De titel van deze blog is een
bewuste keuze. Het woord verraadt dat dit geen fijn verhaal wordt, dus als je
daarop niet zit te wachten, niet verder lezen.
Ik dacht, dat wil ik wel eens met
eigen ogen gaan zien. Ik lees in de krant over de agressie langs de
voetbalvelden, dus ik ga naar een wedstrijd van de jeugd. Het doet er even niet
toe welke wedstrijd maar het was Roda-Feyenoord.
Alle voetballertjes rond 14 jaar
en de vaders en moeders, dan wel opa's en oma's ( vooral ook die groep niet
uitvlakken), zaten langs de lijn. Het was een hoog rollator-gehalte.
De scheidsrechter was, zoals ik
dat zag, net in het nieuw gestoken. Strak pak en hij liep als een
paradepaardje. Een lippizaner had zo op hem kunnen zitten.
Niks mis mee overigens, als die
arrogante houding niet terug te vinden zou zijn in zijn fluiten. Maar... waarom
je oorverdovend moet fluiten, terwijl de spelers op kleine afstand staan, is
mij onduidelijk. De tribune geeft toch wel commentaar, daar hoef je dit volume
niet voor te gebruiken.
De scheids(ik leer het jargon
snel) maakt natuurlijk fouten. Eigenlijk niks mis mee tot het moment dat er
over die foute beslissing discussie gaat ontstaan op de publieke tribune. Het
is van alle tijden, dat de beste stuurlui aan wal staan. De spelregels zijn maar
op één manier uit te leggen en dat is in het voordeel van de
"hardschreeuwende" toeschouwer.
"Viezerik", zo werd de
scheids beticht door de Rotterdammers.
En ik...ik had geen vreemde
beweging kunnen ontdekken aan die scheids, waarmee het aan hem toebedeelde
woord enigszins recht deed.
De Rotterdammers lieten op die
manier even weten het oneens te zijn met de arbitrage...oh...dat was het!
Ik kreeg plezier in de
wedstrijd.
Over en weer werd ik afgeleid
door de scheldkanonnades achter mij. Feyenoordsupporters vonden dat zij
alle recht hadden om kritiek te uiten op de scheids en ook op het harde spel
van de 14-jarige Rodaspelers. Daarmee vroeg op enig moment de Roda-aanhang of
zij überhaupt wel in dit land mochten wonen....
Het werd grilliger, merk ik even
op.
Roda won uiteindelijk met 4-1.
Er was nog twee minuten te spelen.
"Kom op jongens",
schreeuwde de Feyenoordaanhang, " het kan best nog!"
Dat is vragen om commentaar van
een blije Roda-aanhang. Ik laat even de laatste opmerking van die groep,
vanwege mijn eigen censuur, achterwege.
Het eindsignaal klonk als een
verlossing.
Het enige dat ik miste waren de
herhalingen en de mogelijkheid om het geluid uit te zetten.
Toch maar eens aan oordoppen
denken bij een volgend bezoek, dat er overigens niet meer zal komen.
Ach... en nou kan ik een
makkelijke bruggetje maken over dat er ook bij de wereldproblemen de oorzaak
vaak ligt in verdraagzaamheid en een beetje tolerantie. Het is "een
inkoppertje" maak ik er maar van.
De boer weet er alles van en......hij
ploegde voort maar dan op een ander veld....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten