Wachten is soms een beproeving voor geduld en begrip. Wachten gaat mij minder goed af. En de combinatie met geduld in de vorige zin, heb ik niet zomaar gemaakt. Ik word geduldig onderhouden door een "lopende tekst" op een groot beeldscherm in de wachtkamer van de huisarts. Dat maakt wachten wat aangenamer, denken ze. Een beetje, als op een lange vlucht over de oceaan, wat filmpjes kijken maakt strijdbaar tegen het afwachten totdat je er bent. In de omgeving van een dokterswachtkamer worden ook de nieuwsitems geprojecteerd, je moet toch wat. Zo merk je minder dat je afspraak, of liever gezegd die van je voorganger, behoorlijk is uitgelopen. Ik zie vaak, zelfs te vaak, voorbij komen dat Marco Borsato vervolgd zal worden. Voor velen al aanleiding om te constateren: schuldig! Ik heb geen idee, maar de tekst komt mij wel te vaak voorbij en ik zou willen roepen: nou weet ik het wel!. Het bevordert niet mijn geestelijke gezondheid en daar zit ik hier o.a. toch voor. Je hoort Marco niet meer, op geen enkele radio. Waar zit hij op te wachten? Thuis gekomen ga ik vol geduld genieten van de mezen die het insectenhotel aan het slopen zijn. Met veel geduld en vol passie wordt elke strootje eruit getrokken en worden alle eetbare delen eruit gesloopt. Ik laat ze en constateer dat mijn geduld er ineens meer is, en het mij geen enkele moeite kost. Ik heb dus meer geduld dan ik dacht. Dieren halen misschien wel het beste in mij boven. Nu de partij nog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten