'Waar viert u dit jaar de feestdagen?' Het staat boven een advertentie in NRC. Ik denk niet dat ik deze advertentie tegen zal komen in de Limburger of de Tubantia. Je kunt de riviercruise boeken en een kerstconcert beleven in Koblenz. En voor alle zekerheid Nederlands is de boordtaal. Alvast zalig kerstfeest. En verder in de krant lees ik dat de scootmobiel oprukt. In Deventer geven ze scootmobiellessen en leer je zoals je met een fiets remt en gas geeft met een scootmobiel... Door je tempo omlaag te brengen, kun je beter manoeuvreren. Misschien ook eens aan lessen denken voor fatbikes? Alleen de naam al. Dikke banden zodat de persoon met obesitas er ook op kan scheuren. Koop een bank bij Woonsquare en je krijgt er zo'n pulverfiets gratis bij, kun je ermee door de kamer scheuren. Al deze regels vallen in het niet als ik terugdenk aan een bezoek aan een verzorgingshuis in Brunssum. Omdat we een theatervoorstelling willen maken over ouder worden, gaan we eerst op onderzoek uit. En dat doen we door zoveel mogelijk te praten met mensen die werken in die specifieke zorg. En inspirerend was het. Als je kijkt en luistert. Vooral dat laatste. Met welk een toewijding er onderzocht wordt welke zorg er het beste past op elk individu. En dat laatste is bijna een utopie. Maar de wil is er. 'Als we dan ook nog niet eens alles moeten registreren, wordt die wereld van het individu mooier', was een statement dat we hoorden. Natuurlijk niet voor iedereen. Maar het streven is er, en met wat voor een toewijding. 'Moet er meer geld naar de zorg?' was een van mijn prangende vragen. Het antwoord was: nee. Minder administratie, minder managementlagen. Het lijkt zo vanzelfsprekend. En toen zag ik Agema (minister van zorg) vertellen dat de discussie niet meer gaat over de zorg zelf, maar over het woord volwaardige zorg. Ik denk dat ze het gaat toevoegen aan de lijstjes die moeten worden afgevinkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten