vakantie

Mijn verblijf in de abdij van Mamelis maakt, dat ik meer dan ooit nadenk over oordelen, of veroordelen. Een van de belangrijkste regels van de Benedictijnen om dat niet te doen. Niet oordelen of veroordelen, zwijgen. Daarmee leer je jezelf kennen.En dat valt verdorie niet mee. Je rijdt op je fiets naar de kruidenier en je hebt voorrang en krijgt dat niet...toeteren en middelvinger waren al überhaupt geen methodes die ik gebruikte. Maar zelfs in mijn eigen hoofd rustig blijven, kost toch moeite. Je denkt heel snel dat iemand het met opzet doet en vaak is dat niet zo.
Grotere vraagstukken zoals Thiange, de kerncentrale in België. Al langer in opspraak vanwege veiligheidskwesties. De discussie, of dat zo is, of niet. Den Haag, op grote afstand, riep eerder van niet, werd daarna wat bezorgder, en nu lees ik zeventig scheurtjes in het reactorvat. Het staat in de krant en is dat dan waar? Het staat haaks op de verklaring van de Belgische nucleaire waakhond. Verwarring en voor mij heel lastig om dan rustig te denken, en niet te oordelen. Het komt akelig dicht bij. De Belgen blijven erbij dat er geen reden is tot bezorgdheid. Op 25 juni wordt er in de Euregio een grote demonstratie gehouden, om met name de kernreactor Thiange2 onmiddellijk te sluiten. Daarvoor gaan 60.000 mensen in drie landen hand in hand staan. Mag ik zo vrij zijn enkele prominenten uit te nodigen, om samen met deze Euregio hand in hand te komen staan. Freek de Jonge voorop ,want hij is inmiddels gespecialiseerd in het protesteren tegen scheurtjes. Maar ook de politici uit Den Haag. Solidair zijn mannen en vrouwen! En jullie hebben de tijd, want het spul is ongelooflijk demissionair.

In onze provinciale krant zie ik vandaag een lijst met salarissen van de bestuurders van de grootste zorginstellingen...probeer dan maar eens niet te oordelen, moeilijk, moeilijk, moeilijk. Drie keer moeilijk. En laat ik het hier maar bij laten.
Evenzo wordt het moeilijk bij de constatering van een lerarentekort. En dat Den Haag beweert, dat de schoolbesturen het vooral aan zichzelf te danken hebben. In de praktijk zie ik andere belemmeringen, die vooral door Den Haag zijn opgelegd. Een inval-leerkracht mag maar drie keer....enfin ik houd erover op. Niet oordelen.

Ik was bij Guus Meeuwis in het PSV stadion. 70.000 mensen, die allemaal Brabanders lijken te zijn, en alle liedjes van Guus meezingen. Guus stond niet bovenaan mijn lijstje van "die moet ik zien en horen.."
Dan helpt een vrijkaart en goed gezelschap om mij over de streep te trekken. Jullie mogen zelf oordelen wat je daarvan vindt. Ik werd niet gefouilleerd, en kon na het scannen van het kaartje zo naar binnen. Toch een beetje vreemd in deze tijd, of oordeel ik nou weer. Wat is het toch moeilijk!

We zaten te genieten op een verjaardagsfeest, heerlijk weer en er was geen reden om dit feest binnen te vieren. Totdat de naftakraker Olefins op het industrieterrein van Chemelot een onderhoudsbeurt scheen te krijgen. De buurt, en dan praatje al gauw over heel veel mensen, waren verwarrend geïnformeerd. Toen het was aangekondigd, ging het niet door en toen iedereen lekker buiten zat, bulderde het erop los.  Chemelot kreeg klachten! Chemelot beweerde dat zij op internet de informatie hadden aangepast, en de klachten vooral kwamen van oudere mensen, die geen internet hebben.... Ik probeer neutraal te blijven. En ze zouden dat in hun evaluatie meenemen.
Hallo! In deze tijd, waarbij vaak door ouderen en bonden geklaagd wordt, over dat zij een vergeten groep aan het worden zijn, omdat zij geen internet willen, of dat niet meer kunnen. Dan zegt de grootste chemiereus: "we nemen het mee in onze evaluatie". Donder toch op, dat weet je toch allang en waarom moet dat fakkelen 's avonds en in het weekend, als mensen lekker buiten zitten?
En waarom kan dat geld opnemen bij banken niet makkelijker voor ouderen?
En waarom worden geldautomaten verwijderd uit dorpen?
En waarom is de OV kaart zo ingewikkeld, en kunnen ouderen niet gewoon een kaartje kopen aan een loket?
En waarom wordt de zorg eerst uitgekleed en nu weer, tenminste dat zeggen ze, aangekleed?

Sorry, sorry, sorry, drie keer sorry voor al die oordelen, veroordelingen.
Ik ga op vakantie en volgens mij is dat nodig.
We lezen elkaar weer in september. Ik wens iedereen een fijne vakantie.