weer

De pandemie is nagenoeg voorbij en het weer kan weer onderwerp worden van ons gesprek. Het regent, het hoost, straten lopen onder. Kelders kunnen het water niet weren en laten zich vollopen. De terrassen schreeuwen om obers die drankjes serveren, zij blijven binnen want het regent. Er wordt gevoetbald, er wordt gefietst, er wordt getennist. Dat is bijna elk jaar rond deze tijd en de keuze waar je naar kijkt, bepaalt ieder voor zich. Ik was een aantal dagen in de Oostenrijkse bergen. Een meer rustgevende plek waar het in ieder geval helemaal niet ging om winnen. Meer om het genieten van de rust, die er ook in Oostenrijk nog is. Vriendelijke mensen, alert op de pandemie, maar niet overdreven. De Oostenrijker verwacht wel aanpassing van de toerist en terecht.En de bergen...zijn stil, zijn mooi, liggen er vredig bij. Verwelkomen ons al jaren op dezelfde manier. We worden naar boven vervoerd met de cabine. Sommigen fietsen die bergen op, sommigen lopen. Iedereen maakt ook hier zijn eigen keuze. Natuur is er welig. De blauwe enzian van de ooit smartlappende Heino, staat er mooier bij dan ooit. En er wordt gemaaid. Lijkt wel alsof gras op elk menu staat, maar het is enkel voor de koeien. Alles wordt gemaaid met een precisie en accuratesse, menige groenvoorziening zou er stage moeten lopen. De onze verklaarde de achterstand vanwege het groeizaam weer. Nou de Oostenrijkers maaien er op los, wat voor weer het ook is. Zelfs bij sneeuw en 0 graden gaat dat gewoon door. Om er te komen is wel een ding. De Duitse autowegen kent veel Max Vertappen's. De VVD zou er blij van worden. Snelheden van 180 en meer zijn geen uitzondering. de bestuurders genieten van hun snelle bolides en wij van de enzian. Iedereen maakt ook hier zijn eigen keuze...