Er is weinig voor nodig om je wenkbrauwen, eigenlijk alles, te fronzen.
Het waar gebeurde verhaal waarbij ik de overheid vertegenwoordig: Ik bestel goederen en weet niet of ze wel geleverd zijn. Ik betaal toch de rekening. En merk dat er ook betalingen plaats vinden, waarvan ik niet zeker weet of de aantallen die geleverd zijn wel kloppen. En dat voor een totaal bedrag van ruim 5 miljard euri. Einde verhaal.
En Rutte...., hij weer, ergert zich aan het feit dat de kamer hierover kritische vragen stelt. Al die ambtenaren hebben zich het snot voor de ogen gewerkt en worden nu aan de schandpaal genageld. "Schande!", vindt hij.
Nu ben ik van huis uit een eenvoudige kruidenier en weet dat wanneer er een bezem uit eigen wintervoorraad gehaald werd, om vervolgens de vloer mee aan te vegen, dit voorzien van een handtekening verantwoord moest worden. Dan ook nog in mindering gebracht van de voorraad, anders klopte die niet meer.
Het zijn twee extremen, ook ik begrijp dat en ook niet vergelijkbaar en al zeker niet als je naar het bedrag kijkt. Allemaal heel reële gedachten. Maar het lijkt er toch op dat jaren bezuinigingen op de meest essentiële zorg moest vanwege begrotingstekorten. Het lijkt er nu op dat alles kan, zelfs zonder enige verantwoording. En die verbazing wordt met de dag, soms per uur, groter. En dan hebben we het nog maar even niet over de mondkapjesdeal... Mooie deal. "Ga er maar eens aan staan en doe het maar eens goed", hoorde ik. Nu ben ik geen econoom, zoals ik al schreef kruidenier, maar dat dit nergens op slaat, lijkt me duidelijk. Duidelijker kan niet. En het formeren en samenstellen is nog in volle gang.
Misschien toch ook maar eens een kruidenier laten aanschuiven met een dubbel verantwoorde bezem...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten