen 1940-45. Vreemd vergelijk? Vind ik niet, zo snel kan het gaan. Kijk naar de USA. Acht jaar Trump verandert de wereld, wakkert haat aan, verliest elk fatsoen. Het is altijd een afweging die je maakt bij het schrijven van teksten. 

Opmerkelijk deze week ook Speelster Paula Depana van Viajes Interrías die het overdreven eerbetoon aan Maradona een relativerende kijk gaf. Zij ging tijdens de minuut stilte op de grasmat zitten omdat Maradona ook maar al te vaak losse handjes had. Dit werd duidelijk door een filmpje op youtube en de verklaringen van zijn exen. Moedig en dapper Paula! Het verwoordt het gevoel wat je erbij hebt. Ik ben vaak blij met zo'n kritische blik. Ben ik negatief gestemd? Ooit het boek gelezen "de meeste mensen deugen.." een prachtige manier om te relativeren. Dus, nee ik ben optimistisch zeker nu we van die gek in USA verlost zijn. Laat nu maar weer een normale verstandhouding zich verder ontwikkelen. Een verstandhouding waarin fatsoen, wetenschap en waarheid prioriteit krijgen. Ik ben optimistisch gestemd dat het met Biden een stuk beter wordt. Zelfs de discussie bij FVD heeft zin. Er staan partijleden op om afstand te nemen en grenzen te trekken. Er blijven er ook genoeg over die Thierry steunen, dus hem kritisch volgen is en blijft belangrijk. Moet dat..ja dat moet! Voor mij.

Het jaar 2020 heeft veel gebracht. In ieder geval meer dan we verwacht hadden. Terug kijken gaat minder gebeuren met theaters die dicht zijn en een oudejaarsconference geen plek gaan geven. Terug kijken is ook saai want we weten allemaal nu wat ons overkomen is. Lekker overzichtelijk. Grappen zijn voorspelbaar waar ze over gaan. In NRC las ik een discussie tussen Henk-Jan Prosman, hervormd predikant en Youp je weet wel van dat Hek. Waarom kerken niet dicht hoeven en theaters wel. Mooie eindzin van Youp: "We komen er niet uit. We praten het wel een keer uit. U mag kiezen bij mij in de kerk of bij u in het theater" Waar het ook zal zijn ik maak me deze keer er niet druk over...