Vijf uur per dag besteden jongeren tegenwoordig op sociale media, en nog een paar uur anderszins op schermen. Is dat erg? De tijd voor offline is bijna gehalveerd. Van twee uur tot een uur per dag. Het positieve blijft dat sociale media en smartphone ook ervoor zorgen dat er makkelijker contacten gemaakt worden, zou je als tegenargument kunnen schrijven. Ze helpen jongeren gelijkgestemden te vinden, houden vriendengroepen bij elkaar. Maar belangrijk blijft, vind ik dat zij en wij elkaar blijven ontmoeten. Verjaardagen zijn tegenwoordig gelukkig momenten waarop mensen elkaar ontmoeten. De jarige nodigt een divers aan gasten uit en de discussies barsten los. Soms ongenuanceerd, soms bezorgd en vaak heel plezierig. Of het nou om een vakantie gaat of om de zorg die zwaar onder druk staat. We hebben het erover. En de telefoons blijven, de meeste momenten, onaangeroerd. En we constateren dat het gezellig was. En het was zonnig afgelopen week. Lente noemen ze dat. De kleur geel overheerst. De bloesem meldt zich en dan moeten de fruitbomen nog beginnen. Ik sprak in mijn aanhef over jongeren... Ouderen verschillen niet veel. Zijn ook heel vaak verzonken in de telefoon en andere schermen. En ik was en ben zo'n oudere zeker na mijn verjaardag. Ik beleef veel plezier aan het internet, de snelheid waarmee nieuws tot mij komt. De communicatie met mijn medespelers van ons theaterprogramma 'mijn verleden'. Maar ik blijf ze ontmoeten en ook dat is hartverwarmend. Twee spelers voelen zich niet goed en komen toch de voorstelling spelen. Karakter noem ik dat. En de medespelers vangen ze zorgzaam op. Niet meer beweren dat jongeren gemakzuchtig zijn of weinig verantwoordelijkheid nemen, of maar wat doen, lui zijn...'de jeugd van tegenwoordig' zoals mijn moeder ze noemde. Ik blijf achter met veel respect voor zo'n fantastische jongeren. Lichtpuntjes in soms donkere dagen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten