Er komen veel nieuwe politici voorbij en je hoopt zo dat er ook echt iets gaat veranderen. Het vuur aan de schenen leggen, is al begonnen en elkaar niet laten uitpraten ook. Daaraan verandert helaas niks. Ik keek gisteren naar onze BBB voorvrouw met haar naar voren geschoven premierskandidaat Mona Keijzer. Jeetje wat een groene nagels heeft die Caroline, als daar geen stikstof in zit?! De vragen werden gesteld door Sven Kockelmann en Tijs van den Brink. En met name Sven is meester in onderbreken en niet uit laten praten. Zelfs Caroline kon hem niet in zijn hok terugzetten toen hij ook haar niet liet uitpraten. Dat is het grote voordeel van een interview in de krant. Er is niemand die onderbreekt. Ik las in NRC het eerste interview met Matthijs van Nieuwkerk door Karel Smouter. Ik was verrast en tegelijkertijd blij. Volgens mij heb ik zelden zo'n goed interview gelezen. Goede vragen en de antwoorden mochten er ook zijn. Maar dat vind ik... En vraaggesprekken zijn vaak ook wel herken- en voorspelbaar. Gewoon op straat iemand tegenkomen en vragen hoe het met hem is, of nee wacht hij vraagt aan mij hoe het is en stort dan gelijk zijn hele leed en leven over mij heen, zonder op mijn antwoord te wachten. Meestal geef ik geen antwoord op die vraag. Soms blijft het dan stil en dan weet je, iemand is echt geïnteresseerd. Of ik bel iemand eigenlijk wat vroeg op om een prangende vraag te stellen. Verontschuldig mij voor het zo vroeg bellen en dat de ander dan uitgebreid gaat vertellen wat hij al allemaal gedaan heeft vanmorgen en zeker niet meer in bed ligt... Communicatie is soms een wondere wereld. En voor Matthijs hoop ik weer dat hij zijn programma "Matthijs gaat door" snel weer oppakt. Een briljantje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten