Iemand die de overheid niet meer vertrouwt, weigert mee te doen aan alles waaraan je wel moet meedoen als je in dit land woont. Boetes betalen, belastingen betalen, je aan de verkeersregels houden enz. Iemand schreef deze week dat als hij dat leest, hij altijd denkt dat het over onze koning Alex gaat... Vond ik wel een frisse constatering. En je hoeft er geen onderzoek naar te doen. Onderzoeken we nog wel genoeg? KPMG in ieder geval wel. Hoe kan het dat er gesjoemeld is met examens bij een bedrijf, dat onderzoek doet naar andere bedrijven, of zij zich wel aan de regels houden? Dat ze nog bestaan, blijft een onderzoek bespaard. Deze week las ik, voor mij verrassende, uitkomsten naar muggengedrag. Geen muggenzifterij, nee, gewoon wat doet een mug niet en vooral ook wel. Dat mannetjesmuggen lief zijn. Zij steken niet. Dat muggen niet op licht afkomen. En dat krabben, en dat was dan weer minder verrassend, averechts werkt. Mijn moeder had zo haar eigen middeltjes. Azijn bijvoorbeeld en dat prikte behoorlijk, of met je nagels een kruis zetten op de gezwollen plek. Beiden waren tijdelijke maatregelen. Het enige wat er gebeurde was dat de jeuk veranderde in pijn. Een soort afleidingsmanoeuvre. En toch heb ik ook onze kinderen dezelfde truc geleerd.
Tussen alle oorlogsellende staan soms verrassende onthullingen in de krant die dan gelukkig meer opvallen. Bijvoorbeeld 'hoe past al dat kikkerdril in een kikker?' Zo'n kikkerdril kan wel 1,8 liter inhoud hebben. Hoe past dat in zo'n kikkertje? Kikkerdril bestaat grotendeels uit een waterige gelei. Pas op het allerlaatste moment, vlak voor de eileg, verpakt het vrouwtje haar eicellen in een gel-achtige laagje en pas in het water zwelt die gel op. Het kan soms wonderlijk eenvoudig zijn. Maar...als een reiger een kikker opeet... dan zwellen die eiwitten in hun maag enorm op. Een reiger komt ervan aan het braken. Je kunt beter gestoken worden door een vrouwtjesmug. Een kruisje en klaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten