De krant staat bol met Frankrijk en dat de keuze bij de verkiezingen vooral een is van die-wil-ik-niet. De krant staat ook vol van heel veel deskundigen, wetenschappers, universitair opgeleiden, zeg maar de zeven vinkjes van Joris. In oorlogstijd komen daar ook nog de defensiedeskundigen bij. Bij Ko Colijn ga ik om welke reden dan ook even op het puntje van mijn stoel zitten. Hij zegt vaak zinnige dingen. Vanmorgen stelt hij mij echter teleur. Hij schrijft over de besteding van de vele miljarden aan defensie. Hij heeft er weliswaar kijk op schat ik in, maar toch. Zit ik op maandag te wachten op een opsomming van wat we het beste kunnen aanschaffen voor dat geld. Liever geen onderzeeërs schrijft hij en al helemaal geen nieuwe tanks. Eerst even achterstallig onderhoud wegwerken. Dus niet meer pang zeggen maar echte kogels graag. Tussen de aardappels en soep noemt Colijn ook de arbeidsvoorwaarden. Die zullen echt moeten verbeteren, anders gaat er niemand een geweer ter hand nemen. En als we dan toch een onderzeeër willen zal die er niet kunnen zijn voor 2030. Dan zijn de Russen allang weer weg in ons land. Dat laatste is mijn ondeskundige conclusie. Het blijkt dat we tegenwoordig tanks van Duitsland huren. Het advies van Colijn: niet huren en niet kopen, ze zijn log en duur en laten in de Oekraïne zien dat ze nauwelijks effectief zijn. En dat lees ik allemaal op een doordeweekse maandag van iemand die ik best kundig acht. En toch verbaas ik me. Zou hij kinderen hebben die vroeger cowboy en indiaantje gespeeld hebben. Zou hij zich dan hebben bemoeit met de speelgoed pistooltjes en pijl en boog. Heeft hij een echtgenote borrelt ineens bij mij op. En waar over praten zij aan tafel bij een ontbijt op maandag.
Gelukkig zit ik aan een heerlijk ontbijt, praten mijn vrouw en ik over welke plantjes we zullen kiezen als aanvulling in onze tuin. Er zijn er best aan vervanging toe... We zijn beiden kundig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten