appeltaart

Het herkennen van grappige situaties is vaak de bron van cabaret.  En als je zelf de voelhorens uitzet, dan vallen deze soms ook op. Gewoon in je eigen thuis.Het zijn geen dijenkletsers maar toch. Ik ben al tevreden met een herkennende glimlach.

We bakken een heerlijke appeltaart voor het bezoek en die vertellen bij binnenkomst nadat wij hen complimenteerde:" wat zien jullie er goed uit alletwee!" dat zij net aan het lijnen zijn geslagen. En wat te denken van dat heerlijke etentje waarvoor je apart naar de slager bent geweest en het bezoek vol overgave een vegetarische maand heeft afgesproken. Als je partner voor de zoveelste keer dat schilmesje ergens anders heeft gelegd en jij dat vergoelijkt met dat zij weer in andere dingen heel goed is. 

Zo nemen wij steevast alle hotelzeepjes mee die niet gebruikt zijn of nog niet helemaal. Die leggen we dan in een mand op de badkamer en gooien ze na twee jaar weg. 

Luisteren naar hip-hop en dat vreselijke muziek vinden met daarna de verklaring: ieder zijn ding.

Als je muntthee bestelt, krijg je meestal een kop gloeiend heet water met een onbehoorlijk brandnetelbos erin. En je betaalt er gruwelijk veel voor. Maar je zegt er niks van.  

Zo was ik bij de oogarts of opticien, ik zie overigens het verschil niet meer... Zij vraagt:" welk getal staat linksboven?" Ik had geen idee. En zij was verbaasd... Een van de reden waarom ik bij de pearl/specsaver/beterhoren/hansanders zat, toch?

We hebben een enorme stapel servies voor het geval we veel bezoek krijgen. We kunnen er wel 70 hebben. En toch gebruiken we steeds de twee bovenste borden. 

Als je ouder wordt valt op dat de dokters bezoeken, zwanger staan van de diagnose: dat is de ouderdom. Dat ik ouder wordt alleen maar fijn, maar dom? 

De praatjes over het weer zijn wat weggeduwd tijdens deze pandemie. Maar als het regent hoor ik vaak:"wat 'n weer weer".  Drijfnat van de fiets thuiskomen en verwelkomt worden met:"regent het?"

En vanmiddag zag ik de drukte in Enschede. Veel Duitsers waren de grens over gestoken ondanks het dringende verzoek van de burgemeester om dat niet te doen. Lachwekkend en voor mij niet herkenbaar was het antwoord van een Duitse koopgek:" ik kijk weinig TV..." Voor haar schenk ik thee met alleen maar brandnetels.