In mijn werkzame leven mocht ik veelvuldig deelnemen aan het verkeer. Eigenlijk nooit een hekel aan gehad. Fijne auto, lekkere muziek, mij kon niks gebeuren. Het deelnemen in mijn niet werkzame leven, als 'pensionado', is echter een uitdaging. Zal ongetwijfeld ook met mijn leeftijd te maken hebben. Er valt mij steeds meer vreemd rijgedrag op. Ondanks de verregaande technische ontwikkeling van de auto's, hebben de meeste geen richtingaanwijzer. Valt jullie dat ook op? Ik zie auto's naar rechts, ik zie ze naar links, maar pas richting aangeven als ze daadwerkelijk die richting inslaan. Of gewoon helemaal niet. Ik was dat enkel gewend bij fietsers die dan natuurlijk ook hun hele arm naar links of rechts moeten strekken en dat valt niet mee, zeg nou eerlijk. Op een rotonde is dat helemaal geen pretje. En of je in de bebouwde kom of erbuiten rotondet, scheelt nogal. Dat is voor fietsers erg verwarrend. En we hebben haast. Nu in de meeste dorpen 30 is ingelast, valt dat ook niet mee. Soms heb ik ze bijna in mijn kofferbak zitten. Ik zwaai wel eens. Niet handig, want laatst kwam, vanwege die vriendelijkheid, een auto ons achterna en reed ons klem. Hij had wel richting aangegeven toen hij ons klem reed, dat dan weer wel. Wat hebben vliegtuigen het dan toch makkelijk, daar knippert van alles, maar in alle richtingen. Dan zie je ze wel goed. Kraanvogels kwamen over vliegen in formatie, hebben geen knipperlicht nodig. Awacs ook niet, die maakt zoveel lawaai dat je die niet kunt missen. Maar dan toch nog even over richting aangeven. In het leven en dus ook in het verkeer is het wenselijk. En ik zal kijken wat ik aan rotondes kan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten