kan het wat minder

Minder

Het woord minder heeft ineens een wel heel andere betekenis en zeker lading gekregen. In deze tijd van overvloed zou het juist een positieve lading moeten hebben. De klimaatverwachtingen, waar we nu al tegenaan hikken, zou er zeker bij gebaat zijn. Minder walvissen zullen er sterven nu Japan geen drommen walvissen meer mag vangen voor de wetenschap. De restaurants zijn boos, en begrijpelijk, want voor hen werden deze prachtige beesten gedood onder het mom: onderzoek voor de wetenschap. De walvissen moesten het ontgelden en in te grote aantallen.

We leggen vaak, tegen beter weten in, de belangen anders uit.

Uit eigen belang.

Of we kijken liever even de andere kant uit. Staan niet op voor wie het verdienen.

In conflicten wegkijken, lijkt wel een volkssport nummer één te worden. "Ik onthoud mij van commentaar".

"Nee, maar de ondernemers in Roermond varen er wel bij wat Van Rey allemaal heeft bereikt".

De vraag hoe wordt maar even vergeten. Het gaat om het resultaat. Wegkijken als de manier wanneer misstanden aan de kaak worden gesteld. Trots zijn dat hij nu weer terugkomt en zijn manieren kan blijven aanwenden. Rechters spreek je uit en rap!

We ruilen soms ook. Handje klap!

PvdA: Illegaliteit wordt geschrapt en de middeninkomens gaan er op voor uit. 
Hulde voor alle vluchtelingen, die radeloos waren zonder enige vorm van zorg, jullie mogen van de regering weer legaal naar de dokter.

In wat voor een land leven we eigenlijk?.

En Rusland gaat op de achtergrond door met de keel dichtknijpen van Oekraïne. Gasprijzen worden verhoogd. Het zijn kleutertoestanden van vijftigers.

Mafkezen die een trainer aanvallen als hij naar een andere club gaat. Het zijn Friezen, ons schaatsvolk, dat altijd zo rustig in de ijskar van Nederland vertoeft.

Ik zou als ik Koeman of Advocaat was nog maar even niet zeggen dat Ajax hen gaat benaderen omdat de Boer misschien weggaat, dan is Alkmaar en Rotterdam te klein.

En Arnhem houdt de vingers gekruist voordat ze eraf gehakt worden. 
Kan het misschien ietsje minder?

Soms gebeuren er prachtige theatrale dingen. Bijna pubers gaan samen met een dijk van een regisseur  aan de slag met niets. 
De voorstelling heet -DIEP-, een theatervoorstelling die meer dan een uur lang boeit in het intieme theater Karroessel in Geleen.  En er heerst discipline op het toneel waar menig gemiddelde onderwijzer jaloers op zou zijn. Prachtig spel zonder woorden. Mooi licht en de passie van die pubers. Wat kan dan theater mooi zijn. Wat kunnen kinderen toch veel. Wat zouden ouders trots moeten zijn en zich minder mee moeten laten slepen door de waan van hun eigen dagvoorstelling.

Maar ja, er is elke dag een krant, er is elke dag nieuws en alles wordt gelooft. Er zijn weinigen, die goede vragen durven stellen . 
Met de massa meelopen…. 
Ze kunnen nog wat leren van de durf van pubers op het toneel.

Waarom zouden Imams  de criminele Marokkaanse jongeren wel op het rechte pad krijgen, als justitie al jaren het probleem negeert of niet eens weet dat het bestaat? En trouwens de meeste Imams komen uit het buitenland en spreken onvoldoende Nederlands.

En Frederike J. Pol vertelt dat de Turken in ons land massaal op de PVV stemmen, want straks komen de Bulgaren en Roemenen en die pikken hun banen weg, die zij al jaren doen, omdat de Nederlandse arbeider die niet wil doen.

En bij een grootgrutter staat een groot bord bij de ingang met de tekst:

Red de verlaten honden in Roemenië?

Wat bezielt een grootgrutter om het voor de honden in Roemenië op te nemen, als een behoorlijk percentage gewone mensen in dat land ver onder de armoedegrens leeft.

En wat voor een wereld is dat dan nu weer?

En in het verpleeghuis wordt alles vertraagd tot niet weten wat voor een dag het is, geen idee van de tijd.

Bezoek is schaars, vaak zie je dezelfde mensen die dagelijks de gang naar hun geliefde opbrengen.

Er worden weer vrijwilligers gevraagd om koffie te schenken, klassieke muziek te draaien, liedjes van vroeger te zingen die nog enige herkenning geven in de trage voortgang van de dagbesteding.

Het ademt vroeger. 
Het korte geheugen is allang weg, net als de eetlust.

Soms wordt je er moedeloos en verdrietig van.

Vandaag is..... soms