Is het een getal, of valt er wat te... Rond deze donkere dagen voor Kerst, word ik altijd een beetje melig. Ben ik geneigd om weer te schrijven dat het eigenlijk het hele jaar Kerst moet zijn. Ik moet er niet aan denken. En kijk naar buiten, er is geen energiecrisis. Nog nooit zoveel verlichting gezien. En ja, ook nog nooit zoveel excuses met de woorden: Het is led-verlichting hoor. Maar rond de Kerst kijken we meer om naar elkaar. Dat gebeurt elk jaar weer. De daklozen, de vluchtelingen, mensen die het minder hebben. En ook al is dat vaak maar tijdelijk, het is hoopvol. Vooral als we weer aan het begin staan van een nieuw jaar. Alweer 25 jaar gelden dat we toasten op het jaar 2000. Wat gaat de tijd toch snel. Bijna eenzelfde uitspraak van een tante die je een tijdje niet gezien hebt: "wat word je toch groot". Of zoals mijn moeder verbaast kon kijken als ik de boormachine gehanteerd had voor het ophangen van een schilderij. "Dat jullie dat allemaal kunnen", zei ze dan vol bewondering. Ze vroeg zich eigenlijk af waarom mijn vader dat niet kon. Die kon goed tuinieren, maar een boor of hamer...liever niet! Soms denk ik nog wel eens, wat als ze nu zouden leven, met tik-tok, of gewoon met een computer in plaats van een Remington typemachine. Geen Tipp-Ex maar backspace. Back wat? De ontwikkelingen van de laatste jaren proberen we nog bij te benen. Er komt ongetwijfeld een moment waarop ook wij afhaken. Maar eerst maar eens 2024. Laat de lampjes maar branden het is maar led en het brengt wat licht in deze duistere...(ik ben melig).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten