Ik mis je.....

Ondanks het niet onbelangrijke voorstel van de plaatselijke middenstand: koop niet op internet maar in je eigen dorp, kopen ook wij wel eens via het internet. En als je dat wel eens doet, dan word je daarna op allerlei creatieve manieren verleid, om ook de volgende aankoop via dat kanaal te doen en het liefst bij hetzelfde bedrijf. De vergelijking met vroeger is hier ook wel te maken. Toen werd er via postorder ook wel eens een bestelling gedaan. In Duitsland viert dat, ondanks het internet, nog altijd hoogtij.

Deze week viel de folder van over de grens op de deurmat. Op de voorkant een uitermate zielige kop van een hond. De blik van deze viervoeter zou bij menig hondenliefhebber kunnen leiden tot het wegpinken van een traantje. Met grote letters stond erboven: wij missen U(zie foto). Op de achterkant wordt ons verteld dat zij zich verheugen ons als klant te hebben. Maar ook dat zij al een tijdje niets meer van ons hebben mogen vernemen. Ze bedoelen natuurlijk: hallo je bestelt al heel lang niks meer!

De zieligheid gaat voort met: of zij misschien iets verkeerds gedaan hebben....

Als dat zo is kan ik natuurlijk even bellen en mijn verhaal aan hen toevertrouwen.

Nou denken jullie dat ik het allemaal wat aandik en oppoets? Niets van dat alles, het staat er echt.

Maar het gaat verder: we hebben altijd een luisterend oor voor U. Kijk nog eens rustig door ons assortiment en de aanbiedingen of U iets vindt wat U kan interesseren. Tot slot verontschuldigen zij zich als wij tussentijds al wat besteld hadden , en dit schrijven elkaar gekruist heeft...

Bizarre post vond ik het. Maar misschien wel iets voor de politieke partijen, borrelde spontaan bij mij op.

Dat bijvoorbeeld de PVV of FVD ons vertellen een luisterend oor te hebben, of de PvdA of VVD... of zij misschien iets verkeerds gedaan hebben en ons vragen dat vooral te melden zodat zij het beleid kunnen aanpassen.

En dan met zo'n hondenkop erop, zielig kijkend en daarmee de relatie leggen voor samenwerking met de partij voor de dieren.

Wat een feest zouden dan verkiezingen worden. Maar er komen altijd tijden na de verkiezingen, en dan verdwijnt dat luisterend oor in hangende oortjes van coalitie tot bedrog.

Ook zo genoten van alle info over de politici, die je eigenlijk liever voor de verkiezingen hadden willen weten?

Alle kaarten zijn geschud, fake nieuws gedeeld, alle debatten gevoerd, de winnaars gefeliciteerd en de verliezers hebben toch een gaatje gevonden om te laten merken dat ze toch gewonnen hebben. Kan gewoon als je vertelt dat het verlies wel meeviel....

Ik wacht op het schrijven met de kop: Wij missen U!!!!