radio stilte

Woorden worden verzameld en uitgesproken via radio, tv, of gewoon omdat wij op een terras zitten. Die woorden vormen meningen, verschillend of eensgezind. Onder het genot van een lichtblond gevuld glas. In de lentezon. Ik was er even niet. Kon gisteravond genieten van een prachtige muzikale avond met ouderwetse muziek, en dat bedoel ik niet negatief. Mooi is het als een harmonie speelt, pure instrumenten en gitaren akoestisch. Een mannenkoor waarvan de gemiddelde leeftijd ruim de 70 is gepasseerd. En toch blijven zingen, het plezier en de passie omarmen. Ze hebben zich niet laten klein krijgen door wat dan ook. En hun aandacht beperkt zich ook niet geven subtiel aandacht aan wat er allemaal in de wereld aan de hand is. Respect voor al die koorleden. Ik las vaak, je moet weten waar je vandaan komt, de historie weten en vooral niet vergeten. In ons gebied kom je dan vaak in aanraking met het rijke mijnverleden. Een verleden waarvan helaas de meeste herkenbare monumenten zijn verwijderd. Hoe zei den Uyl dat ook alweer, toen hij kwam mededelen dat het niet meer rendabel was... die ontginning van steenkool: "Breek alles wat zichtbaar is, zo snel als mogelijk af!" Met de gedachte dat wat je niet meer fysiek kunt zien, het verleden uitwist en doet vergeten. We weten inmiddels beter. Zien dat onze zuiderburen op diverse plekken dat beter hebben gedaan. Koesteren wat is geweest en vooral niet vergeten. Ervan leren. En als ik dit op schrijf komen uitspraken als "nie Wieder.." weer boven borrelen. We zouden ervan geleerd moeten hebben, maar soms..helaas.

De werkelijkheid is weerbarstig, is zwanger van veel onbegrip en vraagt om geboorte van vrijheid en verdraagzaamheid. De koempels die vroeger in de mijn de kolen ontgonnen onder erbarmelijke omstandigheden, maar met een kameraadschap die nu nog steeds door hen wordt verwoord. Op een avond waarbij het verleden niet wordt vergeten en de muziek ons hoop geeft. Zullen we die maar koesteren?