De trekvogel

"Belangrijk bericht", valt in onze brievenbus. Het blad "Puur Natuur" en  wat kan er zo belangrijk zijn, vraag ik mij af. Het wordt bezorgd door de postbode. Dat is al uniek, want tegenwoordig komen soms wel vier verschillende postbodes aan de deur. 

Om het tijdschrift van natuurmonumenten zit ....een plastic hoes.... natuurmonumenten waarom nou? 

En ja, het zal wel recyclebaar zijn, hoewel dat niet vermeld staat, maar wat is er mis met gewoon "Puur Natuur" door de brievenbus. De postbode zit ook niet in plastic, al zou het met al die regen soms best logisch zijn. En gezien de temperatuur zou dat makkelijk de enige bescherming kunnen zijn.

Enfin niet zeuren, ik ga op zoek naar "het belangrijke bericht". 

Er staan mooie foto's en interessante artikelen in. 

Ik lees, ik lees en kom, hoe ik ook blader uiteindelijk bij het belangrijke bericht. 

De bekende bedelbrief die dan ook weer in een aparte envelop 

verpakt, tot mij komt.

Wat minder papier spaart bossen!!, beste natuurmonumenten.

In de brief staat: "maakt u van deze trekvogel een blijvertje?" 

Het gaat over de kraanvogel. Hij is voorzichtig aan het terugkeren maar....als we niet goed voor ze zorgen, zullen zij zich hier niet blijvend vestigen.

Zijn er geen vogels genoeg? hoor ik de PVV roepen? Blijvend vestigen is in die partij vloeken.

Helaas zijn alle legsels mislukt, van deze vogel dan wel te verstaan, zo vertelt ons natuurmonumenten. Verstoring van rust is de grootste boosdoener. De vogel is gesteld op zijn privacy.

Ik raak verward als ik dit lees, nog verwarder dan dat ik al was. 

Zo ook de acties voor de verwaarloosde honden in Roemenië. 

Het is een gekke wereld, waarin we accepteren dat er geld ingezameld wordt voor kinderen in oorlogsgebieden en tegelijkertijd voor dit soort bizarre acties. En ze staan naast de voedselbankacties, want ook die zijn nodig. Voor wie moet ik nu wat? Keuzes maken en dat is eigenlijk net wat ik niet wil in deze tijd van het jaar. Denemarken maakt de keuze  om de vluchtelingen  die bijna niks hebben dat "bijna niks hebben" af te pakken. Hallo Abba, kom in opstand! Ooh, nee die kwamen uit Zweden, hè jammer!

In deze tijd van het jaar is de keuze: onvoorwaardelijk aandacht geven voor die eenzame, ouderen en alleenstaande. 

En dan hopen dat het zich niet beperkt tot deze tijd van het jaar. Waarom geen Kerstmis het hele jaar? Donder op met je trekvogels, ga heen met je verwaarloosde Roemeense honden. De mens eerst..... Jeetje zal ik mijn haar ook maar blonderen? 

 Hoera er is een klimaatverdrag! 

Eindelijk weer eens positief nieuws uit Parijs. En wie erachter zitten, hoeven we niet te rechercheren. En natuurlijk, het is te weinig, hoor ik natuurmonumenten al schrijven. Doe nou maar eens minder papier en zeker geen plastic, zou ik zeggen.

Zo proberen wij ook minder kerstkaarten te versturen per post.

Dat bevordert dan weer niet de werkgelegenheid van al die "post.nl-ers".

Van de postzegels begrijpen wij alleen nog de kerstkaart-tarieven. Die gaan ook omhoog, maar zijn duidelijk. Begrijpt u de cijfers nog op de postzegels? En de tarieven?

Kerstkaarten.....de post praat ons deze traditie elk jaar weer aan.

Traditie is ook dat je bijhoudt van wie je vorig jaar geen kerstkaart hebt terugontvangen, terwijl jezelf er wel een gestuurd hebt. Nou, die is mooi doorgestreept op het lijstje. Zijn ze nu helemaal gek. Ik wel naar hen... maar zij niet naar mij. Definitief de streep erdoor, geen kerstkaart!

In het klein zijn we net zo hypocriet bezig als menigeen die we dat verweten hebben dit jaar. Voor ‘n kerstkaart!

We besloten geen kaarten te sturen, we maken geld over aan een goed doel (niet vergeten!) en dan zien we wel wat er in onze brievenbus of inbox  komt.

Vorig jaar kregen we er diverse met de hartverwarmende mails: Van hetzelfde!

Voedselbanken hebben het goed. Er is geen kruidenier die klanten niet vraagt om extra boodschappen te doen voor de voedselbank. Dat is behoorlijk omzetverhogend voor de kruidenier zelf, toch?

Wat doen zijzelf eigenlijk?

Aan het einde van 2015, het duurt nog maar even, ben ik blij dat dit jaar voorbij is. Ik kijk er met niet al teveel genoegen op terug. Mensen op de vlucht, is een beeld dat op mijn netvlies blijft staan. En 2016 start, met bijna hetzelfde ritueel. Ben ik dan somber, ga ik gebukt? Nee ik blijf wel met vragen. Ik blijf wel met volle inzet geloven in het goede. De meeste zijn goed, nog altijd en overal. Ik probeer daar onderdeel van te zijn en te blijven. En dat gaat ook weer lukken in 2016,  hoe klein de successen soms ook  zijn.

Ze houden mij overeind.

Fijne feestdagen en heb het goed, heb het goed met elkaar.