als muziek in de ......

Als de muziek niet meer in de oren klinkt, gaat het verkeerd. Is dat zo simpel vroeg ik mij af?
Die vraag borrelde op toen ik maanden geleden mee gedemonstreerd heb voor behoud van Artamuse. Noem het maar even voor het gemak "de muziekschool" van de Westelijke Mijnstreek. Een uitermate creatieve en muzikale school die muziekonderwijs voor basisscholen in Sittard-Geleen, hoog in het vaandel heeft staan. Heel hoog.
Belangrijk vindt dat kinderen op de basisschool kennis maken met een fagot, een trombone, saxofoon en ja, ook een gitaar.
Het is een bewezen feit dat muziek kinderen vormt, zo ook theater maken, of de danskunst beoefenen. Kinderen laten zien dat er meer in hen zit, dan ze zelf dachten. En met plezier, heel veel plezier ontdekken ze de instrumenten, waarvan soms zelfs ouders het bestaan niet weten.
Ooit een kind met een fagot gezien?
Het is aandoenlijk, en daar gaat het niet alleen om. Het gaat erom wat ermee gebeurt. De muziekdocenten (ik noem ze toch maar even zo), zijn gedreven en geduldig. Met eigen ogen heb ik er verbaast naar staan kijken. Zij weten de snaar te raken. Zij hebben de kennis en kunde. Zij enthousiasmeren en de kinderen leren plezier maken met muziek.

Ach het is mijn zoveelste pleidooi voor muziekonderwijs op de basisschool. Ik word wel eens moe van mezelf.....

Maar het verdwijnt...in ieder geval in Sittard-Geleen. Nou ja, ik nuanceer het even (hetgeen mij niet gaat lukken).
Men bezuinigt op het muziekonderwijs.
De subsidie wordt in 4 jaar afgebouwd van 1 miljoen euro naar € 0... Je leest het goed, naar nul-komma-nul.
Het alternatief, en hier komt de theoretische nuance, moet worden: alle docenten ZZP-ers en "de Domijnen", een cultuurbedrijf van de gemeente zelf, moet gaan optreden als makelaar.
Basisscholen, harmonieën en fanfares staan aan de kant en kijken ernaar. Die laatste twee drogen nu al op en er wordt straks geen "blaosmeziek op eine sjone zunjigmurge" meer gehoord.
In deze hele nuance (dit wordt het beleid) wordt niet één keer het kind genoemd. Niet éen keer wat het hen oplevert. Niet één keer de risico's in kaart gebracht wat dit afschaffen voor het kind betekent.
De marktwerking die verwacht wordt, gaat er niet komen.
Ben ik een zwartkijker? Ik noem even de zorg en jullie weten wat ik bedoel.
Er zit straks geen muziek meer in de kinderen van Sittard-Geleen, alle particulieren initiatieven (en die zijn er nog gelukkig) ten spijt.
Het wordt stil in Sittard-Geleen. De cultuur sterft langzaam weg, ik kan er niet meer van maken.
Ik ben trots op jeugdtheater Lef, op Vocal School Nancy Deusings en alle anderen die de handdoek oppakken of hebben gepakt....maar voor hoelang?
Er klinkt geen muziek in mijn oren....