vrijdag 26 oktober 2018

Ringetje

Ons land heeft prachtige natuur. In Limburg vertellen we dat met de nodige trots, en terecht. Maar ook de Veluwe mag er zijn. En inderdaad, wij waren er een week. We komen er vaker. We hopen dan vaak wild in het wild te zien. En dat laatste is ons nauwelijks gegeven. Uren hebben we in de afgelopen jaren gewacht, getuurd met een dure verrekijker. Het hielp allemaal niet. Maar deze keer, het kon niet op. De juiste plek en met enig cynisme vertelden we de familie digitaal dat we vanavond wild gingen eten. Herten, reeën, het kon niet op. Jaren zagen we ze op de bekende driehoeksborden met rode rand en nu zomaar in het wild. Onze week kon niet meer stuk. Een klein smetje is dat de zwijnen, toch ook in grote getalen aanwezig, zich deze keer weer niet lieten zien. We kwamen de sporen wel overal tegen, maar zwijnen....ach je kunt niet alles hebben.
Ons bijna vast bezoek is het prachtige Kröller Müller museum in het nationale Park de Hoge Veluwe. Met mijn ouders kwam ik überhaupt zelden in musea , zij waren meer van de Rosenmontagszug in Keulen. Ook leuk trouwens.
In het Kröller Müller valt mij op dat er veel van onze volgende generatie rondloopt. Kinderen van 8 t/m 12 met ouders die alle moeite doen, via een leuk spel, de kinderen te interesseren voor de kunst van bijvoorbeeld van Gogh en dat valt soms niet mee. Maar ze zijn er!
“ Wat is in deze ruimte het treurigste schilderij” is een van de vragen die een vader aan zijn 10 jarig dochtertje stelt. “Wat is treurig”, vraagt zij. Wat een goede vraag dacht ik. “Verdrietig”, probeerde de vader. “Wat is verdrietig?”,vroeg zij.... een nog mooiere vraag. Als je dat als kind van 10 niet weet, dan ben je in een opperste  staat van geluk. En wat een generatie!
Ook onze generatie was vertegenwoordigd. Ik zag een mevrouw op leeftijd (dat zijn wij ook) haar ring tegen een kunstwerk tikken. “Dat is plastic”, zei ze chagarijnig. En ook het volgende kunstwerk werd met de ring beoordeeld. Ik had nog willen zeggen dat ik er verdrietig en treurig van werd, maar ze liep achter haar terechte rollator snel door.

Geen opmerkingen:

wat is belangrijk?

We hebben 14000 leerplichtige jongeren die thuis zitten. Dat is heel veel. Maar de demissionaire minister Mariëlle Paul stelt ons gerust, he...