Ik ben wat sceptisch als ik weer voor een teldag wordt aangemoedigd. Vogels, daar ben ik inmiddels aan gewend. Dat is ook gauw tellen, want die zijn er steeds minder. Vlinders zijn er talrijk, maar worden dan weer niet geteld. Het toppunt van elke keer die aanmoediging vond ik de schelpen teldag. Het moet niet gekker worden. Tegelijkertijd hebben wij in Limburg weinig schelpen, dus ik was er snel klaar mee. Toch zijn er tellers gesignaleerd. Op het strand en ze haalden het journaal. Een bericht over het tellen van de schelpen tussen alle oorlogen, een verademing. Met 200 tellers en bijna allemaal op het journaal, hoe mooi is dat! In totaal hebben zij 20.000 schelpen geteld. Dat vraag ik mij direct af: "en nu..?" De koploper begreep ik was de halfgeknotte strandschelp. Ik heb hem of haar van harte gefeliciteerd. Op de voet gevolgd door de ovale strandschelp. Het is informatie waarvan mij de zin totaal ontgaat. Allerlei vragen die ik wel vaker bezig bij onderzoeken. En knap vind ik toch dat er schijnbaar mensen en kinderen zijn die denken op een verwaarloosde zondag: kom op we gaan schelpen tellen. Bijzonder. En het bruggetje van bijzonder is snel gemaakt als ik mij ook verbaas over waar al dat geld van de overheid ineens vandaan komt. Heb ik zitten slapen? Er was toch altijd juist geen geld? En nu hoor ik die discussie nauwelijks. Zadelen we onze volgende generatie op met een enorme staatsschuld? Allemaal relevante vragen waarvan ik de onderzoeken nog niet heb kunnen waarnemen. Misschien komt er wel een speciale geld-tel-dag, wie weet..Ik ben zo klaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten