Aleksandr Skorobogatov wordt in de NRC aangekondigd als schrijver van De wasbeer. Zijn naam uitspreken is een heus karwei en de wasbeer was voor mij onbekend. Maar, en daarom noem ik hem toch, hij schreef dat sinds de inval in Oekraïne de waarheid in Rusland verboden is. En dat was naar mijn mening een waarheid als een wasbeer. Het westen zou een informatieoorlog moeten beginnen. Dat scheelt veel doden en wapengekletter. Het budget van de Russische propagandamachine is verdrievoudigd en dat stelt Poetin in staat leugens te kopen en te verspreiden. De bevolking weet niet wat hij precies doet. En dat is gevaarlijk, dat is heel gevaarlijk. Aleksandr vindt dat we snel moeten beginnen, des te sneller zal een overwinning worden behaald. Leugens kunnen immers niet eeuwig duren. Ze worden achterhaald. Dat leert de geschiedenis, die wordt herhaald. We leren weinig en die conclusie wordt veelvuldig geschreven. Nederland stuurt deskundigen naar het land van oorlog om nu al te onderzoeken welke, en vooral wie, de oorlogsmisdaden heeft begaan. Dat is bizar. Alles zou erop gericht moeten zijn deze oorlog te beëindigen. Het wapengekletter overheerst. Aleksandr (toevallig dezelfde voornaam) Loekasjenko vindt dat het wel langzaam gaat met die verovering en hij haalt het nieuws. Poetin kan die uitspraak van zijn beste vriend niet tegenhouden. Dan moet het een makkie zijn de bevolking van Rusland te informeren wat er echt gebeurt in deze oorlog, toch? Misschien biedt hij dan wel excuses aan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten