Ik las de laatste week het boek "de meeste mensen deugen" van Rutger Bregman. Ik kan het aanbevelen. De positiviteit spat er vanaf. Ik werd er vrolijk van. Hij beschrijft dat in het algemeen de meeste mensen deugen. Ik noem dat nogmaals omdat dat nou juist is waar velen aan twijfelen. Ook in deze tijd wordt er veel (teveel) aandacht besteed aan twijfel en oprechtheid van de meeste. Bijvoorbeeld de zorg, ik mocht die van dichtbij meemaken en ben uitermate positief verrast. Dat komt omdat ook ik mij te vaak heb laten leiden door de "verhalen" van slechte zorg. Ik kan onderstrepen dat ik zeer tevreden kan terugkijken op de zorgzaamheid van die medewerkers. En ook ik weet, er kan wel eens wat misgaan. Het evenwicht in wat er goed gaat, slaat ruim door naar: er gaat heel veel goed. Daarvoor aandacht hebben, helpt in het tevreden zijn.
Als je positief kranten wil lezen, is dat een uitdaging. Kranten, en dat geldt ook voor de meeste andere media, willen gelezen en vooral gekocht worden. Schijnbaar zijn wij allen op zoek naar negatief nieuws, en sensatie. Het staat er vol van.
Menig ouderen kijken geen journaal meer en laten de krant in de bus hangen of zeggen hem op. Genieten in deze tijd van minder ondernemen en meer van eigen tuin. Dat overkwam ons ook. En dat is positief nieuws, want we hebben er jaren te weinig van genoten. Sowieso genieten we meer van de kleine geneugten. Dat zo’n pandemie dit bereikt. En we vergeten zeker niet wat deze ellendeling allemaal veroorzaakt heeft. Daar kan ik weinig positiefs uithalen.
Ik blijf de toekomst positief inzien. Ook in de hoop dat het steeds maar weer groeien van de economie, nu eens niet de prioriteit zal worden. Vakanties zijn nu, zoals ik lees en zie, de hoogste prioriteit. We mogen nog niet naar Turkije. Gingen we daar heen dan? Met een leider die ons fascisten noemde?
En ook dat sluipt er dan toch weer in, dat ik mij druk maak over Erdogan, of over dat ik niet mag discrimineren. Corona, discrimineren, racisme, slavernij...wat volgt?
Maar... het theater maken gaan we weer opstarten. Per 1 september, corona-proof!
Met jeugdtheater Lef hebben we voldoende passie om kinderen kennis te laten maken met theater. In de prachtige concertzaal van de Hanenhof.
Met als uitgangspunt dat theater maken meer is dan alleen toneel spelen.
Zoeken, ontdekken, proberen? Je eigen vrijheid om je nieuwsgierigheid te volgen en dat leuk vinden. En álle kinderen zijn welkom, onvoorwaardelijk. Zelfs financiën regelen we als dat een probleem zou zijn. Heerlijk positief einde van deze column!! En als die kinderen uit Griekenland toch komen, omdat ons parlement ineens een hart blijkt te hebben, ze mogen bij ons theater komen maken en ik weet al welk stuk dat gaat worden...
Info nodig, kijk op www.jeugdtheater-lef.nl
