Er komen wat rochelende Limburgers voorbij de laatste
weken. De terugblikken op de mijnindustrie laat een onmiskenbaar spoor achter.
Een spoor van hardwerkende koelpieten, die nu vaak aan de zuurstof hun verhaal
doen. Als ze dat nog gegund is tenminste.
Het is 50 jaar geleden dat Den Uyl ons met zijn
praatjes de werkelijkheid liet meemaken. Praatjes die geen enkel gaatje hebben
gevuld van de echte koelpiet. Ik parkeer maar even, wat het financiële geweten
van Nederland er toen en nu van vond.
Zonder werk, weinig pensioen. Gevangen in een volgzaam
katholiek geloof. Een geloof dat werd gevoed door macht en mogelijk ook toen al
door wellust.
Vrouwen van mijnwerkers, die zich verheugd hadden op
een ander leven na het zwarte goud. Die rustig hebben zitten wachten tot
"miene man" met pensioen ging. Dan konden ze gaan genieten. Tja,
van wat?
De mijnwerker verzucht in piepende ademhaling, en de frustratie
van zijn schamele pensioen na al dat harde werken.
En dat zij heel hard gewerkt hebben, laten nu veel documentaires
zien.
Ik zie dat de Groningers op de banken staan voor de
scheuren in de huizen na elke aardbeving. Vergelijkingen trekken met Limburg,
is hierbij best op z'n plaats. Ik bewonder de vastberadenheid van die
"Grunningers". Hadden wij, en dan met name de koempels uit de mijn,
dat toen maar wat meer gehad.
Limburgers zijn veel in het nieuws. Jos van Rey, ach
wat een zielige man eigenlijk. En dan Verheyen.
Onafhankelijk onderzoek wijst uit dat de bonnetjes
goed zijn verwerkt op de declaratie. Dus...niets aan de hand. Alle
handtekeningen staan erop. Voor het gemak maar even niet gekeken of er wel
gedeclareerd had mogen worden.
Jammer dat Youp niet nu al een oudejaarsconference
moet doen. Hij zou te weinig tijd hebben. Alleen Limburg is al goed voor twee
avondvullende programma's.
En het hele bizarre is, dat Verheyen zelf het
onderzoek niet goed vond, want hij heeft wel degelijk verkeerde declaraties
ingediend en die wil hij ook terug betalen. Wat is zo'n onderzoek dan waard
geweest? Moeten we nu onderzoek gaan starten over dit onderzoek?
En dan gaat eindelijk de partij zelf kijken, gelukkig
trekt Mark Verheyen zijn conclusies en stapt op. En Rutte vond het verhaal nog
zo opgeblazen. Hij vind hem nog steeds een talentvol politicus, en dat zou zomaar kunnen.
Hij denkt ook dat VVD niet zal verliezen op 18
maart. Dat lijkt wishful thinking.
Kom eens op aarde, zou ik zeggen
Als er veel aan de hand is in de wereld, vlucht ik
altijd samen met mijn kleinkind naar de speeltuin. Zij weet precies, wat ook ik
moet doen op de schommel, op de wip en aan het klimrek.
Ook fantaseert zij een heuse ijswinkel bij de
glijbaan. Er zit aan beide kanten een gat dat dient als loket.
Ik mag de bestelling doorgeven en dan gaat zij aan de
slag met hoorntje en veel bollen ijs, want ik wil er zeker veertig op (rekt
lekker de tijd).
Dan vraag ik natuurlijk nog een behoorlijke dot
slagroom en als laatste een disco en/of chocoladedip.
Ik vraag wat het kost en ik ben 20 euro kwijt.
Verbaast mij niets, vooral omdat alles wat ik tot nu toe bij haar kocht, 20
euro kost. Lekker overzichtelijk vind ik dat.
En het betalen doe ik contant door twee keer( 2x 10
euro) op haar hand te tikken.
Dan moet dat gigantische ijs door dat kleine gat. Dat
wordt knoeien. En als klant ga ik dan mopperen. Mijn kleinkind doet echt alle
moeite om mij als klant tevreden te stellen. Eindelijk lukt het dan en dat
vieren we met het gezamenlijk schommelen, met als doel: wie komt het hoogst?
Zij wint.
Als we dan thuis komen, gaan we verstoppertje spelen.
Zij vind het prachtig mij te zoeken. Nu is ons huis niet groot, dus erg veel
verstopplaatsen zijn er niet.
Maakt haar niks uit, zij telt gewoon tot tien, met wie niet weg is, is gezien!
Maakt haar niks uit, zij telt gewoon tot tien, met wie niet weg is, is gezien!
Soms vind ik nog wel eens een plekje, dat nog
ongebruikt was.
Dan hoor ik haar zoeken, zoeken en zoeken. Enige vertwijfeling in haar stem: " opa waar ben je..?"
Dan hoor ik haar zoeken, zoeken en zoeken. Enige vertwijfeling in haar stem: " opa waar ben je..?"
Dat doet mij smelten en voorspelbaar antwoorden:
"Hier!".
En als ze mij dan uiteindelijk gevonden heeft, gaan we
aan de thee met koek, echte koek en zij krijgt deze van mij voor diezelfde 20
euro.
Staan we weer quitte.
Wat is de wereld dan mooi, Niemand schulden, alle twee
tevreden en veel pleziertjes.
De kinderwereld is mooi. Kunnen we die niet zo groot
maken als de onze?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten