Deze week las ik dat de Turkse minister
Cavusoglu van buitenlandse zaken in Nederland was. Onze minister Blok, van buitenlandse zaken,
heette hem in het Turks van harte welkom. Hij noemde het zelfs een eer.... Ik
dacht, was dat niet het land dat middels de president, ons als fascisten
betitelde? En nu vindt Blok het een eer. Politici maken zichzelf steeds vaker
ongeloofwaardig, draaien alle kanten op en worden zelfs verrast door de gele
hesjes. Hoe ver kan iemand zinken?
Deze week keek ik
naar de prachtige nieuwe natuurdocumentaire “Our Planet”. Door 600 personen is
er 3500 dagen op film vastgelegd. En de stem van David Attenborough vertelt
ons, dat de planeet naar de haaien gaat. En hij laat ze ook nog door het beeld
zwemmen.
Hoe dan ook, het zijn
indrukwekkende beelden en zijn zorgen komen binnen. Tenminste bij de meesten.
Hoeveel uren aan film is er nodig, hoeveel ingestorte ijsbergen, en hoeveel
uitgestorven dieren. Ik heb geen idee, ik schrijf er nu over, maar heb allang
niet de illusie (nooit gehad trouwens) dat het enige indruk maakt.
Industrieën blijven maar op kolen en bruinkool stoken. De aarde warmt op,
mijn winterjas wordt nog maar sporadisch aan gedaan.
En nu roepen we, dat
als wij ermee beginnen, het maar 0,0007 graden scheelt. Balkenende roemde nog
de VOC-mentaliteit waarin we vooropliepen, toen voor de handel.
Nu tegen het klimaat en
dan beperken we het tot: wat maakt nou 0,0007 graden uit in relatie tot wat het
kost. En eerst moeten maar de anderen.....
De politiek kijkt te
vaak naar wat het kost en te weinig naar wat het oplevert.
Het saneren van het
muziekonderwijs op basisscholen in Sittard-Geleen is er het sprekende voorbeeld
van. Kijken wat het kost en niet wat het oplevert. Hopen op marktwerking en
weten dat die er niet komt. De zorg heeft het bewezen.
En David blijft ook op
z'n 96ste mooie documentaires maken. André van Duin blijft mooi praten over de
Veluwe. Hij noemde een biggetje "dromer". Een beter vergelijk met de
politiek kan ik niet verzinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten