zomer

 Die is voorbij, het hagelt. De temperatuur zakt beneden normaal. De bladeren zijn bruin en laten één voor één de boom los. De blazers staan in aanslag. En dan gaan wij nog een week naar Oostenrijk met de hoop op mooi weer en vergezichten. Een belachelijke afstand voor één week. Die gedachte schoven wij net zo snel, als de sneeuwruimers die we zagen, opzij. Kon het ons wat schelen, we gaan. Op de Duitse autowegen zijn we slakken, we rijden namelijk niet harder dan 120 en de Duitse trots van Mercedes en Audi laten ons met deze snelheid bijna stilstaan. Maar ook daaraan hebben we lak. We gaan! Eenmaal aangekomen gaan we als echte Hollanders eerst tanken in Samnaun, een klein Zwitsers plaatsje. Met een prijs van €1,17 worden we blij, ondanks de enorme stortbui van die middag. De rest van de week een zonnig zonnetje, dat ons vrolijk stemt en bevestigt: blij dat we zijn gegaan! De koeien worden op  zaterdag, vooral voor de toeristen zoals wij, van de Alm naar beneden gehaald. En de meisjes die de meeste melk hebben afgestaan deze zomer, worden extra versiert. De koeien zelf zien door de versiering niet meer waar ze lopen en laten veel meer vallen door de opwinding dan normaal in de wei. Dat wordt dan weer door de plaatselijk gemeentewerken opgeruimd met de veegwagen. Oostenrijk is schoon en dat blijft het. En dat is echt zo, je ziet niets langs de op- en afritten liggen. Geen blikjes, vuilniszakken, Mc Donalds...niks.Alleen de koeien, paarden en schapen  mogen wat laten vallen. Oostenrijk maakt zich klaar voor een wit winterdeken. Alle voorbereidingen zijn in volle gang. Maar regels zijn regels. Zij hanteren de drie G's: Geïmpft, Genesen, Getestet. En je komt er niet in en er is geen discussie. Ook de après ski kent de corona beperkingen en controles.Na een heerlijke week in de bergen rijden we weer terug en is er nog steeds razernij van de bekende auto's onderweg. Weer terug in Nederland belanden we in de formatie die geen enkele snelheid heeft. Alles staat in de achteruit. Bij de op- en afritten worden we begroet door  de bekende blikjes en zakken van de hamburger. We kijken alvast wanneer we volgend jaar naar Oostenrijk gaan. Over de grens staan koeien van Hollandse makelij ons nieuwsgierig aan te staren, kijken elkaar even aan en denken: we gaan!, en lopen de wei in. Nu de politiek nog..