Kan een mens teveel lezen? Word ik er altijd beter van? Lees ik de goede boeken? Vreemd dat rond Kerst en aan het einde van een jaar altijd vragen boven borrelen. Maar ook: doe ik genoeg voor anderen? Terugkijken naar het jaar dat bijna achter ons ligt. En zoals eigenlijk elk jaar waren er hoogtepunten, die je moet koesteren, ook teleurstellingen en dieptepunten hoef ik hier niet meer te benoemen. Teleurstelling van bijvoorbeeld een theaterprogramma dat ik had willen maken, en dat jammerlijk niet meer op mijn lijstje staat. Althans voorlopig. Er komt altijd wel weer iets voorbij waar ik plezier aan ga beleven. Cultuur voor jongeren staat hoog in het vaandel als het mijn plannen betreft, ook weer in 2023. Ik lees dat het lezen op de basisscholen een probleem van structurele aard is geworden. Ik lees veel van dit soort berichten. Hoor geklaag over onze jeugd. Het is onze jeugd, die hebben we zelf opgevoed. Of laten opvoeden door anderen, omdat we een huis kopen ook belangrijk vonden. Kort door de bocht? Ja misschien wel, want ik zie prachtige initiatieven door de jeugd. Al is het maar de deur open houden als ik eraan kom met mijn rollator. Of ons een fijne dag wensen als zij, als medepassagiers, uitstappen in Eindhoven en wij verder reizen naar Utrecht. We zijn snel geneigd te oordelen over Poetin, of hoe excuses moeten..., best lastig eigenlijk. Oordelen zit in ons bloed. En ik doe er ook soms aan mee. En heb eigenlijk het omgekeerde geleerd in Mamelis. Ik denk met veel voldoening en respect terug aan de tijd dat ik een weekje in het klooster verbleef bij de Benedictijners. Zij hebben oordelen afgezworen, eerst naar jezelf kijken, wat jij kan verbeteren, wat jij anders kan doen.
Een prachtige voornemen dan maar met Kerst. De wereld kan wel iets, nou ja iets..., gebruiken van deze wijsheid. En daar heb ik geen oordeel voor nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten