appen

Het appen op de fiets wordt verboden, het duurt nog even, voordat het officieel in de wet is verankerd. Goed nieuws, want het gebeurt veelvuldig. Dom gedrag dat je eigenlijk pas afleert, als je daardoor onderdeel wordt van een verkeersongeluk, toen je heel nodig moest appen dat je wat later kwam. Hoognodig! Het ongeluk was fataal, en je kwam nooit meer te laat.

Pas dan worden we met de neus op de feiten gedrukt. 

Ooit schreef ik dat je comazuipers eens moet laten liggen, om hen te laten merken dat de hulpdiensten hier eigenlijk niet voor zijn. Heeft mij een hoop kritiek opgeleverd en dat mag. Iedereen mag er anders over denken. Zo zou ik ook kunnen schrijven dat rokers een hogere ziektekostenpremie moeten betalen. Mensen die te veel eten, te weinig bewegen, te dik zijn idem.

Jeetje…, als dat maar goed afloopt met deze blog.

Het klagen over onze zorg, vraagt misschien andere maatregelen dan premie en eigen risico verhogen. Ik begrijp niet waarom ziekenhuizen toestaan dat er voor de deur gerookt mag worden! Dat winkels hun personeel voor de deur hun sigaret laten smeulen? Iedere bezoeker snuift nicotine op alvorens naar binnen te lopen en twee gehaktballen te kopen.

Ik ben een tevreden mens, ik ben blij in dit land te mogen wonen. We hebben het goed, met welke premieverhoging dan ook. Deze wending komt bij mij snel boven borrelen als ik deze week een aantal keren Jemen voorbij zie komen. JEMEN....ligt onder Saoedi-Arabië. De Saoedi’s leveren wapens aan de regeringstroepen, zo ook Frankrijk en Groot-Brittannië en.... wie verbaast het nog: USA.

Een week van hevig geweld in combinatie met een blokkade van de toelevering van essentiële benodigdheden in Jemen, tonen een totaal gebrek aan respect van de strijdende partijen voor de burgerbevolking en medische faciliteiten, stelt Artsen onder Grenzen.

In Jemen vindt de grootste humanitaire crisis ter wereld plaats. De situatie is urgent: 75% van de bevolking heeft humanitaire hulp nodig. In het land woedt sinds 2015 een burgeroorlog, en al twee miljoen Jemenieten sloegen op de vlucht voor het aanhoudende conflict. Zij zijn nu ontheemd, in een land dat wordt geteisterd door armoede en geweld. Veel mensen zijn ondervoed en ziektes zoals cholera verspreiden zich snel in het door oorlog verwoeste land.

"We hebben honger, zei een vader, ”ik heb het koud", zei een kind, "we zijn ziek en we hebben hulp nodig…", zei de moeder.

Maar onze premie stijgt, het appen mogen we ook al niet meer…. en ook de dividendbelasting....