als muziek in de ......

Als de muziek niet meer in de oren klinkt, gaat het verkeerd. Is dat zo simpel vroeg ik mij af?
Die vraag borrelde op toen ik maanden geleden mee gedemonstreerd heb voor behoud van Artamuse. Noem het maar even voor het gemak "de muziekschool" van de Westelijke Mijnstreek. Een uitermate creatieve en muzikale school die muziekonderwijs voor basisscholen in Sittard-Geleen, hoog in het vaandel heeft staan. Heel hoog.
Belangrijk vindt dat kinderen op de basisschool kennis maken met een fagot, een trombone, saxofoon en ja, ook een gitaar.
Het is een bewezen feit dat muziek kinderen vormt, zo ook theater maken, of de danskunst beoefenen. Kinderen laten zien dat er meer in hen zit, dan ze zelf dachten. En met plezier, heel veel plezier ontdekken ze de instrumenten, waarvan soms zelfs ouders het bestaan niet weten.
Ooit een kind met een fagot gezien?
Het is aandoenlijk, en daar gaat het niet alleen om. Het gaat erom wat ermee gebeurt. De muziekdocenten (ik noem ze toch maar even zo), zijn gedreven en geduldig. Met eigen ogen heb ik er verbaast naar staan kijken. Zij weten de snaar te raken. Zij hebben de kennis en kunde. Zij enthousiasmeren en de kinderen leren plezier maken met muziek.

Ach het is mijn zoveelste pleidooi voor muziekonderwijs op de basisschool. Ik word wel eens moe van mezelf.....

Maar het verdwijnt...in ieder geval in Sittard-Geleen. Nou ja, ik nuanceer het even (hetgeen mij niet gaat lukken).
Men bezuinigt op het muziekonderwijs.
De subsidie wordt in 4 jaar afgebouwd van 1 miljoen euro naar € 0... Je leest het goed, naar nul-komma-nul.
Het alternatief, en hier komt de theoretische nuance, moet worden: alle docenten ZZP-ers en "de Domijnen", een cultuurbedrijf van de gemeente zelf, moet gaan optreden als makelaar.
Basisscholen, harmonieën en fanfares staan aan de kant en kijken ernaar. Die laatste twee drogen nu al op en er wordt straks geen "blaosmeziek op eine sjone zunjigmurge" meer gehoord.
In deze hele nuance (dit wordt het beleid) wordt niet één keer het kind genoemd. Niet éen keer wat het hen oplevert. Niet één keer de risico's in kaart gebracht wat dit afschaffen voor het kind betekent.
De marktwerking die verwacht wordt, gaat er niet komen.
Ben ik een zwartkijker? Ik noem even de zorg en jullie weten wat ik bedoel.
Er zit straks geen muziek meer in de kinderen van Sittard-Geleen, alle particulieren initiatieven (en die zijn er nog gelukkig) ten spijt.
Het wordt stil in Sittard-Geleen. De cultuur sterft langzaam weg, ik kan er niet meer van maken.
Ik ben trots op jeugdtheater Lef, op Vocal School Nancy Deusings en alle anderen die de handdoek oppakken of hebben gepakt....maar voor hoelang?
Er klinkt geen muziek in mijn oren....

natuur(lijk)

Deze week las ik dat de Turkse minister Cavusoglu van buitenlandse zaken in Nederland was. Onze minister Blok, van buitenlandse zaken, heette hem in het Turks van harte welkom. Hij noemde het zelfs een eer.... Ik dacht, was dat niet het land dat middels de president, ons als fascisten betitelde? En nu vindt Blok het een eer. Politici maken zichzelf steeds vaker ongeloofwaardig, draaien alle kanten op en worden zelfs verrast door de gele hesjes. Hoe ver kan iemand zinken?

Deze week keek ik naar de prachtige nieuwe natuurdocumentaire “Our Planet”. Door 600 personen is er 3500 dagen op film vastgelegd. En de stem van David Attenborough vertelt ons, dat de planeet naar de haaien gaat. En hij laat ze ook nog door het beeld zwemmen.

Hoe dan ook, het zijn indrukwekkende beelden en zijn zorgen komen binnen. Tenminste bij de meesten. Hoeveel uren aan film is er nodig, hoeveel ingestorte ijsbergen, en hoeveel uitgestorven dieren. Ik heb geen idee, ik schrijf er nu over, maar heb allang niet de illusie (nooit gehad trouwens) dat het enige indruk maakt. Industrieën blijven maar op kolen en bruinkool stoken. De aarde warmt op, mijn winterjas wordt nog maar sporadisch aan gedaan.

En nu roepen we, dat als wij ermee beginnen, het maar 0,0007 graden scheelt. Balkenende roemde nog de VOC-mentaliteit waarin we vooropliepen, toen voor de handel.

Nu tegen het klimaat en dan beperken we het tot: wat maakt nou 0,0007 graden uit in relatie tot wat het kost. En eerst moeten maar de anderen.....

De politiek kijkt te vaak naar wat het kost en te weinig naar wat het oplevert. 

Het saneren van het muziekonderwijs op basisscholen in Sittard-Geleen is er het sprekende voorbeeld van. Kijken wat het kost en niet wat het oplevert. Hopen op marktwerking en weten dat die er niet komt. De zorg heeft het bewezen.

En David blijft ook op z'n 96ste mooie documentaires maken. André van Duin blijft mooi praten over de Veluwe. Hij noemde een biggetje "dromer". Een beter vergelijk met de politiek kan ik niet verzinnen.