Cat Stevens

In deze bijzondere tijden kunnen soms simpele regeltjes uit een boek of lied je troost bieden. Kunnen ook wijsheden erin hakken en je altijd bij blijven.

In "father and son" van Cat Stevens ontroerde mij de zin "the moment i could talk, i was order to listen". Zo'n praktische waarheid die vanuit mijn jeugd vastgeroest zit in mijn geheugen.

Het luisteren is mij vooral bij gebleven. In mijn puberopvoeding, werd ik verplicht te luisteren. "Als grote mensen praten, houden kinderen hun mondje". Zo'n verkleinwoord als “tje werd bij alles gebezigd. Ik hoor het mijn moeder nog zeggen.

Luisteren bestond toen uit: doen wat je gezegd wordt, het spreken van mijn moeder had verder geen inhoudelijke kennisoverdracht in zich. Ga er niet onder gebukt, voor zover dat nog kan.

Ben ik ontevreden? Met mijn leven zeker niet. Met alles wat ik mee mocht maken en nog meemaak, met iedereen die ik ontmoet heb, met mijn vroegere werk, met mijn eigen theaterervaringen, met jeugdtheater, goede vrienden, familie...het is eigenlijk allemaal bijzonder.  En het ging echt niet allemaal over rozen. “Maar daar word je beter van”, die was dan weer van mijn vader.

Maar luisteren heeft echter veel meer in zich. Het is de aandacht die je geeft. Je neemt iemand serieus, je luistert naar wat hij of zij zegt. Luisteren betekent niet: het standaard ook altijd eens (moeten) zijn. Accepteren dat je van mening verschilt, voorkomt een hoop tragedie. Misschien wel het huishoudelijk geweld, dat als een virus nu de kop op steekt. En het brengt meer dan wanneer je voor de lieve vrede....

Ik merk dat zo'n crisis ook meer met je doet dan je zelf dacht. Je gaat nadenken over zaken die normaal meer dan 1,5 meter verwijderd waren. Ik bespeur de wens alles te resetten en opnieuw te beginnen. Ik zag Jozef v.d. Berg, ooit poppenspeler met heel veel succes in binnen- en buitenland. Nu woont hij in een kist vlakbij een fietsenhok en wijdt hij zich aan God. Dat laatste doet hij niet met een overdrevenheid dat je denkt, nou nou... Hij zegt mooie zinnen. Heeft het over de portemonnee, één van zijn belangrijkste poppen. En dat die symbool staat en hopelijk stond voor "hebben, hebben en hebben". "En als dat eens minder zou kunnen worden...", waren zijn wijze woorden.

"I was order to listen", werd er stil van!!

ongewenste gymnastiek

Een must, geen discussie of beredenering, want dan ga je het niet doen. Die laatste verleiding is het grootst. Je spieren, je benen, ook al heb je geen virus, het voelt stijf als een plank. Olga Commandeur is de goeroe, ik weet echt niet meer welke sport zij deed, maar ze ziet er nog goed uit. Kan ook niet anders met al die oefeningen. Eet waarschijnlijk biologisch, vegetarisch en zonder mayonaise. Het kijken en vooral meedoen is bijna een straf, en ik vraag me af waaraan ik(we) die verdiend hebben. Misschien ook maar eens meer biologisch en nog duurzamer. Wat een woord is dat trouwens. Alles is tegenwoordig duurzaam, maar de CO2 daalt voor geen meter. Zonnepanelen, van het gas af, waar doe ik het voor? Nu we een virus hebben rondzwerven, wordt de lucht schoon of is het schoner?. Gaan we minder autorijden, doen we even wat meer boodschappen, maar dat houdt ook een keer op. Tenminste de voorraad toiletpapier in ieder geval. Meer dan een paar vellen hoef je niet te gebruiken. Misschien kan Olga hier wat aandacht aan besteden tijdens haar goed bedoelde oefeningen.

En de natuur gaat voort. De perkplanten blijven staan waar ze staan. Tuincentra, deel ze uit! Doe er iets goeds mee. Zet gewoon voor elke deur een setje violen, het kan nog.

De vogels...blijven maar zingen, elke morgen.

En ik? Ik moet wat bekennen. Ik heb twee tortelduifjes (de echte die je de hele morgen hoort...je kent ze wel) weggejaagd, want zij wilden een nest gaan bouwen in de boom in onze tuin. En in deze tijd van corona kan dat echt niet, dus weg jullie! Nu hoor ik jullie al denken: wat zielig!

Het kan nog erger. Twee jaar geleden was ik te laat en zaten er al twee wat langer te broeden. En ze hadden een mooi nest gebouwd in de kroon van onze boom.

Toen heb ik met een bezemsteel dat nest er voorzichtig uitgetild, toen ze er even niet opzaten. Tot mijn ontsteltenis duwde ik ook twee eieren uit de boom. Ze waren dus al veel verder dan ik gedacht en gezien had.

Sorry, ik zal het nooit meer doen, wegjagen als ze al eieren hebben.