temperatuur

 Schrijven of praten over het weer, welk gesprek begint er niet mee? En als het koud is en regenachtig, geen betere aanleiding. Want het is koud en het regent teveel, vinden jullie ook niet? Het antwoord laat zich raden. Het weer in de krant krijgt steeds minder aandacht. Elke bladzijde is zwanger van statements. 'De oorlog is dichterbij dan je denkt'. 'De Jonge krijgt het voordeel van de twijfel', welke twijfel? 'Supermarkt zet bodycams in' en de prijzen dalen niet, want wij betalen die camera's. 'We moeten stoppen de overheid dom te houden', nog dommer? En Rishi Sunrak, premier van het Verenigd Koninkrijk, heeft de oplossing voor immigratie. Rwanda krijgt een zak geld en veel vliegtuigen. Vroeger gingen ze per trein toch? En vorige week schreef ik over 4 mei. Het aantal dat mag herdenken halveert, het aantal dat we gedenken verzesvoudigd. Ik lees de krant een dag nadat we met vrienden waren. Dat samenzijn beurt mij op, dan de morgen erna de krant lezen, is niet slim. Ik sla deze dicht en breng de ellende naar de buurman. We wisselen de krant. Van hem krijg ik er dan weer een met regionale ellende. Hop bij het oud papier! Maar afsluiten van nieuws is een uitdaging. Samen zijn met vrienden niet. Om daarvan te genieten, hoef ik geen mooi weer te spelen. Ben ik toch weer terug bij het weer. De Oranjes zijn in Emmen, zij hebben droog weer. Ik gun het iedereen de komende weken, met een heerlijke temperatuur. 

Vier(en)

 Bij elke voetbalwedstrijd is er nauwelijks een limiet aan het aantal toeschouwers. Je hebt betaald dus, je gaat erheen. Op 4 mei verminderen we het aantal mensen dat aanwezig mag/wil zijn op de Dam in Amsterdam. Ik probeer optimistisch te blijven over al het goede wat er gebeurt. En dat gebeurt nog steeds! Er zijn jongeren en ouderen die begaan zijn met ouderen en jongeren die zorg behoeven. Die hen in het verzorgingshuis een fijne middag bezorgen. Niet zeuren over betalen, nee er gewoon zijn. Als ik dat zie, wordt mijn glas meer dan halfvol. Het halveren van het aantal mensen dat wil herdenken, en degene die wel worden toegelaten allemaal fouilleren, is een aanslag op dat glas. Het herdenken wordt treuriger dan ooit. Naast de doden zullen mijn gedachten daardoor worden afgeleid  Wil ik niet, maar gebeurt. Vier mei wordt nooit meer 4 mei. En de angst dat er toch een of andere gek iets gaat roepen is groot, heel groot. Is vijf mei nog wel relevant? Welke vrijheid vieren we dan? Gefouilleerde vrijheid, of vooral dat we onze garages en zolders eindelijk hebben opgeruimd en dat laten zien aan iedereen die rotzooi wil kopen? Vier en vijf mei worden nooit meer hetzelfde. De aantallen zullen elke jaar verminderen. De angst overheerst. Beseffen we waar we naar toe zijn afgegleden? Allemaal vragen en geen antwoorden, in een land waarin bij de formatie de vraag of we 130 mogen blijven rijden onderwerp van onderhandeling is... Ik ben even minder optimistisch, gek hè?

verrassend

 Iemand die de overheid niet meer vertrouwt, weigert mee te doen aan alles waaraan je wel moet meedoen als je in dit land woont. Boetes betalen, belastingen betalen, je aan de verkeersregels houden enz. Iemand schreef deze week dat als hij dat leest, hij altijd denkt dat het over onze koning Alex gaat... Vond ik wel een frisse constatering. En je hoeft er geen onderzoek naar te doen. Onderzoeken we nog wel genoeg? KPMG in ieder geval wel. Hoe kan het dat er gesjoemeld is met examens bij een bedrijf, dat onderzoek doet naar andere bedrijven, of zij zich wel aan de regels houden? Dat ze nog bestaan, blijft een onderzoek bespaard. Deze week las ik, voor mij verrassende, uitkomsten naar muggengedrag. Geen muggenzifterij, nee, gewoon wat doet een mug niet en vooral ook wel. Dat mannetjesmuggen lief zijn. Zij steken niet. Dat muggen niet op licht afkomen. En dat krabben, en dat was dan weer minder verrassend, averechts werkt. Mijn moeder had zo haar eigen middeltjes. Azijn bijvoorbeeld en dat prikte behoorlijk, of met je nagels een kruis zetten op de gezwollen plek. Beiden waren tijdelijke maatregelen. Het enige wat er gebeurde was dat de jeuk veranderde in pijn. Een soort afleidingsmanoeuvre. En toch heb ik ook onze kinderen dezelfde truc geleerd. 

Tussen alle oorlogsellende staan soms verrassende onthullingen in de krant die dan gelukkig meer opvallen. Bijvoorbeeld 'hoe past al dat kikkerdril in een kikker?' Zo'n kikkerdril kan wel 1,8 liter inhoud hebben. Hoe past dat in zo'n kikkertje? Kikkerdril bestaat grotendeels uit een waterige gelei. Pas op het allerlaatste moment, vlak voor de eileg, verpakt het vrouwtje haar eicellen in een gel-achtige laagje en pas in het water zwelt die gel op. Het kan soms wonderlijk eenvoudig zijn. Maar...als een reiger een kikker opeet... dan zwellen die eiwitten in hun maag enorm op. Een reiger komt ervan aan het braken. Je kunt beter gestoken worden door een vrouwtjesmug. Een kruisje en klaar...

Biertje?

 The queen of beer Charlene de Carvalho-Heiniken betaalt liefst geen belasting. Dit staat op de voorpagina van de NRC 'deze week' op de pagina 'onderzoek'. Het eerst wat in mij opkomt: ik ook niet, of eigenlijk wie wel? Zij is meesteres in het sluizen. De belastingdienst gaat nu kijken of er meerdere zijn die dat doen. Ik zou zeggen onderzoek de manier waarop zij dat al jaren doet. En daarna pas je dat toe op degene die ook onbehoorlijk rijk zijn. Onderzoeken, en ik schreef al eerder over, leiden vaak, voordat ze beginnen tot verwachte antwoorden. Als de NRC in staat is met wat goed journalistiek speurwerk bloot te leggen waar haar geld allemaal naar toe gaat... heeft de belastingdienst dat zitten slapen of alleen zich druk gemaakt over de toeslagen? Fraude fraude was het toverwoord. Hoe dat is afgelopen, en dat is het nog steeds niet, weten we inmiddels. En het waren niet de vermogende mensen waar de dienst in heeft zitten snuffelen. Ik drink geen Heineken en ga het ook niet doen. Chauvinistisch drink ik mijn Brand biertje dat inmiddels ook onder Charlene valt..., welk biertje niet eigenlijk? De beurswaarde van Heineken is 50 miljard, het is maar even dat je het weet. Moeten wij ons er druk over maken? Is het een column waard? Zijn er niet andere zaken die meer aandacht verdienen? Het antwoord hoef ik niet te onderzoeken. Als ik ze hier ga opnoemen, kom ik plek tekort. Het is zonnig vandaag, bij uitstek barbecueweer met een biertje... hop hop en alvast proost.