Help!

 Soms duurt het wat lang voordat het doordringt. Je leest er van alles over en komt al snel tot de conclusie: dit kan echt niet (meer). Ondanks alle zorgvuldigheid, waar ik al jaren van over loop, mezelf misschien ten onrechte opleg, is het toch 'n feit.  Geen fictie, gewoon een feit. Ik kan het verhullen, het staat er. En heb ik er last van? Eigenlijk niet, maar de publieke opinie… en die is tegenwoordig van belang, van groot belang. Er wordt over geschreven en wordt over gepraat op radio en Tv. Ik heb mij voorgenomen het bespreekbaar te maken en wel snel. Wat is het geval? Ik durf het bijna niet te schrijven..., ik ben voorzitter van Jeugdtheater LEF en nu komt het: ik ben de enige man in het bestuur… en dat kan echt niet meer in deze tijd. Alle verhoudingen zijn weg en ik roep daarom alle mannen op om in ons bestuur plaats te nemen, zodat we weer een gezonde verhouding creëren. Maakt niet uit of je het kan, besturen dan, als je maar man bent. Dus help mij, want dit kan echt niet meer.  Sorry voor  alle dames in ons bestuur, jullie zijn kanjers, maar… de publieke opinie hè!