Het schrijven over politiek kent altijd diverse kanten. Alleen al de emotie. We hadden familie uit USA op bezoek. Trump kwam diverse keren voorbij. Op hem stemmen? of zijn ideeën... enfin ik kan jullie alvast schrijven: we waren het oneens. En dat mag in dit land. Zo las ik vanmorgen een antwoord van staatssecretaris van Rij (ik schrijf maar even dat hij CDA kleurt) op de vraag: hoe hij naar de politiek keek en de begroting 2025, rekening houdend met de politieke verschuiving? Ik citeer zijn antwoord in de NRC :"Het eerste jaar is niet beloond door de kiezers, terwijl iedereen vol aan de bak is gegaan. Energietoeslag, verlaging van accijnzen en BTW. Ambities geformuleerd over klimaat en stikstof. Het enige wat we misschien vergeten zijn, is ons af te vragen of we wel een samenhangend verhaal hebben. Kijken we ook een beetje achterom, gaat het volk nog mee? Nou daarin heeft de kiezer ons vorige week een signaal gegeven" einde citaat. Het CDA is gehalveerd, een beter signaal kan ik niet optekenen. Dus je vergeet achterom te kijken en verwacht dat je beloond wordt. De politiek staat, ook in de USA, ver van "het gewone volk". Van Rij was op 29 jarige leeftijd al wethouder van Wassenaar. Misschien een verkeerde plek om te beginnen. Wij reden gisteren met "the Americans" door ons Limburgse land. Om een of andere reden kijk ik dan zelf ook anders tegen het heuvelland aan. Ik geniet (nog) meer van de heuvels. Het was groen en de kleur rook naar lente. Het wordt lente en die is gelukkig niet afhankelijk van welke politieke kleur dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten