Ook het filmpje gezien op sociale media van de overstekende snotaap op een onbewaakte overgang van de NS? Zelfs tot twee keer toe.
En daarna nog op het journaal, en het was ook nog in mijn woonplaats. Prorail heeft gelijk de overgang, met belachelijk veel vertoon, gesloten. Zelfs de directeur gaf acte de présence. Moet niet gekker worden. Hij had ervoor moeten zorgen dat de overgang al bewaakt was. Dan gebruik maken van het feit dat er een snotaap vlak voor de trein oversteekt, dan spoor je niet goed. En helemaal lijkt het me niet kunnen, dat bij de sluiting zijn moeder zielig vertelt dat het haar zoon was. Alle aandacht gaat naar die snotaap (ik blijf het herhalen, want dat is het in mijn ogen, als je willens en wetens oversteekt als er een trein aankomt of....gewoon niet uitkijkt).
Iemand enige aandacht gehad voor de machinist die ineens die snotaap op de rail ziet? Een mogelijke hartverzakking overleeft. Hij mag er thuis over gaan praten maar verdere aandacht in welke media dan ook, ho maar!
En zijn moeder op cursus sturen met de eenvoudige titel: opvoeden moet je zelf thuis doen. Publicitaire zieligheid horen daar niet bij.
Ik stel voor dat de snotaap in kwestie zelf eens in een simulator geconfronteerd wordt met zijn eigen overstekende moeder. En dat samen met zijn moeder naderhand eens rustig gaat bekijken. En dat mag best 50 keer.
De komende dagen wordt het eetpatroon in de meeste huiskamers aangepast tot onbehoorlijk schransen. Hoort bij de feestdagen die eraan komen. Mijn oordeel doet er even niet toe, laat iedereen vooral doen wat hij of zij lekker vindt.
Het wordt ons gemakkelijk gemaakt. Kant-en-klare schotels tot toetjes die zo op tafel kunnen.
Wat mij echter al langer opvalt bij diverse ovenschotels, is dat de bereidingswijze altijd op de onderkant staat. Dus omdraaien om erachter te komen op welke temperatuur en hoelang, dat zorgt voor geklieder. Verder valt mij al langer op dat de bereidingswijze nogal vaak uiteenloopt. Zo van 10-15 minuten, dat is dus 50 % meer of minder. Dat scheelt nogal. Het uitproberen wat dan het beste is, leidt of tot snot of tot ongaar.
Maar allemaal luxe dingetjes. Een koude, laat staan witte kerst, ach wie zit er nog mee en wie hoopt er nog op. En dan de temperaturen buiten. Het weer is in verwachting van een vroege lente. En toch zijn er mensen, ze wonen vooral in het noorden, die de schaatsen al klaar hebben staan. Dan worden de aardbevingen vergeten en staat het vizier op vriezen.
Het is als oversteken op een onbewaakte overweg, je blijft risico lopen dat de tocht der tochten niet komt....of wel.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten