gezonde worst

 Wat zou je doen, als je wist dat de worst die je net bij de keurslager hebt gekocht, gemaakt wordt in een grensoverschrijdende omgeving? In een slagerij waar de slager met harde hand en soms met vlijmscherpe messen het gehakt draait. Of op de werkvloer van de supermarkt, waar de vakkenvullers worden gedrild en gepest? Ga je dan nog boodschappen doen in zo'n winkel? We weten het niet, of willen het niet weten. Komen er geen vakkenvullers thuis na een avond hard werken in een zeer hoge productiviteitsterreur? En praten zij er dan niet thuis over? Of zijn ze misschien zo moe dat het niet meer aan de orde komt. Ouders vragen niet? We sluiten de ogen en niet alleen als we gaan slapen. We willen het eigenlijk gewoon niet weten. En heel lang al, totdat iemand de moed heeft het aan te kaarten. En dan ontstaat er ineens verontwaardiging. We leven in een land waarbij we alles onderzoeken. Ik kijk met heel veel plezier naar het natuurprogramma "vroege vogels". Maar ook met de nodige verbazing als ik weer zie, wat er allemaal uit een onsje zand aan dieren tevoorschijn komt. Dat weten we dan weer wel, en ook daar verbazen we ons over. Er bestaan dus mensen die dat onderzoeken, en vogels vangen om ze te ringen. Vinden we ze ooit terug die vogels, en als ... wat dan? En leuk die diertjes allemaal, maar vaak vraag ik mij ondeskundig af: oké en nu?  Maar toch blijf ik er naar kijken en mij verbazen. Het brengt evenwicht in het programma- aanbod van talkshows, waarvan ik mij wel eens afvraag of dat niet permanente terreur-TV is voor de kijkers...

kleur bekennen

 En toch werd ik geprikkeld. Ik had er niets over willen schrijven. We hebben besloten er niet naar te kijken. Heeft iemand daar wat aan? Waarschijnlijk niet. Alleen wij zelf. Waarom doen we het dan? O, sorry, ik heb het over kleur bekennen en wel oranje. En wij doen het uit protest dat er geen fonds wordt opgericht door de FIFA, en omdat alle deelnemende landen niet de moed hadden om niet te gaan. En ik werd geprikkeld toen ik in onze provinciale krant de column las van Sjors van Beek. Hij heeft geen last van WK schaamte. Hij kijkt namelijk naar een potje voetbal en niet naar kinderporno. Hoe oud ben je eigenlijk, Sjors? Hij noemt de FIFA een corrupte bende en het grote geld domineert volgens hem het voetbal. Maar voor verzet in welke vorm dan ook is het te laat. Beste Sjors waar was je toen het niet te laat was. Ik heb geen column kunnen ontdekken waarin jij het tijdig opnam voor al die migranten die schandalig behandeld zijn. En je vindt dat we eigenlijk niet hadden moeten gaan. Lekker makkelijk, achteraf. Dan is er nog maar één mogelijkheid om je te laten horen: niet kijken. Jij vindt die heldendaad (is het dat dan?) geen oplossing, en deze is volgens jou ook niet controleerbaar. Nu zijn we gelukkig ook geen verantwoording aan jou schuldig. Ga lekker kijken met een grote zak migrantenleed op je tafel naast je heerlijk Brands pilsje. Je weet wel, waar Limburg niet meer zo trots op kan zijn. We wensen je weinig tot geen plezier toe!  Is dit frustratie? Nee, bezorgdheid om wie nog zijn rug recht houdt. Er wordt nooit gestopt bij wedstrijden met racistische geluiden, en als een coach het doet, dan wordt hij gestraft!! Bizarre wereld die voetbalwereld. En onze helden worden vervoerd in een luxe vliegtuig en delen handtekeningen uit aan migranten. Daar kunnen zij van leven... Hulde voor Erik Hendriks die met zijn familiebedrijf weigerde de grasmat te leggen in al die stadions, Hulde!! Een lichtpuntje.    

ineens...

 Altijd wel iemand in je omgeving die ineens zijn wereld niet meer ziet draaien. Onheilspellende spanningen door onduidelijkheid. Gaat het mij overkomen? En wat dan? Vragen vliegen van alle windstreken je hoofd in. Je bedenkt al hoe je uitvaart... Je denkt ineens meer aan wat er is geweest en minder wat je nog wil. Kan dat dan nog wel? En je geniet en benoemt wat je al allemaal voor moois hebt meegemaakt. Genieten daarvan wordt intenser. Je haalt foto's erbij, leest nog eens de verslagen van al je mooie vakanties. Constateert met je lief:" wat hebben we het toch goed." Het woord "gehad" wordt angstvallig gemeden. En de straf van Glennis Grace interesseert je helemaal niks. Al dat gepraat over het voetballen, gaat die asteroïde de aarde raken? Je kijkt wat intensiever naar de rouwadvertenties. Maar niks is belangrijker dan duidelijkheid over je gezondheid. Maar het is nog niet zover. En ben ik er klaar voor? Vragen die je wegdrukt, nu niet relevant vindt. Het verlangen naar lente, naar kleur krijgt de overhand. Wat een vreemde wereld wordt het ineens. Enkel door één bericht. En als je dan de opluchting ontvangt, is die groter dan je had kunnen voorspellen. Draait de wereld weer. In november wordt het ineens lente. Komt Qatar weer binnen, de oorlog in Oekraïne, VVD, Trump je zou haast weer verlangen naar... En dat gaat snel, dat vergeten en hoe het met je aan de haal ging. Dat mijmeren van bovenstaande is tegelijkertijd ook mijn verbazing wat een aan gezondheid gekoppelde onduidelijkheid ineens je hele zijn en leven ondersteboven gooit. Het is 17 graden buiten, potverdikke het is echt lente!!

zoals het klokje...

 Het valt mij op dat er steeds meer zg deskundigen opstaan. Op tv komen ze voorbij, ze vullen podcast. Het voordeel van dat laatste is, dat je zelf kunt bepalen wanneer, en of je er naar luistert. En aan de tv zit een knop die is, ondanks alle technische vooruitgang, niet gewijzigd, gewoon aan of uit. Hoewel, vroeger moest je opstaan, tegenwoordig kan het vanuit je luie stoel. De luie stoel die we aangeprezen hebben gekregen door Henny Huisman, volgens hem, als deskundige, zit deze heerlijk. En al vanaf €695, ongeveer net zoveel als dat we per maand aan energie kwijt zijn...  In de krant kun je ook bladzijden overslaan, of gewoon het abonnement opzeggen en daarna de krant gaan bezorgen, levert alvast €1000 bonus op. Zo heb je de stoel er snel uit. In de krant, valt mij althans op, worden ook veel deskundigen een podium gegund. Ze schrijven een essay of opiniestuk, en tekenen dat met hun naam en vooral ook wat ze gestudeerd hebben, samengevat in een functieprofiel. En dan probeer ik te begrijpen wat ze gestudeerd hebben en zelfs waarmee ze hun dag vullen. Een paar voorbeelden: het opiniestuk gaat over "Waar blijft de Europese TikTok" (...) en dat wordt beschreven door, en ik citeer, de directeur van Waag future Lab Technologie en Samenleving en hij is professor of practise aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij wordt ondersteund door de onderzoeksdirecteur bij Waag. In het opiniestuk wordt verder regelmatig verwezen naar onduidelijke onderzoeksresultaten. Onduidelijk omdat de uitkomsten niet onderbouwd worden, enkel genoemd. Ik probeer, na het lezen van dit opiniestuk, te achterhalen welke functie achter deze namen schuil gaat. Is mij niet gelukt. Ik zie ineens een beeld voor me dat de betreffende man, na een dag heel hard Labtechnologieën en professor zijn, thuis komt en zijn vrouw vraagt: "En hoe was het vandaag, nog spannende dingen op de zaak" Zij noemt dat de zaak, want ze heeft geen idee, ook niet nadat hij heeft uitgelegd, wat hij allemaal gedaan heeft. Zij schept de andijvie-stampot met spekjes op zijn bord en hij schuift aan. TikTok zegt enkel de oude klok in de kamer...