In de kranten, in de weekbladen, het was komkommertijd. Zelfs in het journaal haalde het ongevraagd afdoen van de condoom tot een volwaardig item. De Amerikaanse verkiezingen zijn mega bijeenkomsten. Ik snap wel waar al die miljoenen in zitten als ik kijk naar podia, grote schermen. En dan Harris en Trump roepen dat ze zullen opkomen voor de kwetsbaren. In USA is het wel eenvoudig kiezen. Je hebt twee kandidaten. Was het leven maar zo eenvoudig hoorde ik laatst iemand zeggen. Ik moet elke dag kiezen. Sta ik op? Wanneer mijn eerste koffie. Dat laatste vooral door de pensionados waarvan ik er zelf ook een ben. Mijn keuze voor de koffie is standaard: zo snel mogelijk. Ik word er wakker van. Ik zag gisteren een bloemencorso voorbij komen uit Sint Jansklooster. De dahlia's worden veelvuldig gebruikt om de wagens kleur te geven. En dat was gelukt. Het hele dorp en ook omroep Max genoot. Waarom er dan uiteindelijk een hoogtepunt gezocht wordt in een jury? Er moeten prijzen aan hangen en het hele dorp zit er eigenlijk op te wachten. Leuk die wagens, maar... wie heeft er gewonnen? Hulde aan de omroep dat dit circus niet in beeld kwam. Iedereen heeft zich de pleuris gewerkt, dus hulde voor iedereen. Zo ook hulde voor de mus die gisteren niet in de hal rond vloog waar dominosteentjes werden opgebouwd. Weer een record begreep ik. Niet nodig, gewoon omduwen! DOEN!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten