kneepjes

In deze prachtige zomer die we beleven is het met 28 c buiten, binnen best lekker vertoeven voor de buis. 

Als je van sport houdt, een walhalla-zomer. 

Voetbal, tennis en niet te vergeten de kanjers op de fiets. Als ik naar de, ook verwende apen(verwende poete in het Limburgs), tennisspelers kijk valt me op, ondanks dat ik dat niet wil, dat iedere tennisser een irritante manier heeft om zich voor te bereiden voor de opslag. En ik schrijf:" ondanks dat ik dat niet wil", omdat het dan je aandacht blijft opeisen. Je gaat er steeds meer op letten. Ja en het gaat je steeds meer irriteren.

En dat duurt en dat duurt....Allereerst moet het muisstil zijn, waarom eigenlijk? Betaal je heel veel om stil te moeten zijn…. de concentratie? oohhh daarom!

En dan kijk ik naar de opslag Nadal.

Die eerst zijn kruis op scherp zet, daarna zijn onderbroek verlost tussen de bilnaad (of wat dan ook) en met dezelfde handen, want voor wassen is geen tijd, zijn neus en oren afwrijft. En dat elke keer zonder uitzondering. Hij kan vergeetachtig worden, dit vergeet hij nooit.

En tegen dat vastzitten in de bilnaad: Wat te denken heer Nadal van een Bamigo, je eigen bamboe basics. Niks plakkerig, en je krijgt ook nog een jaar lang scheergerei. Dat kan ook jou niet ontgaan zijn na al die spotjes.

Hij doet het overigens niet alleen bij zijn eigen opslag maar ook als de tegenstander de servicebeurt heeft, maar dat komt gelukkig niet altijd in beeld.

Djokovic neemt soms 25 stuiterballen voordat hij opslaat, een beproeving voor het publiek want die moet dan stil blijven kijken naar....een stuiterende tenisser.

Wat zouden deze twee heren toch allemaal niet doen als ze op de fiets zaten. Gewoon in de tour? Na elke tien meter de ketting aanraken, even een spaak en daarna weer hup op de fiets. Om nog maar te zwijgen van de fietsbroek.

De aankomst in Parijs zou dan minstens een week later zijn. 
En dan die ballenjongens en -meisjes. Strak gedrild halen ze de ballen op voor de verwende spelers. De manier waarop, moet wel aangeleerd zijn door de generaal van het leger. Dezelfde die ook the Queen begeleidt.

Stijf als een plank en met een zwaar overdreven dienstbaarheid aan de tennishelden. En die worden zwaar betaald zij staan er voor de eer. Dan mogen zij de Nadals de handdoek bezorgen die zij, na een omhoog gestoken wijsvinger, zonder enige aarzeling moeten aanreiken. 

En na het overtollige zweet(en snot) weggeveegd te hebben, deze weer met beide handen mogen aannemen.

Sporten hebben hun eigen rituelen, dat snap ik ook maar de manier waarop voetballers en tennissers in de watten worden gelegd, dat zou wel wat minder kunnen. Het aanreiken van trainingspak bij een wissel en het daarna ook helpen aantrekken....

Ik stel voor de volgende finale Wimbledon: Dumoulin tegen Froome. En de etappe naar Alp d'uez voor Nadal en Djokovic.

Bij beiden het commentaar van Andre van Duin. 

Het wordt een nog mooiere zomer.....