wachten

 Wachten is soms een beproeving voor geduld en begrip. Wachten gaat mij minder goed af. En de combinatie met geduld in de vorige zin, heb ik niet zomaar gemaakt. Ik word geduldig onderhouden door een "lopende tekst" op een groot beeldscherm in de wachtkamer van de huisarts. Dat maakt wachten wat aangenamer, denken ze. Een beetje, als op een lange vlucht over de oceaan, wat filmpjes kijken maakt strijdbaar tegen het afwachten totdat je er bent. In de omgeving van een dokterswachtkamer worden ook de nieuwsitems geprojecteerd, je moet toch wat. Zo merk je minder dat je afspraak, of liever gezegd die van je voorganger, behoorlijk is uitgelopen. Ik zie vaak, zelfs te vaak, voorbij komen dat Marco Borsato vervolgd zal worden. Voor velen al aanleiding om te constateren: schuldig! Ik heb geen idee, maar de tekst komt mij wel te vaak voorbij en ik zou willen roepen: nou weet ik het wel!. Het bevordert niet mijn geestelijke gezondheid en daar zit ik hier o.a. toch voor. Je hoort Marco niet meer, op geen enkele radio. Waar zit hij op te wachten?  Thuis gekomen ga ik vol geduld genieten van de mezen die het insectenhotel aan het slopen zijn. Met veel geduld en vol passie wordt elke strootje eruit getrokken en worden alle eetbare delen eruit gesloopt. Ik laat ze en constateer dat mijn geduld er ineens meer is, en het mij geen enkele moeite kost. Ik heb dus meer geduld dan ik dacht. Dieren halen misschien wel het beste in mij boven. Nu de partij nog...

Bieb

Ik lees met veel vreugde dat er weer een bibliotheek, althans een volwaardige bieb, komt in het stadsdeel Geleen. Dus geen leeskamer maar een echte, waar mensen elkaar ontmoeten en boeken vergeten worden op tijd terug te brengen. Zo'n prachtige plannen van alles wat wel pas na 22 november gerealiseerd gaat worden. Ik wijs nog even op de wet waarin werd besloten dat er in een straal van minstens 1000 meter geen koffieshop zou getolereerd worden nabij een basisschool. En dat er al minstens 30 jaar  twee floreren in ons stadsdeel op nog geen 100 meter van de basisschool Sterrenrijk. Zo mooi dat al die beloftes op enig moment gerealiseerd worden. Ik schrijf het omdat er veel plannen zijn en het lijkt dat partijen elkaar gaan vinden, bij de beschouwingen althans. Bijna niemand vertelt waar het van betaald moet worden en dat is in een economisch onzekere periode, lastig. Die vraag wordt namelijk na de verkiezingen relevant en dan komt er traditioneel gedoe. Keuzes maken, compromissen sluiten met de mededeling: "Dat kan nou eenmaal niet anders in ons land van polder en gesnipper!" Het verleden en heden aan elkaar koppelen gebeurde vanmorgen bij het onthullen van twee prachtige muurschilderingen die herinneren aan ons mijnverleden in Geleen. Een prachtig werk van twee kunstenaars, de een noemt zich Erwtje en de ander Nash, geen idee waar die namen vandaan komen overigens. Wat zij met een spuitbus kunnen is een voorbeeld voor allen die zomaar wat spuiten op blakend witte muren. Ik doe als uitzondering twee foto's toevoegen, een belofte die ik makkelijk kan waarmaken!

het wordt beter

 Ik lees langzaam maar voorzichtig de programma's van de nieuwe lichting politici en partijen. Voorzichtig, omdat voor verkiezingen de kilo zout vaak gehanteerd moest worden. En ook al doe ik alle moeite, ik constateer geen nieuwe wijn en nog oudere zakken. En ik wilde zo graag anders schrijven. In de programma's wordt heel veel beloofd wat we de afgelopen jaren niet voor elkaar kregen. Mijn korrel zout is gauw op. Gratis opvang, we gaan veel huizen bouwen en we gaan weer 130 km voorstellen op de autosnelweg. Vooral dat laatste doet mijn wenkbrauwen fronsen. De eerste twee gaan niet gebeuren. Is al heel lang de wens van iedere architect en bouwbedrijf. En dan heb ik het niet over degene die al jaren bij hun ouders blijven omdat...enfin je weet het wel. Droomwerelden. En BBB heeft geen doorrekening laten maken, want dat, zo beweren zij,  gaat alleen of het betaald kan worden. "Dan zeker wel zelf een berekening gemaakt", vraagt een gedegen journalist van het acht-uur journaal? Het antwoord is NEE en zonder enige agrarische traan. Dat zijn de nieuwkomers waarop we onze hoop hebben gevestigd. Christenunie komt met een wettelijke preventieplicht. Scholen en artsen moeten zich met leefstijl gaan bemoeien. Komt extra bij, want ze hadden schijnbaar volgens de Christenunie nog te weinig te doen... Rosanna Hertzberger beschrijft het in haar column treffend: "De fysiotherapeut moet zo ongeveer de hele dag het handje van de deelnemer vasthouden en de diëtist moet de lepel met groente fysiek naar de mond van de deelnemer brengen. En dan nog is het effect tijdelijk"  Jongeren moeten we gezond leren eten en de school krijgt hierbij een belangrijke rol (CDA). Zullen we eerst proberen de scholen vijf dagen per week te bezetten met leerkrachten? Is er voldoende realiteitszin om weer teleurstellingen te voorkomen en vertrouwen op te bouwen? Zal ik nog wat schrijven over Baudet..., nee. Vragen, verbazing bij mij en ik heb nog niet alle programma's gelezen. Gelukkig is het zomer in september...

de biecht en google

We leerden biechten in onze jeugd. Ik geloof niet dat de meesten nog weten waartoe het diende. Dus het waarom? Je vertelde gewoon,meestal in standaard zinnen, waarvan jij dacht dat het zonde betrof. Als ik het nou neerschrijf, vraag ik mij af wat de toehoorder, de kaplaan of pastoor, er eigenlijk van vond. Nooit teruggehoord. Maar makkelijk was het wegbidden van al die geprevelde verzinsels. Hup, twee weesgegroeten en je was weer clean. Hoe makkelijk was dat. Waarschijnlijk ook de reden dat naar de biechtvader gaan niet heel moeilijk was. De drempels waren die paar weesgegroetjes. Een peulenschil. In deze tijd bestaat de biechtstoel enkel nog voor de diepgelovige, als deze nog bestaan tenminste. Maar als je het goed bekijkt, bestaat die biechtstoel nog steeds, alleen in een andere vorm. Wie weet alles, of bijna alles van je: Google, of eigenlijk elke provider. En het lijkt of je toestemming geeft, maar het wegdrukken van al die vragen over cookies doe je bijna automatisch. Niemand, zo concreet durf ik dit te schrijven, leest elke keer alle voorwaarden over gebakken cookies, en bepaalt elke keer weer opnieuw wat gezien mag worden, of bewaard. De weesgegroetjes zijn vervangen door onbeperkt gebruik van het internet. Makkelijk, je hoeft niets te doen, alleen even klikken. En dat klikken had vroeger ook een heel andere betekenis... 

uitgepraat?

 Er komen veel nieuwe politici voorbij en je hoopt zo dat er ook echt iets gaat veranderen. Het vuur aan de schenen leggen, is al begonnen en elkaar niet laten uitpraten ook. Daaraan verandert helaas niks. Ik keek gisteren naar onze BBB voorvrouw met haar naar voren geschoven premierskandidaat Mona Keijzer. Jeetje wat een groene nagels heeft die Caroline, als daar geen stikstof in zit?! De vragen werden gesteld door Sven Kockelmann en Tijs van den Brink. En met name Sven is meester in onderbreken en niet uit laten praten. Zelfs Caroline kon hem niet in zijn hok terugzetten toen hij ook haar niet liet uitpraten. Dat is het grote voordeel van een interview in de krant. Er is niemand die onderbreekt. Ik las in NRC het eerste interview met Matthijs van Nieuwkerk door Karel Smouter. Ik was verrast en tegelijkertijd blij. Volgens mij heb ik zelden zo'n goed interview gelezen. Goede vragen en de antwoorden mochten er ook zijn. Maar dat vind ik... En vraaggesprekken zijn vaak ook wel herken- en voorspelbaar. Gewoon op straat iemand tegenkomen en vragen hoe het met hem is, of nee wacht hij vraagt aan mij hoe het is en stort dan gelijk zijn hele leed en leven over mij heen, zonder op mijn antwoord te wachten. Meestal geef ik geen antwoord op die vraag. Soms blijft het dan stil en dan weet je, iemand is echt geïnteresseerd. Of ik bel iemand eigenlijk wat vroeg op om een prangende vraag te stellen. Verontschuldig mij voor het zo vroeg bellen en dat de ander dan uitgebreid gaat vertellen wat hij al allemaal gedaan heeft vanmorgen en zeker niet meer in bed ligt... Communicatie is soms een wondere wereld. En voor Matthijs hoop ik weer dat hij zijn programma "Matthijs gaat door" snel weer oppakt. Een briljantje!